آشنایی با انیمیشن

[*The Best*]

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام
این یک دوره‌ی آموزشی با نام «آشنایی با انیمیشن» که شامل 9 درس است, به کمک این دوره می‌توانید با اصول اولیه و تئوری انیمیشن و روش‌های ساخت انیمیشن و وضعیت انیمیشن در ایران و جهان آشنا خواهید شد. (منبع آموزش تیم درسنامه می باشد.)

درس1 : آشنایی با انیمیشن
درس2 : تاریخچه انیمیشن
درس3 : انیمیشن ژاپن
درس4 : شیوه های ساخت انیمیشن
درس5 : کارگردانان صاحب سبک- بخش اول
درس6 : کارگردانان صاحب سبک- بخش دوم
درس7 : انیمیشن های کوتاه (جشنواره ای)
درس8 : فیلم های بلند و سریال های انیمیشنی
درس9 : انیمیشن در ایران

 

[*The Best*]

درس1 : آشنایی با انیمیشن

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

انیمیشن چیست؟
به نمایش سریع و پشت سر هم تصاویر انیمیشن گفته می شود. متداولترین شکل انیمیشن، کارهای دوبعدی یا سه بعدی است که برای سینما و تلویزیون ساخته می شود. ولی حس حرکت که ناشی از خطای دید انسان است، می تواند با تکنیک های مختلفی به جز تکنیک رایج فیلمبرداری هم به وجود آید. بسیاری از انیماتورها، طراحان زبر دستی هستند که قدرت خلق کاراکتر های متعدد و متفاوت را دارند.

به صورت سنتی انیماتورهای آمریکایی و اروپای غربی، تحصیل کردگان رشته های تحصیلی در شاخه های هنرهای تجسمی هستند و انیماتورهای اهل اروپای شرقی، از تحصیلات سینمایی برخوردارند. به همین دلیل آثار تولیدی غربی ها بیشتر دو بعدی است و شرقی ها بیشتر به انیمیشن عروسکی و سه بعدی دست ساز گرایش دارند. ولی برای ساخت انیمیشن نیازی نیست که لزوما به دانشگاه رفت. در دوران جدید با تکنولوژی های پیشرفته و تکامل کامپیوترها و دوربین های ارزان قیمت می توان ساختن انیمیشن را به راحتی از خانه آغاز کرد.

در این مجموعه درس ها شما با شماری از سبکها و انیمیشن های مطرح جهان آشنا می شوید. در اینجا تلاش شده است که هر درس با نمونه های تصویری همراه باشد و شما بتوانید در کنار کسب اطلاعات تئوریک درباره انیمیشن نمونه های برگزیده را هم تماشا کنید.

 

[*The Best*]

درس2 : تاریخچه انیمیشن

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

تاریخچه انیمیشن
احتمالا جی استیوارت بلکتون فیلمساز آمریکایی اولین کسی بود که از تکنیک انیمیشن استفاده کرد و با کمک ادیسون در آمریکا به شهرت رسید. ولی به طور کلی نمی توان شخص خاصی را خالق هنر انیمیشن نامید. افراد زیادی بودند که همزمان شیوه های جدیدی را تجربه می کردند.جرج ملیس سازنده فیلم «سفر به ماه» فیلمسازی فرانسوی بود که از تکنیک های فراوانی برای فیلمش استفاده کرد. یکی از آنها متوقف کردن دوربین، عوض کردن چیزی در صحنه و به حرکت در آوردن دوباره دوربین بود. همان چیزی که بعدها استاپ موشن نام گرفت.

​

در سال ۱۹۰۸ هنرمند فرانسوی دیگری به نام امیل کوهه شروع به نقاشی نوارهای کارتونی کرد و فیلمی به نام Fantasmagorie ساخت. بخش عمده فیلم شامل یک نقاشی بسیار ساده متحرک بود.

در سال ۱۹۱۱ وینزور مک کوی هنرمند و کاریکاتوریست آمریکایی، طراحی های روی کاغذش را حرکت داد و انیمیشن های متعددی ساخت که مهمترین آنها فیلم دایناسور است. در آن زمان تصور اینکه دایناسوری روی پرده جان بگیرد حیرت آور بود.

به جز این افراد هنرمندان دیگری هم بودند که به تجربه در دنیای انیمیشن می پرداختند ولی بعد از این اولین تجربیات، هنرمندان آمریکایی بودند که توانستند انیمیشن را از یک فرم خالص هنری خارج کنند و برایش بازار فروش ایجاد کنند. بعضی از انیماتورهای اولیه مثل وینزور مک کوی این حرکت را تحریف هنر ناب انیمیشن قلمداد می کردند و علیه کمپانی های بزرگ که یک به یک شکل می گرفتند بیانیه صادر می کردند.



والت دیزنی
مشهورترین استودیو در تاریخ انیمیشن، استودیوی والت دیزنی بوده است، که در سال ۱۹۲۸ با میکی ماوس کارش را آغاز کرده است و تا امروز بازار انیمیشن جهان را حداقل به لحاظ تجاری و صنعتی تحت تسلط خود درآورده است.

