هر جور گذرگاهی که بین اجزاء اصلی سیستم ارتباط برقرار کنه یک گذرگاه سیستم محسوب میشه، مثلا گذرگاهی که پردازنده (CPU) و حافظه RAM رو به هم ارتباط میده،
گذرگاهی که حافظه RAM و هارد دیسک رو بهم ارتباط میده و ... گذرگاه سیستم یک مفهوم کلی ئه.
گذرگاه محلی یک سخت افزار نصب شده روی مادربورد (در شکاف های PCI و PCI Express و AGP وISA و ...) رو مستقیما به پردازنده وصل می کنه، همیشه یک طرفش
به پردازنده ختم میشه و در طرف دیگه یک سخت افزار قرار می گیره که در شکاف های مادربورد نصب میشه، مثلا یک کارت صوتی PCI . زمانی از گذرگاه محلی استفاده میشه
که ارتباط مستقیم بین پردازنده و اون سخت افزار مهم باشه و روی سرعت تاثیر زیادی داشته باشه، اغلب ویژه سخت افزار هایی است که پهنای باند و سرعت پردازش
زیادی دارند، وگرنه الزامی نیست که همه سخت افزار های نصب شده روی مادربورد برای ارتباط با پردازنده از گذرگاه محلی استفاده کنند.
در حال حاضر پل جنوبی رو روی بعضی از مادربردها حذف کردند، چرا این کار رو انجام دادند؟ و سوال بعدی اینکه بطور مثال سی پی یو 4770k اینتل ، رم با سرعت 1600 مگا هرتز رو ساپرت می کنه، اما من می دونم که سرعت کاری هر هسته در سی پی یو، 3.5 گیگاهرتز هست، می خوام بدونم چه چیزی این سرعت رو در سی پی یو تعیین می کنه، و آیا این ارتباطی با گذرگاه ها داره، و اگر داره چطور؟
سوال دیگه ای هم دارم، من می دونم که کش در سی پی یو ، کار هماهنگی سرعت قطعات کند با سی پی یو رو ایفا می کنه، اما نحوه عملکرد کش به چه صورت هست به لحاظ فنی، منظورم اینه که جنسش و حجمش چه تاثیر بر عملکرد و نحوه تعیین سرعت رو داره؟
یه سوال دیگه هم دارم، من می دونم که در هارد دیسک ها هم قطعه ای به نام بافر وجود داره، اما آیا بافر همون mft هست که در برنامه های ریکاوری ازش استفاده می شه، یا خیر؟
یه تعداد سوال دیگه هم دارم که بعداً می پرسم.
از قبل بابت پاسخی که می دید تشکر می کنم و سپاسگذارم
خود پل جنوبی حذف نمیشه، کنترل کننده اش با پل شمالی ادغام میشه، اینطوری که بجای اینکه از دو تا چیپ مجزا برای
کنترل پل شمالی و جنوبی استفاده بشه، از یک تک چیپ کنترل کننده هر دو پل استفاده میشه. هدف از اینکار کاهش
هزینه تولید ئه.
و سوال بعدی اینکه بطور مثال سی پی یو 4770k اینتل ، رم با سرعت 1600 مگا هرتز رو ساپرت می کنه، اما من می دونم که سرعت کاری
هر هسته در سی پی یو، 3.5 گیگاهرتز هست، می خوام بدونم چه چیزی این سرعت رو در سی پی یو تعیین می کنه، و آیا این ارتباطی با گذرگاه ها داره، و اگر داره چطور؟
در اینکه فرکانس کاری پردازنده اساسا خیلی بالا است شکی نیست، ولتاژ و فرکانس کاری پردازنده رو حدی که زیادی داغ نکنه و پایداری داشته باشه بالا می برند.
