rangin-kaman
Member
اتصال وسائل و اشیاء به شبکه اینترنت را تحت عنوان Internet of Things یا بهاختصار IoT نام گذاری کردهاند که در فارسی دو ترجمه «اینترنت اشیاء» و «اینترنت چیزها» برای آن استفاده میشود.
در فضای اینترنت چیزها، ابزار و تجهیزات مختلفی که در زندگی روزمره ما کاربرد دارند اعم از تلویزیون، یخچال، وسائل گرمایشی و سرمایشی، چراغ روشنایی و غیره به اینترنت متصل شده و از طریق دستگاههای هوشمندِ همراه قابل کنترل خواهند بود.
آینده اینترنت چیزها در سال ۲۰۲۵، موضوع جدیدترین گزارش آینده پژوهی اینترنت در مؤسسه پژوهشی پیو (Pew) است که در آن نظرات ۱۶۰۶ نفر از کارشناسان تحلیل و جمعبندی شده است.
۸۳ درصد از کارشناسان پیش بینی کردهاند اینترنت چیزها که از آن باعنوان «ابر چیزها» (Cloud of Things) هم یادشده در سال ۲۰۲۵ گسترش خواهد یافت و دستگاههای متصل به شبکه اینترنت تا آن زمان بخشی از زندگی روزمره ما خواهند شد.
اغلب شرکت کنندگان اعتقاد داشته اند که رایانش پوشیدنی (Wearable Computing) انقلاب بعدی در فناوری دیجیتال را به وجود خواهد آورد.
از نگاه آنها تقویت سلامت، آسودگی و آسایش در زندگی و ساماندهی اطلاعات بیشتر و مفیدتر برای انسانها و سازمانها جنبههای مثبت توسعه اینترنت چیزها خواهند بود و در مقابل، این نسل جدید فناوری چالشهایی در زمینه حریم شخصی، انتظارات و پیچیدگی فناوری ایجاد خواهد کرد.
پیشبینی جایگاههای اینترنت چیزها
در سال ۲۰۰۸، برای نخستین بار تعداد ابزارهای متصل به اینترنت از تعداد انسان های کره خاکی بیشتر شد.
در سال ۲۰۱۳، تعداد ابزارهای آنلاین به ۱۳ میلیارد رسید و پیش بینی شده که این تعداد در سال ۲۰۲۰، به ۵۰ میلیارد خواهد رسید. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از ابزارهای همراه شامل کامپیوترهای خانگی، تلفنهای هوشمند، تبلت ها، سایر دستگاههای دیجیتال شخصی و به شکل محدود برخی از لوازم خانگی مانند تلویزیون ها آنلاین هستند.
اما آن‌چه از آن تحت عنوان «اینترنت چیزها» یاد می شود اتصال حجم وسیعی از چیزها به شبکه در بسترهای جدید است. اینترنت چیزها فراتر از تعریف ساده‌شده‌ای است که اتصال لوازم‌خانگی به شبکه اینترنت را شامل میشود.
پنج موقعیت شامل بدن انسان، منازل شخصی، گروهها و جماعتها، محیط زیست و کالا و خدمات برای دسترسی به اینترنت چیزها پیشبینی شده است.
بدن انسان، نخستین بستر برای اتصال چیزهای دیجیتالی خواهد بود. انواع دستگاههای مرتبط با سلامتی، تناسب اندام و غیره که امکان گردآوری و ارسال اطلاعات در مورد وضعیت پزشکی و زیستی افراد را فراهم میکنند، از جمله مهمترین مصداقهای این شیوه اینترنت چیزها هستند که به شکل گسترده در مورد بیماران، کودکان، سالخوردگان و حتی افراد سالم مورد استفاده خواهند بود. فناوری های پوشیدنی روی بدن انسان و فناوریهای کاشتنی در بدن انسان، در این مسیر توسعه خواهند یافت.
منازل شخصی، فضای دیگری برای رشد اینترنت چیزها خواهند بود. تا ۱۰ سال دیگر، بسیاری از ابزارها و لوازم خانگی به اینترنت متصل میشوند و امکان اطلاع درباره آخرین وضعیت آنها برای صاحبخانه در هرجای کره خاکی که امکان دسترسی به اینترنت فراهم باشد مهیا خواهد بود.
جمعیت‌ها و گروه های مختلف از افراد نیز می توانند بستر دیگری برای استقرار اینترنت چیزها باشند.
پیش بینی شده که اپلیکیشنهای تلفنهای هوشمند و سایر دستگاه های دیجیتال، امکان ردیابی و بازخوانی حرکت سطوح مختلف جمعیتی را فراهم خواهند آورد. به تبع این پیشرفت، دستاوردهای زیادی حاصل خواهد شد و مثلاً سیستمهای هوشمند می توانند برق و آب را به صورت مؤثرتری توزیع کنند و اتلاف انرژی را به حداقل برسانند.
کالاها و خدمات نیز می توانند ازسوی کارخانهها و چرخههای تولید به سنسورهایی مجهز شوند تا امکان اتصال دائمی آنها به شبکه فراهم شود. بدین ترتیب، امکان ارائه برخی سرویسهای پس از فروش و سایر پیگیریها از طریق شبکه برای خریدار و فروشنده ممکن خواهد بود.
محیط زیست، عرصه دیگری برای نصب ابزارهای متصل به اینترنت و گردآوری اطلاعات خواهد بود. دریافت اطلاعات هم زمان از وضیعت طبیعی جنگلها، اقیانوس ها، رطوبت خاک، سطوح آلودگی، فعالیت معادن و غیره از طریق نصب سنسورهای آنلاین به شکل گسترده امکان پذیر خواهد بود. در این صورت، پایش مستمر مسائل و مشکلات زیست محیطی امکان پذیر است.
