یفلیس یا سفلیس Syphilis نوعی بیماری آمیزشی است که از باکتری ترپونما پالیدوم ناشی می‌شود. راه اصلی انتقال سیفلیس تماس جنسی است؛ همچنین می‌تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان از مادر به جنین منتقل شود و منجر به سیفلیس مادرزادی گردد. در زبان فارسی این بیماری کوفت نیر نامده می‌شود. نگرانی روز افزون در این مورد است که سفلیس احتمال انتقال ( ایدز ) را 5-3 برابر افزایش می دهد.
سیفلیس معمولاً با زخم‌های بدون درد روی اندام تناسلی یا در دهان یا مقعد شروع می‌شود. به این فاز عفونت اولیه گفته می‌شود. پس از این مرحله باکتری‌ها می‌توانند تا سال‌ها در بدن به صورت نهفته و غیرفعال باقی بمانند و سال‌ها بعد دوباره فعال شده و موجب بیماری‌زایی شوند. تشخیص بیماری معمولاً از طریق آزمایش خون انجام می‌شود؛ البته باکتری‌ها را نیز می‌توان با میکروسکوپ مشاهده کرد. سیفلیس را می‌توان به طور موثری با آنتی‌بیوتیک‌ها به خصوص با تزریق عضلانی پنی‌سیلین جی (که برای سیفلیس عصبی به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود) یا باسفتریاکسون درمان کرد و در مورد کسانی که حساسیت شدید به پنی‌سیلین دارند، می‌توان از داکسی سایکلین دهانی یا آزیترومایسین استفاده کرد.
پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفاده صحیح از کاندوم در کاهش خطر انتقال سیفلیس موثر است. همچنین پرهیز از استفاده موادی از قبیل نوشیدنی‌های الکلی و سایر موادی که موجب افزایش رفتارهای جنسی پرخطر می‌شوند، جهت پیشگیری از بیماری توصیه می‌شود. اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دنبال استفاده گسترده از پنی‌سیلین میزان ابتلا به سیفلیس کاهش چشم‌گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها میزان ابتلا افزایش یافته است. در مبتلایان به سیفلیس، به دلیل وجود زخم‌هایی روی آلت تناسلی و یا لب و زبان احتمال آلودگی با ویروس HIV در طی تماس جنسی افزایش می‌یابد.
علائم و نشانه های بیماری در مرد و زن یکسان است و به سـختی قابـلتشخیص است و 3 ماه پـس از مقاربـت جنسـی بـا افـراد آلـوده ظـاهرمی شود. سیفلیس مراحل متعـددی دارد. مراحـل اولیـه و ثانویـه بسـیارعفونی و واگیر است .
سیفلیس می‌تواند در یکی از این چهار مرحله ظاهر شود: اولیه، ثانویه، نهفته، و سوم و همچنین می‌تواند به صورت مادرزادی باشد به خاطر علایم متنوع این بیماری آن را «مقلد بزرگ» نامید.
سفلیس مرحله 1 ( زخم گرد بدون درد روی آلت)
ممکن است اصلاً به زخم ها توجه نکنید. این زخم ها در هر جای بـدنممکن است ظاهرمی شوند اما عمدتاً در:
سیفلیس اولیه نوعاً از طریق ارتباط مستقیم جنسی با زخم‌های عفونی شخص دیگر عارض می‌شود.تقریباً ۳ تا ۹۰ روز بعد از اولین ارتباط (به طور متوسط ۲۱ روز) یک زخم پوستی که آن را شانکر می‌نامند در قسمت تماس ظاهر می‌شود این زخم معمولاً (در ۴۰٪ موارد) از نوع زخم سفت، بدون درد و خارشی بر روی پوست و دارای ظاهری تمیز و حاشیه‌هایی برجسته در اندازه‌ای بین ۰٫۳ تا ۳٫۰ سانتی‌متر است البته این زخم ممکن است هر شکلی به خود بگیرد.
در حالت معمول، این زخم از یک لکه به یک سفت دانه و در نهایت به یک زخم تبدیل می‌شود. گاهی اوقات ممکن است چندین زخم در محل ظاهر شوند زمانی که این بیماری با ایدز همراه باشد ظهور چند زخم در محل رایج است. ممکن است زخم‌ها دردناک یا حساس باشند (در ۳۰٪ موارد)، و یا ممکن است در محلی خارج از اندام تناسلی ظاهر شوند (بین ۲ تا ۷٪ موارد).
عکس زخم سیفلیس
رایج ترین محل زخم در زنان گردن رحم ، در مردان دگر جنس‌گرا آلت تناسلی (۹۹٪ موارد) و در مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند معمولاً مقعد و راست‌روده (۳۴٪ موارد) است معمولاً غدد لنفاوی (در ۸۰٪ موارد) در اطراف محل عفونت بزرگ می‌شوند. این اتفاق هفت تا ۱۰ روز بعد از شکل‌گیری شانکر رخ می‌دهد. اگر این زخم درمان نشود ممکن است سه تا شش هفته در محل باقی بماند.
