Salar
Active Member
من سايت و امكانات گوگل (Google) را بسيار دوست دارم. به نظر من، خدمات اين سازمان بسيار مفيد و قابل استفاده است. من آنقدر به اين سايت اطمينان دارم كه از آن به عنوان Web browser خود استفاده ميكنم, به طوري كه به سادگي بر روي نوار منو (Menu bar) متصل و هر لحظه قابل استفاده است.
موارد ديگري كه من از آن استفاده ميكنم بسيار متنوع هستند؛ براي وبلاگ اختصاصي خودم، براي پست الکترونيکي، براي پيدا كردن مطالب مفيد و همچنين براي جستجوي اخبار جديد كه مورد اخير شايد به صدها بار در روز برسد.
اما موردي وجود دارد كه باعث ناراحتي من ميشود. اما اين ايدهي گوگل در چنگ انداختن عنكبوتوار به هاردديسك کامپيوترهاي شخصي بسيار ناراحت کننده است. اين كار باعث مي شود كه تمام دنيا به محتويات درون هارديسكها شامل MP3 ها، آلبومها و عكسهاي خانوادگي و نامههاي خصوصي، دسترسي داشته باشند.
حريم خصوصي افراد، متاعي است كه به شكلي فزاينده در معرض خطر بيتوجهي و نابودي است. اين موضوع وحشتناك را به راحتي ميتوانيد از آخرين اخبار روز در ذهن خود تجسم كنيد. آخرين مورد از اين دست اخبار ناخوشايند مربوط به كرهي جنوبي است، در اين حادثه كاركنان يك شركتِ تلفنهاي همراه، جزييات مشخصات شخصي شش ميليون نفر (بله! شش ميليون نفر!) را كه شامل نام، شماره تلفنهاي همراه، نشاني پستهاي الکترونيکي و موارد مشابه بود, به شركتهاي بازاريابي فروختند.
اما در برخي كشورها، خوشبختانه هنوز با چنين مواردي كه براي نمونه دادههاي مشتريان به وسيلهي يك جنايتكار باهوش شبكه دزديده شود, روبهرو نشدهايم.
اما آيا ميتوان تضمين كرد كه اين اتفاق در آينده رخ نخواهد داد؟
برابر تحقيقات ماه آگوست موسسهي Messagelab فاش شد كه از هر ده شرکت، شش مورد اگر با تهديد ويروس يا Spam روبهرو شوند، از پست الكترونيكي پيشين و محتويات آن صرفنظر ميكنند و همچنين از هر پنج بنگاه تجاري، يكي معتقد است كه كلاهبرداريهاي اينترنتي همچون دزديID و دستبردهاي کامپيوتري حالا ديگر يك تهديد واقعي است.
برگرديم به بحث صفحهي جستجوي گوگل, طبق اظهارات دوست قديمي من،
اريک اشميت2 كه يک مدير اجرايي است، هدف نهايي اين شركت ساختن ”گوگلي است كه شما را بشناسد“ كه البته اين نظريه در نگاه اول بسيار جالب به نظر ميرسد.
نرم افزار را Download كنيد و گوگل به شما امكان جستجو خواهد داد. به نحوي كه با کمک سيستم خود بتوانيد ميليونها كامپيوتر ديگر را كه به وب متصل هستند، شناسايي و كنكاش كنيد.
طبق مادهي ”رضايت در جمعآوري اطلاعات غيرشخصي“، سيستم جستجوي گوگل ميتواند اطلاعات قابل شناسايي غيرشخصيِ مشخصي را كه در كامپيوتر شما قرار دارد، بدون محدوديت در دفعات، جستوجو و برداشت كند. حتا اگر هم بخواهيد، نميتوانيد فرآيند را متوقف كنيد، چه در حال نصب يك برنامه، چه پس از نصب، در نهايت اطلاعات جمعآوري شدهي غيرشخصي به گوگل فرستاده ميشود.
اگر دوست داريد بگوييد پارانوييد3 شدهام، اما من با اين نظريه چندان موافق نيستم، حتا اگر مفيد و قابل استفاده باشد، باز هم دوست ندارم دادههاي كامپيوتر من به صورت يك كاتالوگ به محدودهي عموسام! فرستاده شود.
