رزبری پای مدل های مختلف زیادی دارد که همه آنها توسط سی پی یو ARM پشتیبانی می شوند. از مدل اصلی تک هسته ای 700 مگاهرتزی در سال 2012 تا مدل چهارهسته ای 1.5 گیگاهرتزی امروزه. مدل های آردوینو معمولا توسط میکروکنترلرهایAtmel پشتیبانی می شوند و اغلب کمتر از 100 مگاهرتز هستند. به عنوان مثال، آردوینو Uno در 16 مگاهرتز کار می کند.
این تراشه نسبت به نمونه های موجود در Raspberry Pi به طور قابل توجهی کندتر هستند، اما Arduino به اندازه اجرای سیستم عامل لینوکس دارای سرآمد (مقدار پردازش) های زیادی نیست. اگر ما یک آزمایش بر اساس “اسب بخار” خالص اجرا کنیم، رزبری پای به وضوح پیروز می شود. اما برای سی پی یو با سرعت ثابت چیزی برای گفتن وجود دارد.این قابل اطمینان است و هیچ مقیاس بندی ای وجود ندارد که بتواند برای پروژه هایی که نیاز به دقت مطلق دارند، مسئله زمان بندی باشد.
همیشه از نظر قدرت مطلق سی پی یو، Raspberry Pi برنده خوبی بود. آردوینو Portenta H7 یک برد قدرتمند است، اما نمی تواند حریف پای در قدرت شود. رزبری پای Zero W، Raspberry Pi با کمترین خصوصیات(امکانات) است که ما می توانیم خریداری کنیم که دارای یک سی پی یو واحد 1 گیگاهرتزی است و هنوز هم قدرت خام بیشتری را برای هسته دوتایی 480 مگاهرتزی STM32H747 تامین می کند. اما Raspberry Pi به دلیل اجرای یک سیستم عامل به نیرو بیشتری نیز احتیاج دارد.
وقتی صبحت از مصرف نیرو می شود، رزبری پای 4 واقعا یک برد پر مصرف است. با Raspberry Pi 4 یک رابط نیرو USB-C جدید و یک دستگاه منبع تغذیه رسمی دارای امتیاز بالاتر وجود داشت که تا حدود 3 آمپر برای پای و هر دستگاه متصل به آن فراهم می‌کند. بنابراین یک Raspberry Pi 4 از نظر تئوری میتواند تا حدود جریان 15 وات کار کند. یک آردوینو Uno حداکثر 500 میلی آمپر را می تواند از طریق USB بکشد. در صورت استفاده می تواند جریان بیشتری را دریافت کند.
انعطاف پذیری ویژگی برنده در اینجاست. آردوینو Uno با طیف وسیعی از ولتاژها می تواند کار کند که تا 5 ولت مورد نیاز برای برد تنظیم می شود. نیروی مورد نیاز از 6 تا 20 ولت میتواند وارد شود و توسط رگولاتور داخلی به 5 ولت تبدیل میشود. یا از طریق پین VIN که مستقیما منتقل می شود به میکروکنترلر، تامین می شود. بنابراین همیشه از ولتاژ صحیح قبل از اتصال اطمینان حاصل کنید. جریان Draw برای آردوینو Uno که طرح “چشمک زن” را اجرا می کند حدود 40 میلی آمپر است، اما اضافه کردن مؤلفه ها مقدار جریان استفاده شده را افزایش می دهد.
پین های خروجی ورودی همه کاره (GPIO) به “مغزِ” برد، متصل هستند و با استفاده از آنها می توان از پین برای تعامل با دنیای اطرافمون استفاده کرد. پین های GPIO دو طرفه هستند، می توانند ورودی یا خروجی باشند و از پروتکل های ارتباطی ویژه استفاده کنند. GPIO رزبری پای شامل 40 پین است (در صورت استفاده از محاسبه مدول 120 ) و پین ها ترکیبی از دیجیتال ، مدول سازی پهنای پالس هستند (PWM) و پروتکل های خاص مانند 12C ، SPI و UART. بسیاری از پین های GPIO برای بیش از یک عملکرد / پروتکل استفاده می شوند.
Arduino Uno دارای پین های GPIO کمتری است (آردوینو مگا پین های GPIO بیشتری دارد) اما آن، بیسیک، پین های دیجیتال ، PWM ، 12C ، SPI را دارد. آردوینو چیزی دارد که Raspberry Pi ندارد ، ورودیهای آنالوگ که از سیگنال ثابت ، معمولاً یک ولتاژ ، استفاده می کنند به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط داده ها استفاده می شوند.
برنده: Arduino
ممکن است فاقد تعداد زیادی پین GPIO باشد ، اما آردوینو همه چیزهایی را که برای شروع پروژه های الکترونیکی از جمله ورودی های آنالوگ نیاز داریم را دارد. اینها شاید بزرگ به نظر نرسند اما دنیای حسگرها و ورودیهای اضافی را باز می کنند. پتانسیلومترها و جوی استیک های آنالوگ می توانند برای کنترل دقیق در یک پروژه استفاده شوند. از تراشه هایی مانند سنسور دما TMP36 می توان برای جمع آوری داده های دقیق برای یک پروژه استفاده کرد. اگر پروژه آردوینوی شما به پین های GPIO بیشتری احتیاج داشته باشد ، Arduino مگا دارای 70 پین است و بردهای هم مدل را می توانید با قیمت ارزان خریداری کنید.