سیفلیس معمولاً با زخم‌های بدون درد روی اندام تناسلی یا در دهان یا مقعد شروع می‌شود. به این فاز عفونت اولیه گفته می‌شود. پس از این مرحله باکتری‌ها می‌توانند تا سال‌ها در بدن به صورت نهفته و غیرفعال باقی بمانند و سال‌ها بعد دوباره فعال شده و موجب بیماری‌زایی شوند. تشخیص بیماری معمولاً از طریق آزمایش خون انجام می‌شود؛ البته باکتری‌ها را نیز می‌توان با میکروسکوپ مشاهده کرد. سیفلیس را می‌توان به طور موثری با آنتی‌بیوتیک‌ها به خصوص با تزریق عضلانی پنی‌سیلین جی (که برای سیفلیس عصبی به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود) یا باسفتریاکسون درمان کرد و در مورد کسانی که حساسیت شدید به پنی‌سیلین دارند، می‌توان از داکسی سایکلین دهانی یا آزیترومایسین استفاده کرد.
پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفاده صحیح از کاندوم در کاهش خطر انتقال سیفلیس موثر است. همچنین پرهیز از استفاده موادی از قبیل نوشیدنی‌های الکلی و سایر موادی که موجب افزایش رفتارهای جنسی پرخطر می‌شوند، جهت پیشگیری از بیماری توصیه می‌شود. اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دنبال استفاده گسترده از پنی‌سیلین میزان ابتلا به سیفلیس کاهش چشم‌گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها میزان ابتلا افزایش یافته است. در مبتلایان به سیفلیس، به دلیل وجود زخم‌هایی روی آلت تناسلی و یا لب و زبان احتمال آلودگی با ویروس HIV در طی تماس جنسی افزایش می‌یابد.
علائم و نشانه های بیماری در مرد و زن یکسان است و به سـختی قابـلتشخیص است و 3 ماه پـس از مقاربـت جنسـی بـا افـراد آلـوده ظـاهرمی شود. سیفلیس مراحل متعـددی دارد. مراحـل اولیـه و ثانویـه بسـیارعفونی و واگیر است .
سیفلیس می‌تواند در یکی از این چهار مرحله ظاهر شود: اولیه، ثانویه، نهفته، و سوم و همچنین می‌تواند به صورت مادرزادی باشد به خاطر علایم متنوع این بیماری آن را «مقلد بزرگ» نامید.
علائم سفلیس چیست؟
1- عکس زخم سیفلیس و علایم سفلیس
یک یـا چنـد زخـم بـدون درد در محـل ورود بـاکتری بـه بـدن ظـاهرمی شود. به طور متوسط این زخم هـا پـس از 21 روز ظـاهر مـی شـود.
سفلیس مرحله 1 ( زخم گرد بدون درد روی آلت)ممکن است اصلاً به زخم ها توجه نکنید. این زخم ها در هر جای بـدنممکن است ظاهرمی شوند اما عمدتاً در:
- فرج ( لب های مهبلی کلیتوریس و اطراف منفذ پیشابراه)
- سرویکس ( گردن رحم ) در زنان و روی آلت تناسلی مردان
- اطراف مخرج و دهان در هر دو جنس
سیفلیس اولیه نوعاً از طریق ارتباط مستقیم جنسی با زخم‌های عفونی شخص دیگر عارض می‌شود.تقریباً ۳ تا ۹۰ روز بعد از اولین ارتباط (به طور متوسط ۲۱ روز) یک زخم پوستی که آن را شانکر می‌نامند در قسمت تماس ظاهر می‌شود این زخم معمولاً (در ۴۰٪ موارد) از نوع زخم سفت، بدون درد و خارشی بر روی پوست و دارای ظاهری تمیز و حاشیه‌هایی برجسته در اندازه‌ای بین ۰٫۳ تا ۳٫۰ سانتی‌متر است البته این زخم ممکن است هر شکلی به خود بگیرد.
در حالت معمول، این زخم از یک لکه به یک سفت دانه و در نهایت به یک زخم تبدیل می‌شود. گاهی اوقات ممکن است چندین زخم در محل ظاهر شوند زمانی که این بیماری با ایدز همراه باشد ظهور چند زخم در محل رایج است. ممکن است زخم‌ها دردناک یا حساس باشند (در ۳۰٪ موارد)، و یا ممکن است در محلی خارج از اندام تناسلی ظاهر شوند (بین ۲ تا ۷٪ موارد).
عکس زخم سیفلیسرایج ترین محل زخم در زنان گردن رحم ، در مردان دگر جنس‌گرا آلت تناسلی (۹۹٪ موارد) و در مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند معمولاً مقعد و راست‌روده (۳۴٪ موارد) است معمولاً غدد لنفاوی (در ۸۰٪ موارد) در اطراف محل عفونت بزرگ می‌شوند. این اتفاق هفت تا ۱۰ روز بعد از شکل‌گیری شانکر رخ می‌دهد. اگر این زخم درمان نشود ممکن است سه تا شش هفته در محل باقی بماند.