والت دیزنی و همکارانش کسانی بودند که کارتون را از شکل صامت دور کردند و با توجه بیشتر به آناتومی حرکت تصاویری حقیقی تر ساختند و حرکت های شلنگ وار و شلخته را از انیمیشن محو کردند.

یکی دیگر از رقبای دیزنی مکس فلیشر، رییس استودیوی Fleischer بود که برای کمپانی پارامونت انیمیشن تولید می کرد. کارتون های موفق Betty Boop و Popeye the Sailor یا همان ملوان زبل را فلیشر ساخت. ملوان زبل معمولا با میکی رقابت می کرد. در اویل دهه ۱۹۳۰ قوانین سخت گیرانه سانسور بر کارتون اعمال شد و فلیشر مجبور به حذف بعضی قسمت های کارتون های Betty Boop شد و این موضوع محبوبیت کارتون های فلیشر را کم کرد.

هیو هرمان و رودی لینگ دو انیماتور معروف دیگر بودند که در ابتدا برای دیزنی کار می کردند ولی در دهه سی از او جدا شدند و شرکتی تشکیل دادند که توزیع آثارش به عهده کمپانی برادران وارنر بود. آنها با سنت های کلیشه شده دیزنی مقابله می کردند و دافی داک معروف ترین اثر آنهاست. شخصیت باگز بانی هم یکی دیگر از شخصیت های کارتونی است که در دهن کجی به دیزنی توسط چاک جونز در کمپانی وارنر ساخته شد.

به این ترتیب انیمیشن در آمریکا از همان ابتدا با بازار اقتصاد گره خورد و مسیری را طی کرد که امروزه به تولیدات عظیم و پرخرج سینمایی فقط با هدف جذب مخاطب گسترده و فروش بسیار بالا انجامیده است.

اما این به معنی آن نیست که هنرمندان مستقل در آمریکا امکان کار نداشته باشند و بر عکس این کشور یکی از مهمترین پایگاه های انیمیشن در قالب هنر ناب هم بوده است.



انیمیشن ایتالیا
نظریه هنری ای که برادران کورادینی بین سال های ۱۹۰۸ و ۱۹۱۰ شامل ایده هنر انتزاعی مبتنی بر مبادی و اصول روحانی و معنوی بود، پایه و اساس انیمیشن های اولیه کشور ایتالیا شد. آن ها می گفتند «ما به شخصی که هنرها را دوباره ترکیب کند، احتیاج داریم. هم اکنون چنین شخصی وجود ندارد، اما او روزی خواهد آمد».

آرنالدو کورادینی ارتباط بین موسیقی و نقاشی را به واسطه ترکیب کردن شکل ها و رنگ ها روی بوم، مطابق با هارمونی های موسیقی، کشف کرد و پایه گذار سینمای انتزاعی شد. در سال های ۱۹۰۸ و ۱۹۰۹ دوربینی برای فیلمبرداری به صورت فریم به فریم وجود نداشت. بنابراین آرنولدو به فکر نقاشی مستقیم روی فیلم خام سلولوئیدی فاقد نیترات نقره افتاد به این ترتیب آرنالدو کورادینی روش جدیدی را برای ساختن انیمیشن ابداع کرد؛ روشی که ۲۵ سال بعد، نورمن مک لارن به شکل حرفه ای آن را توسعه داد.

​

در سال ۱۹۱۷، فیلمسازی به نام جیوانی پاسترونه در بخشی از فیلم سینمایی زنده خود با عنوان The War And The Dream Of Momi از انیمیشن عروسکی استفاده کرد. در حقیقت، این نخستین تجربه روش فریم به فریم در سینمای ایتالیا بود. در این فیلم، پدربزرگ برای نوه اش (مومی) نامه پدر را که از جبهه جنگ فرستاده است، می خواند. کودک به تدریج به خواب می رود و رویای یک جنگ بین دو تا از عروسک هایش به نام های تریک و ترک و سپاهی از سربازان را می بیند.

در دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ هنرمندانی مانند آنتونیو بوتینی و برادران کوسیو دیگر تکنیک های انیمیشن، از جمله استفاده از طلق را در ایتالیا تجربه کردند.



انیمیشن روسیه
اولین انیماتور روسی الکساندر شیریایف بود که از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ چند انیمیشن کوتاه ساخت. فیلم های او در آن زمان از یاد رفتند و فقط در سال ۱۹۹۵ و بعد از حدود نود سال بود که آن نسخه های قدیمی دوباره پیدا شد. روسیه در سال های ابتدایی قرن بیستم همپای آمریکا و دیگر کشورها در هنر انیمیشن جلو می رفت ولی به واسطه سوسیالیسم حاکم بر کشور آثاری تولیدی اش در دنیا دیده نمی شد.

