AliReza26
Active Member
با ثبت اختراع جدیدی که امکان استفاده از بدن انسان به عنوان مدار جريان انتقال نیروی الکتريکی و اطلاعات را می دهد به دنیای داستان های علمی و تخیلی مانند ماتريکس نزدیک می شويم. این شیوه جدید برای ایجاد یک شبکه ارتباطی فردی Personal Area Network بین وسایل شخصی قابل حمل و مخصوصا آن دسته از وسایل الکترونیکی که به نام «وسایل پوشیدنی» مشهورند به کار می رود.
به گزارش بخش خبر سايت اخبار فن آوري اطلاعات ايران، از جام جم، وسایلی مانند PDA، پینجر، ساعت مچی، واکمن و CD Max و مانند آنها که هريک دارای ورودی ها و خروجی های مخصوص به خود هستند، در شبکه جدید مانند وسیله ای یکپارچه خواهند شد. بسیاری از ورودی و خروجی های این دستگاه ها مشترک است؛ مثلا بیشتر این وسیله ها یک بلندگو و سیستم صوتی خبر دهنده دارند و در صورتی که به صورت شبکه درآیند، می توان از آنها مشترکا استفاده کرد.
ایده استفاده از وسایل جانبی فردی به صورت یک شبکه ایده جدیدی نیست و پیش از این با استفاده از امواج رادیوئی شبکه ای بین وسایل مختلف به نام Bluetooth به وجود آمده بود. در شبکه «بلوتوث» وسایلی مانند گوشی های تلفن همراه، چاپگرها و حتی ساعت های مچی امکان انتقال و رد بدل کردن اطلاعات ما بین خود را پیدا کرده بودند. ولی برخلاف شبکه بلوتوث که اکنون امکانات آن حتی در گوشی های معمولی تلفن همراه نیز وجود دارد، این روش جدید به نظر نمی رسد که توانایی فراگیر شدن را داشته باشد. مهمترین عیبی که می توان به آن اشاره کرد، نیاز به اتصال مستقیم وسیله جانبی با بدن است که چندان راحت و قابل تحمل به نظر نمی رسد.
این روش انتقال پیش تر در آزمایش های پزشکی برای تشخیص میزان ترکیبات بدن استفاده می شد. نحوه آزمایش بدین صورت است که دو الکترود روی دست آزمایش شونده و دو الکترود روی پای وی نصب می شود و پس از قرار گرفتن فرد به صورت خوابیده روی یک سطح عایق، جریان ضعیفی از برق برقرار می شود. با اتصال این جريان میزان مقاومت نسبی بدن در برابر عبور جريان سنجیده می شود.
عدد حاصل که عموما مابین 300 تا 700 اهم است، نشانگر نوع ترکیبات بدن فرد تحت آزمایش است. این روش که با نام اختصاری EEG شناخته می شود، برای اولین بار در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به تأیید رسید و یکی از مهمترين روشهای اندازه گیری ترکیبات بدن است. به این طريق می توان نیروی الکتريسیته را به صورت انتخابی از یک مولد مرکزی به هر یک از وسایل جانبی انتقال داد. روش کار بدین گونه است که قدرت الکتريکی با یک فرکانس مشخص وارد بدن می شود و از طریق آن به وسیله مورد نظر که با یک الکترود با بدن ارتباط دارد انتقال می یابد.
حال اگر وسیله دیگری بخواهد از این نیرو استفاده کند، به کمک تغییر فرکانس مولد نیرو بسادگی می توان این کار را انجام داد. انتقال اطلاعات بدین شیوه مزيت ایمن بودن را نیز دارد، زيرا برخلاف شبکه های رادیوئی امکان سرقت اطلاعات در حین انتقال از میان می رود . ثبت این اختراع به وسیله کمپانی عظیم مایکروسافت انجام گرفته و اگر چه توسعه آن توسط هیچ یک از کارکنان این شرکت نبوده است، ولی این شرکت قصد بهره گیری از آن را دارد تا بتواند مزيت های رقابتی خود را در برابر سایر شرکت ها افزایش دهد.
