امروزه کتابخانه های راه اندازی المان های مختلف برای اتمل استودیو موجود است. بنابراین برای برنامه نویسی میکروکنترلرهای AVR، دلیلی بر عدم استفاده از آن باقی نمی ماند. زیرا علاوه بر رایگان بودن، کار کردن با آن نسبت به کدویژن راحت تر است و می توان اطمینان داشت که برنامۀ نوشته شده بدون خطا به کد هگز تبدیل می شود. یکی از دلایل برتری این نرم افزار پشتیبانی از زبان C++ برای AVR است. ویژگی های دیگر مانند Goto Implementation و ویژگی های بصری این نرم افزار باعث جذابیت و سرعت در انجام پروژه می شوند. ویژگی دیباگ خود به تنهایی می تواند دلیل قانع کننده ای برای استفاده از این نرم افزار باشد.
با توجه به این مطالب و ویژگی های گفته شده به این نتیجه می رسیم که استفاده از نرم افزار اتمل استودیو نه تنها راحت تر است، بلکه ما را در نوشتن برنامه یاری نیز می کند.
برای کار در اتمل استودیو ابتدا در این نرم افزار یک پروژه می سازیم. همانند تصویر زیر در منوی File در بخش New روی Project کلیک و یا از کلیدهای میانبر Ctrl+Shift+N استفاده می کنیم.
در این صورت پنجرۀ New Project باز می شود. در این پنجره می توان نوع پروژه را با توجه به زبان برنامه نویسی مورد نظر انتخاب کنیم. در سمت چپ این پنجره و در بخش Installed سه گزینه وجود دارد. گزینه های C/C++ و Assembler و AtmelStudio Solution. در بخش Assembler می توان به زبان اسملبی برای AVR کد نوشت. در بخش AtmelStudio Solution نیز یک پروژۀ خالی می توان ساخت. در بخش C/C++ نیز همان طور که در تصویر زیر مشخص است می توان پروژه هایی برای بردهای توسعه، بردهای آردوینو، خانواده های 8 بیتی و 32 بیتی AVR داشت. (فیلم آموزش آردوینو مقدماتی)
ما می خواهیم پروژه ای به زبان C داشته باشیم. بنابراین باید GCC C Executable Project را انتخاب کنیم. همچنین می توانیم GCC C++ Executable Project را انتخاب کنیم و در آن به جای نوشتن برنامه به زبان C++، برنامه به زبان C بنویسیم. بنابراین نوع پروژه را GCC C++ Executable Project انتخاب
و نام و مسیر پروژه را در تکست باکس Name و Location تعیین می کنیم. اگر چک باکس Create directory for solution را انتخاب کنیم در کنار فایل atsln که فایل Solution اتمل استودیو است، یک پوشه حاوی فایل ها و پوشه های پروژه ساخته می شود. در غیر این صورت بقیۀ فایل ها و پوشه ها در کنار این فایل قرار می گیرند. پس از تیک زدن این چک باکس، روی OK کلیک می کنیم.
در مرحلۀ بعد پنجرۀ Device Selection باز می شود که باید میکروکنترلر مورد استفادۀ خود را انتخاب کنیم. در تکست باکس قسمت بالا و سمت راست آن می توان بخشی از نام میکروکنترلر را نوشت و یا به صورت کامل نام را وارد کرد. در این صورت باید میکروکنترلر مورد نظر را از بین میکروکنترلرهای یافت شده انتخاب کرد.
بعد از ساخت پروژه اتمل استودیو یک فایل به نام main را با پسوند cpp باز می کند که در واقع فایل اصلی برنامه است. در ابتدای آن چند سطر کامنت حاوی نام فایل cpp، زمان ساخت پروژه و نویسندۀ پروژه قرار دارد. در ادامه کتابخانۀ io.h فراخوانی شده است. برای نوشتن برنامه و راه اندازی واحد های مختلف، وجود این کتابخانه الزامی است. تابع اصلی برنامه نیز در ادامه نوشته شده است. برای این که برنامه بدون خطا کامپایل شود، تنها لازم است که تابع اصلی برنامه در این فایل وجود داشته باشد. بنابراین اگر حلقۀ while بی نهایت و سطر فراخوانی کتابخانۀ io.h را پاک کنیم، باز هم برنامه بدون خطا کامپایل می شود.
اکنون ساخت پروژه در Atmel Studio به پایان رسیده است.
در ادامه برای نوشتن برنامه در آن نیاز است کتابخانه هایی فراخوانی شود. این کتابخانه ها ممکن است در مسیرهای مختلفی قرار داشته باشند. برای مثال در تصویر زیر می بینید که کتابخانۀ io.h در پوشۀ avr قرار دارد. برای فراخوانی کتابخانۀ delay باید مسیر پوشۀ util را آورد. یا برای فراخوانی کتابخانۀ interrupt.h باید همانند کتابخانۀ io.h، مسیر پوشۀ avr را به برنامه داد.
یک ابزار مهم که این نرم افزار دارد این است که اگر روی توابع، ثابت ها و یا متغیرها کلیک راست کنیم و روی Goto Implementation کلیک کنیم، محل تعریف آن توابع، متغیر ها و دیفاین ثابت ها در ویرایشگر آورده می شود. این ویژگی مهم امکان بررسی و ویرایش هر چه سریع تر برنامه را فراهم می کند. این ابزار در کدویژن با نام Go to Definition/Declaration شناخته می شود. البته ممکن است این ابزار در کدویژن به خوبی عمل نکند. ممکن است برای رفتن به محل تعریف توابع و ثوابت و متغیرها لازم باشد بیشتر از یک بار از آن استفاده کرد. به ویژه اگر محل تعریف موارد مذکور در فایل دیگری باشد. همچنین در اتمل استودیو وقتی روی عبارتی کلیک راست می کنیم، این ابزار اولین گزینه است.
حتی با کلیدهای میانبر Alt+G می توان به جای کلیک راست و استفاده از آن استفاده کرد. بنابراین دسترسی به آن سریع است. اما در کدویژن وقتی کلیک راست می کنیم این ابزار تقریباً در انتهای کادر است و کلید میانبری برای آن تعریف نشده است.
بهترین جایگزین کدویژن از نظر من Atmel studio است.در سیسوگ مقایسه تخصصی کامپایلر GCC را با نرم افزار Codevision انجام دادیم و نواقص کدویژن را بررسی کردیم
uboard.ir
sisoog.com
