سلام به همه
آقا سعيد از نظراتتون ممنون ولي اصلا باهات موافق نيستم
پوستر براي بيننده بايد سوال باشه تا مخاطب دنبال جواب بگرده
نامفهوم بودن پوستر باعث مي شه بيننده به طرفش بياد تا متوجه بشه چه اتفاقي تو پوستر افتاده
در مورد لي اوت بايد بگم كه تو پوستر هايي كه حالت تصويري قوي تر هست سريع ديده شدن لي اوت مهم نيست
يه عقيده ي ديگه هم دارم اين كه پوستر هايي كه با تكنيك تايپوگرافي كار ميشن خيلي قوي تر از پوستر هاي تصويري هستن ( البته در صورتي كه طراح به نوشته به عنوان يه لكه بصري در نظر بگيره )
موفق باشيد
سلام مجدد.
سپاس که با حوصله خوندی و با حوصله جوابم رو دادی. البته از نظرت چیز یاد می گیرم.
علت اختلاف نظر من با شما اینه که من میگم به جایی که پوستر زده میشه بستگی داره.
پوستری که توی راه رو یا تابلو اعلانات یه مکان عمومی زده میشه با حرف شما درست از آب در میاد و بیننده فرصت رسیدن به جواب سوال پیش آمده رو داره.
اما پوستری که مثلا توی خیابان یا روی یه تابلو اعلانات عمومی زده میشه و بیننده خیلی سریع از کنارش رد میشه و شاید چیزی کمتر از 10 ثانیه اون رو میبینه و اگر به هر دلیلی جذب پوستر نشه و به اندازه ی یکی دو دقیقه مکث نکنه , دیگه فرصتی برای رسیدن به جواب نداره و فقط یه تصویر کلی از پوستر یادشه.
پس من می گم اگرم برای مخاطب سوالی ایجاد میشه باید یا فرصت داشته باشه به جوابش برسه و یا اینکه باید با جذابیت (رنگ - طرح - سبک - شعار و یا نوشته) اونو مجبور کنیم که جواب سوالش رو پیدا کنه.
ولی بازم میگم طرح شما ظریف و زیبا شده.
اگر من یه جا ببینم حتما می ایستم و دقت می کنم اما در مورد مخاطب عام تضمینی نیست.