اما در مورد حافظه RAM همچین فرکانس هایی قابل دسترسی نیست، مگر با هزینه خیلی بالا که اقتصادی نخواهد بود. اون حافظه n کیلوبایتی Cache ئه L1 داخل پردازنده
برای همین ارزشمند ئه که در حدود خود پردازنده سرعت داره، اما ساخت اش هم خیلی گران تموم میشه. برای پردازنده ارتباط برقرار کردن با حافظه های سریعتر
کار سختی نیست، اگر در بازار RAM های سریعتر وجود داشته باشه قابلیت پشتیبانی اش رو اضافه می کنند.
سوال دیگه ای هم دارم، من می دونم که کش در سی پی یو ، کار هماهنگی سرعت قطعات کند با سی پی یو رو ایفا می کنه، اما نحوه عملکرد کش به چه صورت هست به لحاظ فنی، منظورم اینه که جنسش و حجمش چه تاثیر بر عملکرد و نحوه تعیین سرعت رو داره؟
البته Cache در پردازنده چند تا است و سلسله مراتبی عمل می کنه، اما در کل حافظه Cache با اینکه حجم اش کم ئه سه تا مزیت نسبت به حافظه RAM داره :
1) سرعت دسترسی به اون حافظه Cache به مراتب بیشتر از حافظه RAM ئه.
2) مدار کنترل کننده اش طوری طراحی شده که جستجو داخل کل Cache همزمان و فقط با یک فرمان و بدون نیاز به درگیری پردازنده انجام میشه، مثل حافظه RAM نیست
که برای جستجو از ابتدا تا انتهاش پردازنده رو در مدام درگیر کنه.
3) همیشه سعی می کنه داده هایی که مرتب بهشون رجوع میشه رو داخلش نگه داره، حافظه اش کم هست اما داده هاش داخلش پر کاربرد اند یا حداقل پیش بینی میشه که باشند.
این یعنی اگر داده مورد نظر داخل Cache باشه پردازنده خیلی سریع بهش دست پیدا می کنه. هر بار که به داده ای نیازه، اولین جایی که چک میشه این حافظه Cache ئه.
اینطوری همیشه بخشی از داده های مورد نیاز از یک منبع خیلی سریعتر قابل دسترسی ئه. طبیعتا هر چه که حجم Cache بیشتر باشه یا سرعت دسترسی اش بیشتر باشه،
کارایی اش و هزینه ساخت اش بالا تر میره.
یه سوال دیگه هم دارم، من می دونم که در هارد دیسک ها هم قطعه ای به نام بافر وجود داره، اما آیا بافر همون mft هست که در برنامه های ریکاوری ازش استفاده می شه، یا خیر؟
ابدا، Buffer دیسک جزئی از فضای ذخیره سازی دیسک نیست و برخلاف MFT روی دیسک ثبت نشده، روی برد کنترل کننده دیسک قرار داره و مثل حافظه RAM فرار ئه و با
قطع شدن برق اطلاعاتش پاک میشه. نقش اون Buffer در افزایش سرعت دسترسی به دیسک ئه، ممکنه بخشی از اطلاعات MFT هم لحظه ای رویش قرار بگیره اما دائم اطلاعاتش
در حال تغییر ئه و در بازیابی اطلاعات کاربردی نداره، ظرفیت اش هم در حدی نیست که ارزش بررسی داشته باشه.
1- آیا این حرف صحت داره که ، اگر یکی از سکتور های هاردهای ssd به بدسکتور تبدیل بشه ، حالا به هر دلیلی ، دیگه هارد قابل استفاده نخواهد بود؟
2- توی بررسی که انجام دادم ، سرعت تبادل اطلاعات توی هارد های جامد از برند gail ، پانصد مگابایت بر ثانیه بود!! ، که در جایی نوشته شده بود که این سرعت ها در شرایط ایده آل بدست می اد!! ، و با توجه به گفته یکی از دوستان در همین سایت که می گفت نرخ تبادل داده ی ram در سیستم ، اونقدر زیاد هست که هنوز هیچ هاردی نمی تونه باهاش برابری کنه، پس دیگه چه شرایط ایده آلی مد نظر هست؟؟؟!!