خوب، در مورد فايلهاي MP3 چطور؟ در حالي كه من در تقسيم غير قانوني فايلهاي MP3 سهيم نبودهام، نرمافزار Media player من خودبهخود شروع به جمع كردن MP3ها ميكند و كامپيوتر من از فايلهايي كه من به دنبالشان نيستم، انباشته ميشود. ناگهان متوجه موضوعي ميشوم. چه اتفاقي براي عكسهاي خصوصي اولين حمام دختر بچهام افتاده است. راستي چهگونه بايد از عكسهاي خانوادگي و خصوصي حفاظت كرد؟
البته شما ميتوانيد از فرستادن اطلاعات به گوگل جلوگيري كنيد. من به عنوان يك ستوننويس و روزنامهنگار كه پيوسته در مورد امنيت اينترنت مطلب مينويسد, نميتوانم متقاعد شوم كه پيشگيري از نشر اطلاعات شخصي يك مفهوم خدشهناپذير و به طور کامل اثبات شده است و وقتي براي امنيت اطلاعات با اين همه دردسر و مشكل رو به رو ميشوم، به اين طرز تفكر بيشتر اعتقاد پيدا ميكنم . بياييد رو راست باشيم، قرار دادن اطلاعات شخصي روي Server، با هر هدفي، به هيچ وجه کار عاقلانهاي به نظر نميرسد.
من به جمله ي ”به هيچ كس اعتماد نكن“ حتا اگر بسيار عاميانه باشد، همواره معتقد هستم.
1 -Simon Moores
2 - Eic Schmidt
الف ) پارانوييد(Paranoid) به كسي گفته مي شود كه دچار بيماري رواني پارانويا (Paranoia) است. شخص مبتلا به پارانويا تصور ميكند كه مورد نفرت ديگران است يا ديگران با او بد رفتار ميكنند. از طرف ديگر بيمار تصور ميكند كه شخصيت برجسته و مهمي است. مشكوك بودن به ديگران و بياعتماد به اطرافيان از علايم اين بيماري است.
ب) ترانهي بسيار مشهور Paranoid كه در سال 1970 توسط اعجوبهي موسيقي ozzy osbourne نوشته و همراه با گروه مشهور و پيشرو Black Sabbath اجرا شد و به عنوان يك سبك و استاندارد، مورد استفادهي موسيقيدانهاي ديگر قرار گرفت- مترجم
نويسنده : سيمون موريس (www.Computerweekly.com)
مترجم : شاهين گلستاني (کارشناس ارشد علوم اقتصادي)
ناشر : همكاران سيستم
موارد ديگري كه من از آن استفاده ميكنم بسيار متنوع هستند؛ براي وبلاگ اختصاصي خودم، براي پست الکترونيکي، براي پيدا كردن مطالب مفيد و همچنين براي جستجوي اخبار جديد كه مورد اخير شايد به صدها بار در روز برسد.
اما موردي وجود دارد كه باعث ناراحتي من ميشود. اما اين ايدهي گوگل در چنگ انداختن عنكبوتوار به هاردديسك کامپيوترهاي شخصي بسيار ناراحت کننده است. اين كار باعث مي شود كه تمام دنيا به محتويات درون هارديسكها شامل MP3 ها، آلبومها و عكسهاي خانوادگي و نامههاي خصوصي، دسترسي داشته باشند.
حريم خصوصي افراد، متاعي است كه به شكلي فزاينده در معرض خطر بيتوجهي و نابودي است. اين موضوع وحشتناك را به راحتي ميتوانيد از آخرين اخبار روز در ذهن خود تجسم كنيد. آخرين مورد از اين دست اخبار ناخوشايند مربوط به كرهي جنوبي است، در اين حادثه كاركنان يك شركتِ تلفنهاي همراه، جزييات مشخصات شخصي شش ميليون نفر (بله! شش ميليون نفر!) را كه شامل نام، شماره تلفنهاي همراه، نشاني پستهاي الکترونيکي و موارد مشابه بود, به شركتهاي بازاريابي فروختند.
اما در برخي كشورها، خوشبختانه هنوز با چنين مواردي كه براي نمونه دادههاي مشتريان به وسيلهي يك جنايتكار باهوش شبكه دزديده شود, روبهرو نشدهايم.