در فضای اینترنت چیزها، ابزار و تجهیزات مختلفی که در زندگی روزمره ما کاربرد دارند اعم از تلویزیون، یخچال، وسائل گرمایشی و سرمایشی، چراغ روشنایی و غیره به اینترنت متصل شده و از طریق دستگاههای هوشمندِ همراه قابل کنترل خواهند بود.
آینده اینترنت چیزها در سال ۲۰۲۵، موضوع جدیدترین گزارش آینده پژوهی اینترنت در مؤسسه پژوهشی پیو (Pew) است که در آن نظرات ۱۶۰۶ نفر از کارشناسان تحلیل و جمعبندی شده است.
۸۳ درصد از کارشناسان پیش بینی کردهاند اینترنت چیزها که از آن باعنوان «ابر چیزها» (Cloud of Things) هم یادشده در سال ۲۰۲۵ گسترش خواهد یافت و دستگاههای متصل به شبکه اینترنت تا آن زمان بخشی از زندگی روزمره ما خواهند شد.
اغلب شرکت کنندگان اعتقاد داشته اند که رایانش پوشیدنی (Wearable Computing) انقلاب بعدی در فناوری دیجیتال را به وجود خواهد آورد.
از نگاه آنها تقویت سلامت، آسودگی و آسایش در زندگی و ساماندهی اطلاعات بیشتر و مفیدتر برای انسانها و سازمانها جنبههای مثبت توسعه اینترنت چیزها خواهند بود و در مقابل، این نسل جدید فناوری چالشهایی در زمینه حریم شخصی، انتظارات و پیچیدگی فناوری ایجاد خواهد کرد.
پیشبینی جایگاههای اینترنت چیزها
در سال ۲۰۰۸، برای نخستین بار تعداد ابزارهای متصل به اینترنت از تعداد انسان های کره خاکی بیشتر شد.
در سال ۲۰۱۳، تعداد ابزارهای آنلاین به ۱۳ میلیارد رسید و پیش بینی شده که این تعداد در سال ۲۰۲۰، به ۵۰ میلیارد خواهد رسید. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از ابزارهای همراه شامل کامپیوترهای خانگی، تلفنهای هوشمند، تبلت ها، سایر دستگاههای دیجیتال شخصی و به شکل محدود برخی از لوازم خانگی مانند تلویزیون ها آنلاین هستند.
اما آن‌چه از آن تحت عنوان «اینترنت چیزها» یاد می شود اتصال حجم وسیعی از چیزها به شبکه در بسترهای جدید است. اینترنت چیزها فراتر از تعریف ساده‌شده‌ای است که اتصال لوازم‌خانگی به شبکه اینترنت را شامل میشود.
پنج موقعیت شامل بدن انسان، منازل شخصی، گروهها و جماعتها، محیط زیست و کالا و خدمات برای دسترسی به اینترنت چیزها پیشبینی شده است.
بدن انسان، نخستین بستر برای اتصال چیزهای دیجیتالی خواهد بود. انواع دستگاههای مرتبط با سلامتی، تناسب اندام و غیره که امکان گردآوری و ارسال اطلاعات در مورد وضعیت پزشکی و زیستی افراد را فراهم میکنند، از جمله مهمترین مصداقهای این شیوه اینترنت چیزها هستند که به شکل گسترده در مورد بیماران، کودکان، سالخوردگان و حتی افراد سالم مورد استفاده خواهند بود. فناوری های پوشیدنی روی بدن انسان و فناوریهای کاشتنی در بدن انسان، در این مسیر توسعه خواهند یافت.
منازل شخصی، فضای دیگری برای رشد اینترنت چیزها خواهند بود. تا ۱۰ سال دیگر، بسیاری از ابزارها و لوازم خانگی به اینترنت متصل میشوند و امکان اطلاع درباره آخرین وضعیت آنها برای صاحبخانه در هرجای کره خاکی که امکان دسترسی به اینترنت فراهم باشد مهیا خواهد بود.
جمعیت‌ها و گروه های مختلف از افراد نیز می توانند بستر دیگری برای استقرار اینترنت چیزها باشند.
پیش بینی شده که اپلیکیشنهای تلفنهای هوشمند و سایر دستگاه های دیجیتال، امکان ردیابی و بازخوانی حرکت سطوح مختلف جمعیتی را فراهم خواهند آورد. به تبع این پیشرفت، دستاوردهای زیادی حاصل خواهد شد و مثلاً سیستمهای هوشمند می توانند برق و آب را به صورت مؤثرتری توزیع کنند و اتلاف انرژی را به حداقل برسانند.
کالاها و خدمات نیز می توانند ازسوی کارخانهها و چرخههای تولید به سنسورهایی مجهز شوند تا امکان اتصال دائمی آنها به شبکه فراهم شود. بدین ترتیب، امکان ارائه برخی سرویسهای پس از فروش و سایر پیگیریها از طریق شبکه برای خریدار و فروشنده ممکن خواهد بود.
محیط زیست، عرصه دیگری برای نصب ابزارهای متصل به اینترنت و گردآوری اطلاعات خواهد بود. دریافت اطلاعات هم زمان از وضیعت طبیعی جنگلها، اقیانوس ها، رطوبت خاک، سطوح آلودگی، فعالیت معادن و غیره از طریق نصب سنسورهای آنلاین به شکل گسترده امکان پذیر خواهد بود. در این صورت، پایش مستمر مسائل و مشکلات زیست محیطی امکان پذیر است.
