واژه RealTime به معني زمان واقعيه و توي مونتاژ، زماني به كار برده مي شه كه هر تغييري كه روي تصوير اصلي داده مي شه، بخوايم پيش نمايش (Preview) اون تغييرات رو بدون پردازش و رندر ببينيم.
توي مونتاژ خطي (با دستگاه هاي مخصوص و بدون كامپيوتر) چيزي پردازش نمي شه ... چون هيچ چيزي به صورت اطلاعات نيست.
صدا و تصوير به صورت امواج الكترومغناطيسي جابجا مي شن.
پس سرعت كار بالاست ... ولي تغييرات زيادي هم نمي شه انجام داد.
پس اين تدوين، RealTime هستش ...
توي مونتاژ غیرخطي (با کامپیوتر)، همه چيز تبديل به اطلاعات مي شه ... صدا و تصوير و عكس و متن و افكت ها و ...
پس راحت تر مي شه هر چيزي رو تغيير داد ... ولي حتي تغييرات كوچيك هم بايد پردازش بشن ... چون به صورت Data كار مي كنن.
پس اگه بخوايم توي مونتاژ كامپيوتري هم به صورت RealTime كار كنيم، بايد سيستممون مخصوص اين كار و اون قدر قوي باشه كه بتونه تا حدي كه نياز داريم به صورت ريل تايم كار كنه.
با كامپيوتر هيچ وقت نمي شه 100% به ريل تايم رسيد ... چون به هر حال كامپيوتر نياز به پردازش داره.
ولي معمولاً قدرت سيستم رو جاهايي خرج مي كنن كه بيشتر نيازه ... مثلاً مي گن فلان كارت مي تونه فلان افكت ها رو ريل تايم نشون بده. يكي از معانيش اينه كه اون افكت ها بيشتر به كار ميان.
يا مثلاً مي گن يه كارت چند لايه ريل تايم مي ده ...
يعني وقتي توي نرم افزار تدوين چند لايه فيلم رو توي TimeLine روي هم بذاري و يه تغييرات كوچيك انجام بدي، مي توني نتيجه رو با سرعت عادي ببيني.