3- چرا بر روی مانیتور ها هم پورت RGB وجود داره و هم دیگر پورت ها مثل DVI ، و خوب البته وجود پورت HDMI تا اونجایی که اطلاع دارم فقط در مانیتور های فول اچ دی لزوم داره ، و برای دیگر مانیتور ها لزومی نداره، چون کیفیت چندانی جهت دریافت وجود ندارد.
4- در CPU های نسل جدید اینتل ، واحدی به نام APU وجود داره که می تونه پردازش های گرافیکی رو هم انجام بده، می خواستم کمی در موردش توضیح بدید، و اما سوالم این هست که چطور می شه از این واحد به جای یک کارت گرافیک استفاده کرد و آیا اساساً می شه همچین کاری انجام داد یا خیر؟؟!!
5- در بعضی مادر برد ها این امکان وجود داره که از مقداری از کل رم سیستم ، بصورت اشتراکی با کارت گرافیک استفاده کرد، اما می خوام بدونم آیا این مقدار محدود هست؟ و تا اونجایی که اطلاع دارم می دونم که محدود هست ، اما چرا مقدارش محدوده؟ و چرا فقط بعضی مادربرد ها این قابلیت رو دارند؟ و در ادامه چرا فقط بعضی از کارت های گرافیک این قابلیت رو در اختیار کاربر قرار می دن؟
6- بعد از سالها استفاده از کامپیوتر ، هنوز نمی دونم چرا هاردهای اینترنال رو موقع اسمبل کردن ، سر و ته می بندن!!! ، یا شایدم اینطور به نظر می رسه.
7- نحوه کالیبراسون مانیتور رو چطور می شه یاد گرفت ، و اساساً چرا مانیتور ها در کارخانه کالیبره نمی شوند، و چرا این قابلیت وجود داره ؟ مگر نه اینکه استاندارد های تصویری موجود هست؟ در صورتی که امکانش هست، نحوه صحیح و اصولی و کامل کالیبره کردن مانیتور با خود ویندوز سون رو هم آموزش بدید و یا یک مرجع معرفی نمایید. بی وقفه ممنانم.
البته سکتور نیست، بلوک ئه، SSD ها Bad Block دارند، نه Bad Sector ، اما به هر حال صحت نداره. معمولا در همون ابتدای تولید هم یکسری بلوک معیوب داخلشون هست،
یکی از وظایف کنترل کننده دیسک SSD همین مدیریت بلوک های معیوبه، بهش Bad Block Mapping می گویند. به محض اینکه موقع نوشتن روی بلوک با خطا مواجه بشه
و معیوب شناسایی بشه، در جدول مربوطه با یک بلوک رزرو دیگه جایگزین میشه. مشابه همین عمل رو در هارد دیسک ها هم داریم. بخشی از فضای دیسک از همون ابتدای تولید
برای همین جایگزینی رزرو شده و جزو فضای اصلی دیسک محاسبه نمیشه. تا زمانی که بلوک رزرو ای برای جایگزینی باقی مونده باشه، نیازی به دور انداختن دیسک نیست.
مشکل از زمانی شروع میشه که بلوک های رزرو تموم شده و باز بلوک معیوب جدیدی پیدا شده و دیگه امکان جایگزینی اش نیست.
2- توی بررسی که انجام دادم ، سرعت تبادل اطلاعات توی هارد های جامد از برند gail ، پانصد مگابایت بر ثانیه بود!! ، که در جایی نوشته شده بود که این سرعت ها در شرایط ایده آل بدست می اد!! ، و با توجه به گفته یکی از دوستان در همین سایت که می گفت نرخ تبادل داده ی ram در سیستم ، اونقدر زیاد هست که هنوز هیچ هاردی نمی تونه باهاش برابری کنه، پس دیگه چه شرایط ایده آلی مد نظر هست؟؟؟!!