اما آيا ميتوان تضمين كرد كه اين اتفاق در آينده رخ نخواهد داد؟
برابر تحقيقات ماه آگوست موسسهي Messagelab فاش شد كه از هر ده شرکت، شش مورد اگر با تهديد ويروس يا Spam روبهرو شوند، از پست الكترونيكي پيشين و محتويات آن صرفنظر ميكنند و همچنين از هر پنج بنگاه تجاري، يكي معتقد است كه كلاهبرداريهاي اينترنتي همچون دزديID و دستبردهاي کامپيوتري حالا ديگر يك تهديد واقعي است.
برگرديم به بحث صفحهي جستجوي گوگل, طبق اظهارات دوست قديمي من،
اريک اشميت2 كه يک مدير اجرايي است، هدف نهايي اين شركت ساختن ”گوگلي است كه شما را بشناسد“ كه البته اين نظريه در نگاه اول بسيار جالب به نظر ميرسد.
نرم افزار را Download كنيد و گوگل به شما امكان جستجو خواهد داد. به نحوي كه با کمک سيستم خود بتوانيد ميليونها كامپيوتر ديگر را كه به وب متصل هستند، شناسايي و كنكاش كنيد.
طبق مادهي ”رضايت در جمعآوري اطلاعات غيرشخصي“، سيستم جستجوي گوگل ميتواند اطلاعات قابل شناسايي غيرشخصيِ مشخصي را كه در كامپيوتر شما قرار دارد، بدون محدوديت در دفعات، جستوجو و برداشت كند. حتا اگر هم بخواهيد، نميتوانيد فرآيند را متوقف كنيد، چه در حال نصب يك برنامه، چه پس از نصب، در نهايت اطلاعات جمعآوري شدهي غيرشخصي به گوگل فرستاده ميشود.
اگر دوست داريد بگوييد پارانوييد3 شدهام، اما من با اين نظريه چندان موافق نيستم، حتا اگر مفيد و قابل استفاده باشد، باز هم دوست ندارم دادههاي كامپيوتر من به صورت يك كاتالوگ به محدودهي عموسام! فرستاده شود.
خوب، در مورد فايلهاي MP3 چطور؟ در حالي كه من در تقسيم غير قانوني فايلهاي MP3 سهيم نبودهام، نرمافزار Media player من خودبهخود شروع به جمع كردن MP3ها ميكند و كامپيوتر من از فايلهايي كه من به دنبالشان نيستم، انباشته ميشود. ناگهان متوجه موضوعي ميشوم. چه اتفاقي براي عكسهاي خصوصي اولين حمام دختر بچهام افتاده است. راستي چهگونه بايد از عكسهاي خانوادگي و خصوصي حفاظت كرد؟
البته شما ميتوانيد از فرستادن اطلاعات به گوگل جلوگيري كنيد. من به عنوان يك ستوننويس و روزنامهنگار كه پيوسته در مورد امنيت اينترنت مطلب مينويسد, نميتوانم متقاعد شوم كه پيشگيري از نشر اطلاعات شخصي يك مفهوم خدشهناپذير و به طور کامل اثبات شده است و وقتي براي امنيت اطلاعات با اين همه دردسر و مشكل رو به رو ميشوم، به اين طرز تفكر بيشتر اعتقاد پيدا ميكنم . بياييد رو راست باشيم، قرار دادن اطلاعات شخصي روي Server، با هر هدفي، به هيچ وجه کار عاقلانهاي به نظر نميرسد.
من به جمله ي ”به هيچ كس اعتماد نكن“ حتا اگر بسيار عاميانه باشد، همواره معتقد هستم.
1 -Simon Moores
2 - Eic Schmidt
الف ) پارانوييد(Paranoid) به كسي گفته مي شود كه دچار بيماري رواني پارانويا (Paranoia) است. شخص مبتلا به پارانويا تصور ميكند كه مورد نفرت ديگران است يا ديگران با او بد رفتار ميكنند. از طرف ديگر بيمار تصور ميكند كه شخصيت برجسته و مهمي است. مشكوك بودن به ديگران و بياعتماد به اطرافيان از علايم اين بيماري است.
ب) ترانهي بسيار مشهور Paranoid كه در سال 1970 توسط اعجوبهي موسيقي ozzy osbourne نوشته و همراه با گروه مشهور و پيشرو Black Sabbath اجرا شد و به عنوان يك سبك و استاندارد، مورد استفادهي موسيقيدانهاي ديگر قرار گرفت- مترجم
نويسنده : سيمون موريس (www.Computerweekly.com)
مترجم : شاهين گلستاني (کارشناس ارشد علوم اقتصادي)
ناشر : همكاران سيستم