رزبری پای یا آردوینو، کدام یک افزودنی های بهتری دارند ؟
انجمن های آردوینو و رزبری پای، دارای انتخاب گسترده ای از لوازم جانبی شخص اول و سوم را دارند. افزودنیهای رایج Raspberry Pi عبارتند از HATS (سخت افزار پیوست شده در بالا) و mini HATS که گاهاً PHATS گفته می شود که به پین های GPIO وصل می شوند. برد هایی را که برای برد های سازگار با Uno اضافه می کنید شیلد نامیده می شوند و در بالای آردوینو مشابه HATS قرار دارند.
بین هر دو برد رایج است که هر دو می توانند از اجزای الکترونیکی مانند LEDS ، مقاومت و سنسور استفاده کنند. آردوینو با توجه به اینکه دارای ورودی های آنالوگ استاندارد می باشد می تواند از بسیاری از قطعات الکترونیکی دیگر به عنوان استاندارد استفاده کند. اما رزبری پای،برای استفاده از وسایل الکترونیکی آنالوگ ، مانند پتانسیومتر ، مبدل آنالوگ به دیجیتال (ADC) مانند MCP3008 نیاز دارد.
ارزان ترین رزبری پای Zero W است که 10 دلار فروخته می شود و یک کامپیوتر کامل لینوکس با WiFi و بلوتوث و دسترسی به GPIO مهم را فراهم می کند (هر چند خودتان می خواهید پین ها را محکم کنید). استفاده از Pi Zero W به عنوان یک دستگاه تعبیه شده، راهی کم هزینه برای ایجاد یک پروژه بزرگ است. گران ترین رزبری پای Pi 4 8GB است که با قیمت 75 دلار فروخته می شود اما برای به دست آوردن بیشترین استفاده از این برد ، شما نیاز به خرید لوازم جانبی اضافی و برد HAT دارید.
هزینه یک آردوینو می تواند برای برد های هم مدل چند دلار متفاوت باشد و تقریباً 100 دلار برای Portenta H7 رسمی. ATtiny85 یک میکروکنترلر ارزان قیمت فقط با شش پین GPIO با قیمتی کمتر از 2 دلار قابل خریداری است و انرژی کافی برای پروژه های روباتیک را تأمین می کند. آریدینو Uno های هم مدل را می توان نسبتاً ارزان خریداری کرد و در مقایسه با بردهای رسمی ، سازگاری بسیار خوبی را ارائه می دهند.
تفاوت قیمت بین بردهای هم مدل و رسمی آردوینو نشان دهنده ی حمایتی است که این شرکت به انجمن های خود می دهد. بردهای هم مدل مستقیماً از انجمن پشتیبانی نمی کنند ، اما ارزان هستند و تا حد زیادی خوب کار می کنند. بردهای رسمی فوق العاده خوب کار می کنند و با خرید برد از جامعه و آردوینو حمایت می کنید برای ساختن محصولات جدیدتر و مواد پشتیبانی.
آردوینو با کمترین هزینه برد ، یک برنده آشکار است. اما این آردوینو با دو اخطار همراه است. برای برنامه ریزی آردوینو و همچنین مؤلفه ها به کامپیوتر نیاز دارید. شما به احتمال زیاد از قبل رایانه ای خواهید داشت تا هزینه ای مستقیماً با آن در ارتباط نباشد ، بسته به نیاز شما ، هزینه قطعات می تواند به طور گسترده ای متغیر باشد. Raspberry Pi رایانه مخصوص به خود است ، اما برای استفاده بیشتر از آن هنوز به مؤلفه ها و افزودنی هایی نیاز دارد. در حالی که بردهای آردوینو دارای ذخیره سازی داخلی هستند ، هر رزبری پای به کارت microSD احتیاج دارد (لیست ما را از بهترین کارتهای microSD Raspberry Pi ببینید ، یا می توانید USB را راه اندازی کنید).
اگر دارید رایانش تک برد را شروع می کنید یا به دنبال یک سکو برای یادگیری هستید، یک انتخاب واضح وجود دارد : Raspberry Pi. رزبری پای دستگاهی واقعاً انعطاف پذیر است. آن می تواند یک سرور وب، ایستگاه هوایی، ربات، یا آزمایشگاه الکترونیک باشد و تمام این ها از مقداری به کمی 10 دلار شروع شود (البته برای استفاده ی عمومی، ۳۵ دلار پای 4 B باید حداقل شما باشد). انعطاف Raspberry Pi، در انتخاب نرم افزار، زبان های برنامه نویسی و دسترسی به صفحه هایی که پروژه های شما را تقویت، نهفته است.
از طرف دیگر، پروژه هایی وجود دارد که برد آردوینو در آن عقلانی تر است زیرا مقرون به صرفه تر است، داشتن ساخت آنالوگ به دیجیتال بهتر و می تواند یک کار واحد را بلافاصله بدون استفاده از سیستم عامل کامل لینوکس انجام دهد. اکثر سازندگان حرفه ای هر دو برد رزبری و آردوینو را در جعبه ابزار خود دارند، به هر حال شما می توانید از آردوینو به همراه رزبری استفاده کنید. با این حال اگر میخواهید وقت و انرژی خود را بر روی یک پلت فرم سرمایه گذاری کنید، به دنبال پای بروید.
irenx.ir
ساندویچ پانل چیست؟ معرفی کامل، انواع، مزایا و کاربرد های آن در سال ۱۴۰۴