شرایط ایده آل یعنی کاملا نو ئه و تا به حال چیزی رویش نوشته نشده و درخواست خواندن هم معمولا چند برابر سرعت نوشتن ئه و زمانی در حالت حداکثری قرار داره که
از یک موقعیتی بدون مکث تا انتها خوانده بشه (Burst Reading) که این شرایط در حالت طبیعی استفاده از دیسک پیش نمیاد.
اولا سرعت تبادل داده دیسک بستگی به حجم و ترتیب درخواست هم داره، فرضا خواندن 500 مگابایت از ابتدای دیسک با خواندن 500 تا یک مگابایتی از نقاط پراکنده دیسک
دو تا نرخ دسترسی کاملا متفاوت خواهد داشت. ثانیا اغلب SSD های موجود در بازار مثل فلش درایو ها، حافظه NAND دارند. به مراتب ارزان تر از SSD هایی هستند که حافظه DRAM و باطری دارند
اما معایب حافظه های NAND رو هم دارند. حافظه NAND بخاطر ساختار اش موقعی که تازه خریداری شده سریعتر از زمانی است که بارها رویش نوشته شده، یعنی به مرور کند میشه.
درضمن سرعت دستیابی هم بسته به شیوه و ترتیب خواندن متفاوته.
3- چرا بر روی مانیتور ها هم پورت RGB وجود داره و هم دیگر پورت ها مثل DVI ، و خوب البته وجود پورت HDMI تا اونجایی که اطلاع دارم فقط در مانیتور های فول اچ دی لزوم داره ، و برای دیگر مانیتور ها لزومی نداره، چون کیفیت چندانی جهت دریافت وجود ندارد.
مساله فقط کیفیت نیست، HDMI یک پورت دیجیتال ئه.
پورت VGA آنالوگه، از اونجایی که مانیتور های مدرن LCD / LED اند و ذاتا دیجیتال اند و کارت گرافیکی هم دیجیتال ئه ، تبدیل سیگنال دیجیتال-آنالوگ فقط هزینه رو بالاتر می بره.
ترجیح سازندگان کارت گرافیکی و نمایشگر ها اینه که از پورت دیجیتال ای مثل HDMI استفاده کنند که هم مرسوم ئه و هم دیجیتال ئه و نیازی به تبدیل سیگنال دیجیتال-آنالوگ نداشته باشه.
اما طبیعتا پورت VGA رو برای سازگاری با سیستم های قدیمی نگه می دارند، تا زمانی که دیگه کاملا منسوخ بشه، وگرنه حذف کردنش روی فروش تاثیر منفی خواهد داشت.
4- در CPU های نسل جدید اینتل ، واحدی به نام APU وجود داره که می تونه پردازش های گرافیکی رو هم انجام بده، می خواستم کمی در موردش توضیح بدید، و اما سوالم این هست که چطور می شه از این واحد به جای یک کارت گرافیک استفاده کرد و آیا اساساً می شه همچین کاری انجام داد یا خیر؟؟!!
هدف APU اینه که یک بخشی از عملیاتی که اصولا وظیفه پردازنده نیست و معمولا با پردازنده تخصصی دیگری انجام میشه رو به پردازنده محول کنه و از قدرت و امکان اش
استفاده کنه، هم هزینه تولید کمتر بشه و هم پردازنده جانبی جمع و جور تر بشه و در مجموع مصرف انرژی پایین تر بیاد. در عوض هم روی کارایی عادی پردازنده تاثیر
منفی میذاره و هم این ترکیب برای کاربرد های پردازشی سنگین قابل استفاده نیست.
مثلا همه کارت های گرافیکی یک دستورات تخصصی رسم دو بعدی و سه بعدی دارند که پردازش سنگینی داره، کارت های گرافیکی گران تر برای این پردازش ها
مدار تخصصی جداگانه اضافه می کنند و کارت های گرافیکی ارزان تر برخی رو سخت افزاری و برخی رو بصورت نرم افزاری و با کمک پردازنده اصلی انجام اش می دهند.
