اين قضيه شبيه اون بحثي كه خيلي وقت پيشا با بچه ها ميكرديم. درباره اينكه چه اشكالي تو طرحهايي كه براي اماما و اسامي مقدس زده ميشه از رنگايي مثل نارنجي و صورتي هم استفاده بشه! يه سري معتقد بودن نه بايد كار كلاسيك باقي بمونه و مثلا اسم امام حسين هميشه بايد با رنگ قرمز يا مشكي بياد تا نشون دهنده موضوع كربلا بشه يه سري هم ميگفتن نه دنياي امروز و گرافيك امروز ديگه نميتونه قبول كنه كه همه چيز اون حالت قبلي خودش رو داشته باشه و هيچ تغييري نكنه.
اين بحث هم همونه. يعني شما ظاهرا اعتقاد داري كه كارات بايد يه فرم كلي داشته باشن ولي بچه ها ميگن نه چه اشكالي داره مثلا براي پوستر ائمه بجاي اينكه بيايم از خط نستعليق استفاده كنيم اصلا از فونت انگليسي استفاده كنيم! مگه چه اشكالي داره؟ يا مثلا از فونتاي بچه گونه مثل كودك و كلاس اول استفاده كنيم. يا حتي طرز چيدمان عناصر تو كار. و خيلي چيزاي ديگه كه باعث ميشه كاراي يه طراح خيلي تكراري نشه.
من حرفهای ماندانا رو قبول دارم اینکه باید همیشه در پی دید جدید به طرح و طراحی بود
و اینکه نوشته ها همه وسط چینه اما به نظرم میاد برای بکگراند اینجوری بهتره
اما در مورد حرفهای سارا خانوم بایید بگم
با ادای احترام به ایشون فکر میکنم 100 % غیر کارشناسیه
اینکه میگند کسی از رنگ نارنجی برای طرح های اهل بیت علیهم السلام
استفاده نمیکنه باید بگم خود من برای عید غدیر یک طرح که بخش اعظم کار
رو رنگ نارنجی تشکیل میداد زدم و به نظرم خیلی هم زیبا شده بود رو طراحی کردم
که در همین انجمن هم هست
اما اینکه میگن چه اشکالی داره و یا حتی خوبه که از فونتها کمیک ( کارتنی - کودکانه ) و یا خارجی استفاده
بشه این دیگه از اون حرفها است ...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به این کار ابداع - نوگرایی - طرح کلاسیک یا از اینجور چیزها نمیگند بلکه میگند کار من درآوردی
و عجیب غریب
مثل اینکه بگیم چرخ های ماشین اگه رو آسمون باشه به جای اینکه
زیر ماشین و رو به زمین کار جدیدی است ابداع هست و کار کلاسیک
هرچیزی یک چارتی داره در مورد طرح های با مزامین مذهبی هم طراحی باید با احترام
همراه باشه البته به نظر من