CCD در اصل پرده شبكيه دوربين شماست .CCD يك مدار مجتمع خيلي حساس است كه از دانه هائي تشكيل شده كه با دريافت نور و تبديل آن به جريان الكتريكي ، هركدام از اين دانه هاي حس گر ، جريان را ذخيره كرده و سپس تخليه مي كند.
درحال حاضر به طور وسيعي در دوربينهاي ديجيتال عكاسي و فيلمبرداري از CCD استفاده ميشود.دستگاه هاي ديگري نيز مانند تلسكوپ هاي نجومي و حتي سيستم هاي خوانش باركد از CCD استفاده مي كنند.تعداد حس گرهاي تشكيل دهنده هر CCD ، رزولوشن تصوير ثبت شده توسط دوربين را تعيين مي كند كه اين مقدار معمولا بر مبناي مگا پيكسل تعريف مي شود.در واقع عدد چند ميليوني كه براي تصوير شما تعريف مي شود ، حاصل ضرب تعداد نقاط طول در عرض CCD است.
يك CCD خوب مي تواند تصوير شما را در حداقل ميزان نور محيط ثبت كند و كيفيت و رزولوشن را به خوبي حفظ كند.البته CCD دربين حس گرها ، نسبت به ضربه حساسيت بيشتري دارد.
اما CMOS:
اين نوع حس گر كه در دوربينهاي ديجيتال استفاده مي شود ، در واقع از تكنولوژي نيمه هادي ها (كه در ترانزيستوراستفاده ميشود)، استفاده ميكند.آلياژ استفاده شده در دانه هاي تشكيل دهنده آن ، جريان الكتريكي را به طور نسبي از خود عبور مي دهند.بدين ترتيب نقاط تيره و روشن تصوير ، با تعريف هاي متفاوت الكتريكي (ازنظردستگاه) از هم تفكيك مي شوند.
CMOS تقريبا جرياني براي كاركردن مصرف نمي كند ولي به دليل ايجاد حرارت روي آن در هنگام تغيير جهت جريانات خروجي ، سرعت كاركرد آن به طور بسيار مختصري محدود مي شود.به دليل همان مختصر حرارت ايجاد شده ، noise تصوير ايجاد شده با CMOS كمي بيشتراست.
البته CMOS بطور كلي يك قطعه الكترونيكي با هزينه توليد پائين تر از بقيه حس گرها است.پيكسل سوخته در CMOS خيلي كمتر ديده شده است