مرکب و حلال در چاپ فلکسوگرافی...؟

PEPEL

New Member
با سلام
اول اینکه یک مرکب خوب برای چاپ فلکسو باید چه ویژگی هایی داشته باشد وآیا از ساختار مواد تشکیل دهنده اونها مطلع هستید؟
در حال حاضر شرکت های تولید کننده هر کدام مدعی اند که مرکب تولیدی اونها از کیفیت و کارآیی لازم برخورداره اما با تست برخی از اونها با حلال استاندارد متوجه می شیم که از دوام و قوام کافی برخوردار نیستند...
دوم اگه خودمون بخواهیم حلال مناسب جهت چاپ فلکسو تهیه کنیم به چه موادی با چه درصد نسبتی نیازمندیم ؟
در بازار یکسری حلال آماده موجود هست که دارای ترکیبات ضعیفی هستند و هر نوع مرکبی رو نمی شه با اونها امتزاج داد چرا که پس از ترکیب جوهر و حلال ، مرکب در حلال بخوبی حل نشده و ته نشین می شود ... آیا از ترکیبات اونها هم مطلع هستید؟
سوم اگر از مرکبی به مدت طولانی مثلا 6 ماه بیشتر استفاده نکنیم برای بکارگیری اون چه اقداماتی ضروریه تا اونجایی که اطلاع دارم به مرور زمان رنگ غلیظ تر شده و برای چاپ مناسب نمی شه.

 

lpi

مدیر انجمن اصول چاپ
دوست عزیز

همونطور که اطلاع دارید فلكسوگرافي روش چاپي برجسته و بسيار شبيه چاپ لترپرس دوار هست. در حال حاضر هم با استفاده از اين روش چاپی باصرفه و بکارگیری مركب‌هاي سريع خشك شونده و بخارشدني سطوح مختلفی چاپ مي شند. اين روش چاپي امروزه به صورت معمول براي چاپ فيلم‌هاي پلاستيكي به كار رفته در ساخت بسته‌بندي چند لايه، كاغذهاي شيشه‌نما، پارچه بافت‌ها، كاغذ كرافت و بسياري ديگر از انواع سطوح كاغذي به كار ميره. همچنين اين روش براي چاپ لفاف‌هاي بسته‌بندي، جعبه پوش‌ها، كارتن‌هاي تاشو و ديگر ظروف به كار برده مي‌شه.
مركب‌هاي فلكسوگرافي از تركيب الكل و يا استر با انواع حلال‌ها ساخته مي‌شوند. در اين ميان با افزودن پلاستيكايزر‌ها و انواع وكس‌ها اين نوع مركب‌ها رو منعطف و مقاوم تر در برابر سايش مي‌كنند. اجزا بخارشدني اين نوع مركب‌ها با توجه به سرعت بالای این روش چاپ براي خشك شدن بسيار سريع مرکب های اون بر پایه فرآیند تبخير به اونها اضافه مي‌شند.
مركب‌هاي پايه آبي نيز در روش فلكسو گرافی براي چاپ انواع كاغذ، مقوا، كرافت و سطوح موج‌دار به كار مي‌رند. امروزه انواع مختلفي از حامل‌هاي پايه آبي از آمونياك و كازيين مورد استفاده هستند. البته استفاده از مركب‌هاي پايه آبي بيشتر محدود به چاپ سطوح جذب كننده مثل کاغذ می شه و از اونها معمولابراي چاپ سطوح غيرجاذب همچون فويل يا پلاستيك استفاده نمي‌کنند چون دير خشك می شن و براقيت كمي دارند. عموميت اين نوع مركب‌ها بيشتر به خاطر كاربرد آسان و ارزاني اون ها است.

از طرفی همونطور که شما می فرمایید انواع مختلفی از مرکب های این روش حالا بصورت استاندارد یا غیر استاندار در حال تولید و عرضه هستند. و عموما زمانی که اپراتور مشغول چاپ با استفاده از این مرکب ها می شه مشکلات خودشون رو نشون می دن. این در حالی هست که اغلب تولیید کنندگان مدعی تولید محصول استاندارد هستند و عنوان می کنند که مشکلات بوجود اومده ناشی از اعمال تغییرات غیر استاندارد یا افزودن مواد افزودنی هست که در چاپخونه به مرکب ها اضافه می کنند. و این خودش یعنی سردرگمی.
اما با نظر به این مشکل که البته مشکلی جهانی هم هست!! اغلب توصیه می شه که چاپخانه ها از یک نوع مرکب که سازنده ای مشخص داره استفاده کنند و در ادامه تمامی مشخصات و حدود مجاز ترکیب و اختلاط مواد افزودنی رو از همون تولید کننده جویا بشن( یعنی باهاش در تماس باشند ). چه بسا تولید کننده ایی باشه که حتی حلال خاص اون نوع مرکب رو تولید می کنه و یا حداقل می دونه که با چه حلالی و چه مقداری از اون حلال چاپچی می تونه به نتیجه برسه.
بنابراین در یک نگاه کلی تولید کنندگان مرجع اصلی و به نظر عقلانی برای پیگری این ماجرا باشند. از طرفی تماس با همکاران مربوطه در صنف مشابه هم کارساز خواهد بود. البته جدای از همه این مسایل روش های سنجش آزمایشگاهی هم وجود دارند منتهی باز هم هر تولید کننده ای خودش رو در قالب یک استاندارد خاص تعریف می کنه پس اگر قرار باشه رویه ای استاندارد رو برای سنجش و کنترل مد نظر قرار داد بهتر هست که اون رو محدود به ساختار و شرایط تولید هر نوع مرکب دونست.

موفق باشید
 

جدیدترین ارسال ها

بالا