ایده انتقال برق از طريق بدن، مانند فیلم علمی وتخیلی ماتريکس است که در آن ماشین ها، انسان ها را تحت کنترل خود در می آورند و با ساختن یک دنیای مجازی قصد استفاده از 5/1 ولت برق طبیعی تولید شده بدن را دارند. به نظر می رسد با ادامه اختراعات شگفت انگیزی مانند این، سایر پیش بینی های ماتريکس نیز به حقیقت بپیوندند.
به گزارش بخش خبر سايت اخبار فن آوري اطلاعات ايران، از جام جم، وسایلی مانند PDA، پینجر، ساعت مچی، واکمن و CD Max و مانند آنها که هريک دارای ورودی ها و خروجی های مخصوص به خود هستند، در شبکه جدید مانند وسیله ای یکپارچه خواهند شد. بسیاری از ورودی و خروجی های این دستگاه ها مشترک است؛ مثلا بیشتر این وسیله ها یک بلندگو و سیستم صوتی خبر دهنده دارند و در صورتی که به صورت شبکه درآیند، می توان از آنها مشترکا استفاده کرد.
ایده استفاده از وسایل جانبی فردی به صورت یک شبکه ایده جدیدی نیست و پیش از این با استفاده از امواج رادیوئی شبکه ای بین وسایل مختلف به نام Bluetooth به وجود آمده بود. در شبکه «بلوتوث» وسایلی مانند گوشی های تلفن همراه، چاپگرها و حتی ساعت های مچی امکان انتقال و رد بدل کردن اطلاعات ما بین خود را پیدا کرده بودند. ولی برخلاف شبکه بلوتوث که اکنون امکانات آن حتی در گوشی های معمولی تلفن همراه نیز وجود دارد، این روش جدید به نظر نمی رسد که توانایی فراگیر شدن را داشته باشد. مهمترین عیبی که می توان به آن اشاره کرد، نیاز به اتصال مستقیم وسیله جانبی با بدن است که چندان راحت و قابل تحمل به نظر نمی رسد.
این روش انتقال پیش تر در آزمایش های پزشکی برای تشخیص میزان ترکیبات بدن استفاده می شد. نحوه آزمایش بدین صورت است که دو الکترود روی دست آزمایش شونده و دو الکترود روی پای وی نصب می شود و پس از قرار گرفتن فرد به صورت خوابیده روی یک سطح عایق، جریان ضعیفی از برق برقرار می شود. با اتصال این جريان میزان مقاومت نسبی بدن در برابر عبور جريان سنجیده می شود.
عدد حاصل که عموما مابین 300 تا 700 اهم است، نشانگر نوع ترکیبات بدن فرد تحت آزمایش است. این روش که با نام اختصاری EEG شناخته می شود، برای اولین بار در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به تأیید رسید و یکی از مهمترين روشهای اندازه گیری ترکیبات بدن است. به این طريق می توان نیروی الکتريسیته را به صورت انتخابی از یک مولد مرکزی به هر یک از وسایل جانبی انتقال داد. روش کار بدین گونه است که قدرت الکتريکی با یک فرکانس مشخص وارد بدن می شود و از طریق آن به وسیله مورد نظر که با یک الکترود با بدن ارتباط دارد انتقال می یابد.
حال اگر وسیله دیگری بخواهد از این نیرو استفاده کند، به کمک تغییر فرکانس مولد نیرو بسادگی می توان این کار را انجام داد. انتقال اطلاعات بدین شیوه مزيت ایمن بودن را نیز دارد، زيرا برخلاف شبکه های رادیوئی امکان سرقت اطلاعات در حین انتقال از میان می رود . ثبت این اختراع به وسیله کمپانی عظیم مایکروسافت انجام گرفته و اگر چه توسعه آن توسط هیچ یک از کارکنان این شرکت نبوده است، ولی این شرکت قصد بهره گیری از آن را دارد تا بتواند مزيت های رقابتی خود را در برابر سایر شرکت ها افزایش دهد.
ایده انتقال برق از طريق بدن، مانند فیلم علمی وتخیلی ماتريکس است که در آن ماشین ها، انسان ها را تحت کنترل خود در می آورند و با ساختن یک دنیای مجازی قصد استفاده از 5/1 ولت برق طبیعی تولید شده بدن را دارند. به نظر می رسد با ادامه اختراعات شگفت انگیزی مانند این، سایر پیش بینی های ماتريکس نیز به حقیقت بپیوندند.
