Sreza_hs99
Member
گزارش اخیر صندوق بین المللی پول تخمین زده است که نیمی از مشاغل تحت تأثیر منفی قرار خواهند گرفت، در حالی که نیمی دیگر ممکن است شاهد افزایش بهره وری باشند.
مرکز سیاست برای جنوب جدید
هوش مصنوعی (AI) نامی است که به طیف وسیعی از فناوری‌ها اطلاق می‌شود که به وسیله آن ماشین‌ها می‌توانند با تقلید از توانایی‌های شناختی انسان، درک، تفسیر، یادگیری و عمل کنند.
اتوماسیون برای انجام بهتر وظایف تکراری و افزایش بهره وری ایجاد شد. هوش مصنوعی با سرعت تکامل چشمگیر خود می تواند محتوای جدیدی تولید کند: متون، تصاویر، کدهای محاسباتی جدید، احتمالاً تشخیص های پزشکی، تفسیر داده ها و غیره. تصادفی نیست که یک انقلاب تکنولوژیکی مبتنی بر هوش مصنوعی پیش بینی می شود.
من روشی را دوست دارم که ژسوس فرناندز-ویلاورد از دانشگاه پنسیلوانیا تفاوت‌های بین اتوماسیون و هوش مصنوعی را نشان می‌دهد:
«هوش مصنوعی طراحی رباتی نیست که وقتی زمانش برسد، پیچی را در ماشین روی خط تولید بگذارد، بلکه طراحی روباتی است که بداند چگونه تعبیر کند که ماشین کج به سمت چپ آمده یا پیچ شکسته است. که قادر خواهد بود به این وضعیت غیرمنتظره واکنش معقولی نشان دهد.»
هوش مصنوعی پیامدهایی در حوزه‌های فراتر از اقتصاد، از جمله امنیت ملی، سیاست و فرهنگ خواهد داشت. در اقتصاد، نوید تغییر شکل دادن به بسیاری از کارکردهای حرفه ای و همچنین تقسیم کار و رابطه بین کارگران و سرمایه فیزیکی را می دهد. در حالی که تأثیر اتوماسیون بر کارهای تکراری بوده است، تأثیر هوش مصنوعی بر وظایفی است که توسط نیروی کار ماهر انجام می شود.
هوش مصنوعی چه تأثیری بر بهره وری و رشد اقتصادی و بر شمول اجتماعی و توزیع درآمد خواهد داشت؟ تأثیر بر فرآیندهای کاری و بازار کار یک عنصر کلیدی در پاسخ به این سؤالات خواهد بود.
می توان پیش بینی کرد که در بخش هایی از فرآیند کار که نظارت انسانی بر هوش مصنوعی همچنان ضروری است، روند افزایش قابل توجهی در بهره وری و تقاضا برای کار خواهد بود. در بخش‌های دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند منجر به جابه‌جایی قابل توجه یا حذف ساده مشاغل شود. همانطور که Daron Acemoglu و Simon Johnson در مقاله ای در نسخه دسامبر مجله مالی و توسعه صندوق بین المللی پول بیان کردند، "برای حمایت از رفاه مشترک، هوش مصنوعی باید مکمل کارگران باشد، نه جایگزین آنها".
افزایش سیستماتیک در بهره وری کل، در اصل می تواند رشد اقتصادی را تقویت کند و در نتیجه، زمینه ساز افزایش تقاضای کل شود و فرصت های شغلی را ایجاد کند که تخریب مشاغل را جبران کند. این تحول همچنین می‌تواند منجر به ظهور بخش‌ها و کارکردهای حرفه‌ای جدید شود، در حالی که بخش‌های دیگر ناپدید می‌شوند، در پویایی که فراتر از تخصیص مجدد بین بخشی است.
علاوه بر تأثیرات بر اشتغال و توزیع دستمزد-درآمد، توزیع درآمد به تأثیر هوش مصنوعی بر درآمد سرمایه نیز بستگی دارد. این امر در فعالیت‌هایی که فناوری‌های هوش مصنوعی را ایجاد می‌کنند و از آنها استفاده می‌کنند یا در صنایع مبتنی بر هوش مصنوعی سهام دارند، رشد خواهد کرد. بسته به پیامدهای «قدرت بازار» شرکت‌ها، تأثیراتی بر توزیع درآمد سرمایه و بین سرمایه و نیروی کار خواهد داشت.
این گزارش تخمین زده است که نیمی از مشاغل تحت تأثیر تأثیر منفی قرار خواهند گرفت، در حالی که نیمی دیگر ممکن است شاهد افزایش بهره وری باشند. تأثیر کمتر بر کشورهای نوظهور و در حال توسعه منجر به مزایای کمتری از نظر افزایش بهره وری خواهد شد.
این گزارش نشان می‌دهد که سطح آمادگی یک کشور برای هوش مصنوعی زمانی که صحبت از به حداکثر رساندن مزایا و مقابله با خطرات اثرات منفی این فناوری می‌شود، مرتبط خواهد بود. این گزارش شامل شاخصی برای سنجش وضعیت آماده‌سازی کشورها با در نظر گرفتن زیرساخت‌های دیجیتال، یکپارچگی اقتصادی و نوآوری، سطوح سرمایه انسانی و سیاست‌های بازار کار و مقررات و اخلاقیات بود.
