IPV6 در اصل باید نسبت به IPV4 که استاندارد فعلی هست مقایسه بشه.
در نگاه اول در IPV4 تعداد آدرسها 2 بتوان 32 تاست که برای نیازهای امروز کمه ولی در IPV6 تعدادش 2 بتوان 128 تاست. ولی فقط همین نیست. از نظر امنیتی و بهره وری بهتر پهنای باند هم بمراتب بالاتر و کاملتره. البته مزایاش بهمین محدود نمیشه و مثلا تنظیم اتوماتیک پارامترهای شبکه ای هم یکی دیگه از محسناتشه که باعث میشه زمان و هزینه های نگهداری شبکه پایین بیاد. یا چون اجازه میده اندازه پکتها بیشتر از 64k باشه راندمان شبکه بهتره و ...
هر توضیح بیشتری نیاز به پسزمینه های فنی در این زمینه داره.