کارکرد APU چیزی میان اینها است، از توانایی پردازنده قدرتمندی مثل CPU کمک می گیره اما اولا بخشی از کارایی پردازنده صرف این روال اضافی میشه و ثانیا چون
CPU یک پردازنده تخصصی گرافیکی نیست، اجرایش به اندازه یک کارت گرافیکی تخصصی سریع نخواهد بود.
وقتی پردازنده و کارت گرافیکی با هم ترکیب بشه به عنوان یک کارت گرافیکی قابل استفاده است، Intel HD و AMD APU دو مثال ترکیب کارت گرافیکی و CPU اند.
5- در بعضی مادر برد ها این امکان وجود داره که از مقداری از کل رم سیستم ، بصورت اشتراکی با کارت گرافیک استفاده کرد، اما می خوام بدونم آیا این مقدار محدود هست؟ و تا اونجایی که اطلاع دارم می دونم که محدود هست ، اما چرا مقدارش محدوده؟ و چرا فقط بعضی مادربرد ها این قابلیت رو دارند؟ و در ادامه چرا فقط بعضی از کارت های گرافیک این قابلیت رو در اختیار کاربر قرار می دن؟
میزان استفاده ای که کارت گرافیکی از حافظه اشتراکی می کنه باید با میزان توانایی و نیاز اش متناسب باشه، حافظه بیشتر زمانی به کارایی بهتر منجر میشه که نیازی بهش باشه.
پردازش داخلی هر کارت گرافیکی ای سقف ای داره و میزان حداکثری حافظه اشتراکی قابل استفاده اش هم متناسب با اون تعیین شده. چون کارت گرافیکی ای که کل پردازش اش
در حالت حداکثر به 1 گیگابایت فضا احتیاج داره، با 2 گیگابایت حافظه کارایی اش بیشتر نخواهد شد. اینکه حافظه مورد نیاز یک کارت گرافیکی توسط کاربر قابل تنظیم باشه، در طراحی
یک کار اضافه است، طبیعتا حذف کردن این قابلیت هم مدار رو ساده تر می کنه و هم هزینه تولید رو کاهش میده. تولید کننده هر چیزی رو که به صرفه ندونه برای کاهش هزینه حذف می کنه.
هارد دیسک ها رو طوری می سازند که زاویه قرار گیری اش مهم نباشه، یعنی در واقع نیروی جاذبه زمین روی کارکرد اش تاثیری نداشته باشه.
عملا چیزی مفهومی به نام بالا و پایین ندارند، ملاکی نیست که طرفی که بورد و مارک دیسک قرار داره بالاش ئه یا پایین اش.
7- نحوه کالیبراسون مانیتور رو چطور می شه یاد گرفت ، و اساساً چرا مانیتور ها در کارخانه کالیبره نمی شوند، و چرا این قابلیت وجود داره ؟ مگر نه اینکه استاندارد های تصویری موجود هست؟ در صورتی که امکانش هست، نحوه صحیح و اصولی و کامل کالیبره کردن مانیتور با خود ویندوز سون رو هم آموزش بدید و یا یک مرجع معرفی نمایید. بی وقفه ممنانم.
مانیتور رو بسته به محیط پیرامون کالیبره می کنند، کالیبره کردن در کارخانه منطقی نیست، مگر اینکه قرار باشه همونجا بمونه و استفاده بشه.
برای کالیبره کردن تخصصی مانیتور از کیت های سنسور دار که مخصوص اینکار اند استفاده می کنند. وگرنه کالیبره کردن بدون یک معیار خارجی
و صرفا توسط چند عکس و فقط با نرم افزار یک روال دقیق و حرفه ای نیست :
چطور با هدایای تبلیغاتی کوچک و هوشمندانه، برند خود را معرفی کنیم؟