مرکز سیاست برای جنوب جدید
هوش مصنوعی (AI) نامی است که به طیف وسیعی از فناوری‌ها اطلاق می‌شود که به وسیله آن ماشین‌ها می‌توانند با تقلید از توانایی‌های شناختی انسان، درک، تفسیر، یادگیری و عمل کنند.
اتوماسیون برای انجام بهتر وظایف تکراری و افزایش بهره وری ایجاد شد. هوش مصنوعی با سرعت تکامل چشمگیر خود می تواند محتوای جدیدی تولید کند: متون، تصاویر، کدهای محاسباتی جدید، احتمالاً تشخیص های پزشکی، تفسیر داده ها و غیره. تصادفی نیست که یک انقلاب تکنولوژیکی مبتنی بر هوش مصنوعی پیش بینی می شود.
من روشی را دوست دارم که ژسوس فرناندز-ویلاورد از دانشگاه پنسیلوانیا تفاوت‌های بین اتوماسیون و هوش مصنوعی را نشان می‌دهد:
«هوش مصنوعی طراحی رباتی نیست که وقتی زمانش برسد، پیچی را در ماشین روی خط تولید بگذارد، بلکه طراحی روباتی است که بداند چگونه تعبیر کند که ماشین کج به سمت چپ آمده یا پیچ شکسته است. که قادر خواهد بود به این وضعیت غیرمنتظره واکنش معقولی نشان دهد.»
هوش مصنوعی پیامدهایی در حوزه‌های فراتر از اقتصاد، از جمله امنیت ملی، سیاست و فرهنگ خواهد داشت. در اقتصاد، نوید تغییر شکل دادن به بسیاری از کارکردهای حرفه ای و همچنین تقسیم کار و رابطه بین کارگران و سرمایه فیزیکی را می دهد. در حالی که تأثیر اتوماسیون بر کارهای تکراری بوده است، تأثیر هوش مصنوعی بر وظایفی است که توسط نیروی کار ماهر انجام می شود.
هوش مصنوعی چه تأثیری بر بهره وری و رشد اقتصادی و بر شمول اجتماعی و توزیع درآمد خواهد داشت؟ تأثیر بر فرآیندهای کاری و بازار کار یک عنصر کلیدی در پاسخ به این سؤالات خواهد بود.
می توان پیش بینی کرد که در بخش هایی از فرآیند کار که نظارت انسانی بر هوش مصنوعی همچنان ضروری است، روند افزایش قابل توجهی در بهره وری و تقاضا برای کار خواهد بود. در بخش‌های دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند منجر به جابه‌جایی قابل توجه یا حذف ساده مشاغل شود. همانطور که Daron Acemoglu و Simon Johnson در مقاله ای در نسخه دسامبر مجله مالی و توسعه صندوق بین المللی پول بیان کردند، "برای حمایت از رفاه مشترک، هوش مصنوعی باید مکمل کارگران باشد، نه جایگزین آنها".
افزایش سیستماتیک در بهره وری کل، در اصل می تواند رشد اقتصادی را تقویت کند و در نتیجه، زمینه ساز افزایش تقاضای کل شود و فرصت های شغلی را ایجاد کند که تخریب مشاغل را جبران کند. این تحول همچنین می‌تواند منجر به ظهور بخش‌ها و کارکردهای حرفه‌ای جدید شود، در حالی که بخش‌های دیگر ناپدید می‌شوند، در پویایی که فراتر از تخصیص مجدد بین بخشی است.
علاوه بر تأثیرات بر اشتغال و توزیع دستمزد-درآمد، توزیع درآمد به تأثیر هوش مصنوعی بر درآمد سرمایه نیز بستگی دارد. این امر در فعالیت‌هایی که فناوری‌های هوش مصنوعی را ایجاد می‌کنند و از آنها استفاده می‌کنند یا در صنایع مبتنی بر هوش مصنوعی سهام دارند، رشد خواهد کرد. بسته به پیامدهای «قدرت بازار» شرکت‌ها، تأثیراتی بر توزیع درآمد سرمایه و بین سرمایه و نیروی کار خواهد داشت.
این گزارش تخمین زده است که نیمی از مشاغل تحت تأثیر تأثیر منفی قرار خواهند گرفت، در حالی که نیمی دیگر ممکن است شاهد افزایش بهره وری باشند. تأثیر کمتر بر کشورهای نوظهور و در حال توسعه منجر به مزایای کمتری از نظر افزایش بهره وری خواهد شد.
این گزارش نشان می‌دهد که سطح آمادگی یک کشور برای هوش مصنوعی زمانی که صحبت از به حداکثر رساندن مزایا و مقابله با خطرات اثرات منفی این فناوری می‌شود، مرتبط خواهد بود. این گزارش شامل شاخصی برای سنجش وضعیت آماده‌سازی کشورها با در نظر گرفتن زیرساخت‌های دیجیتال، یکپارچگی اقتصادی و نوآوری، سطوح سرمایه انسانی و سیاست‌های بازار کار و مقررات و اخلاقیات بود.