​

​

انیمیشن چک
انیمیشن چک و چکسلواکی سابق بیشتر به خاطر فیلم های عروسکی معروف است. این موفقیت در ساخت انیمیشن عروسکی، به سابقه طولانی این کشور در تئاترهای عروسکی بر می گردد. نمایش های عروسکی از دوره باروک (سده ۱۷ میلادی) در این کشور متداول بوده و همواره بخشی از سرگرمی های مردم چک می شده است.

کارل دودال نخستین انیمیشن عروسکی این کشور را با عنوان The Lantern's Secret در سال ۱۹۳۵ ساخت. این انیمیشن دو دقیقه ای تبلیغ یک صابون بود، برای یک کمپانی تولید کننده مواد شوینده و بهداشتی.

اما معروفترین هنرمند چک یری ترنکا است که در سال ۱۹۱۲ به دنیا آمد. پدرش لوله کش و مادرش خیاط بود. او از کودکی به هنر و دنیای عروسک ها علاقمند بود. مدتی به عنوان دستیار، با جوزف اِسکوپا عروسک گردان معروف آن دوران، کار کرد و از او نحوه ساخت عروسک های چوبی را آموخت.

​

و پس از اتمام جنگ دوم جهانی، به گروهی از هنرمندان جوان پیوست که برای ساخت انیمیشن، استودیو Bratri v Triku را تاسیس کرده بودند. نخستین فیلم او Grandpa Planted A Beet نام داشت که براساس فیلمنامه ای از ادوارد هافمن ساخته شده بود. بهترین فیلم ترنکا انیمیشنی است با عنوان دست که هنوز هم جز شاهکارهای سینمای عروسکی محسوب می شود.

دیگر هنرمند سرشناس چک کارل زمان است. او نخستین فیلم خود را با عنوان The Christmas Dream در سال ۱۹۴۶ ساخت که جایزه بهترین انیمیشن کوتاه را از جشنواره فیلم کن برد. این فیلم تلفیقی از فیلم زنده و انیمیشن عروسکی است.



یوگسلاوی سابق
سینما در یوگسلاوی همچون دیگر کشور های اروپای شرقی به وسیله بخش دولتی اداره می شد و به رهبران سیاسی وابسته بود که بر تولید فیلم ها نظارت می کردند. در این کشورها، دولت برای تولید فیلم یک برنامه سالانه داشت و هنرمندان مختلف را با یک حقوق ثابت و ماهیانه استخدام می کرد. بنابراین فیلمسازان می توانستند با خیالی آسوده، تمام وقت خود را صرف خلق آثارشان کنند. مهمترین مراکز تولید انیمیشن در یوگسلاوی سابق عبارت بودند از:

• زاگرب فیلم (Zagreb Film) واقع در شهر زاگرب، کرواسی امروزی
• نئوپلنتا فیلم (Neoplanta Film) واقع در شهر نووی ساد، صربستان امروزی
• دوناو فیلم (Dunav Film) واقع در شهر بلگراد، صربستان امروزی
• ویبا فیلم (Viba Film) واقع در شهر لیوبلیانا، اسلوونی امروزی
• واردار فیلم (Vardar Film) واقع در شهر اسکوپیه، مقدونیه امروزی

از میان استودیوهای موجود در یوگسلاوی هیچ کدام قدرت و اعتبار زاگرب را پیدا نکردند. نمایش فیلم های زاگرب در جشنواره ی فیلم کن در سال ۱۹۵۸، جایگاه زاگرب فیلم را به عنوان یک نوآور در دنیای انیمیشن تثبیت کرد. تکنیک فوق العاده و موضوعات جسورانه این فیلم ها، منتقدین را تحت تاثیر خود قرار داد تا جایی که تاریخ نگار فرانسوی، ژرژ سادول، واژه «مکتب انیمیشن زاگرب» را ابداع کرد. اساس این مکتب بر گرافیک و کاریکاتور استوار بود و مهمترین مشخصات فیلم های آن عبارت بودند از:

• پرهیز از طرح های واقع گرایانه
• استفاده از طرح های ساده و کاریکاتور
• کم شدن نقش نقاشی پس زمینه و یا حذف کامل آن در برخی از موارد
• مطرح کردن موضوعات سیاسی و اجتماعی با بیانی طنز آمیز
• حذف دیالوگ و استفاده از افکت های صوتی گوناگون به جای آن

هنرمندانی چون دوشان وکوتیچ، واتروسلاو میمیکا و ولادو کریستل از اولین هنرمندان این مکتب هستند.


​

​

 

[*The Best*]

درس3 : انیمیشن ژاپن

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

انیمیشن ژاپن
قدیمی ترین انیمیشن ژاپنی فیلمی ۳ ثانیه ای است درباره یک ملوان. به جز آن به تازگی دو فیلم جدید در ژاپن پیدا شده که یکی داستانی عامیانه است و دیگری فیلمی کمدی درباره یک جنگجوی سامورایی. این دو فیلم برابر با اسناد تاریخی در سال های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ به نمایش درآمدند و بعد از نود سال از یک مغازه عتیقه فروشی در اوساکا سر در آوردند.
یکی از این دو فیلم «شمشیر کند» نام دارد و داستان این فیلم کمدی درباره یک سامورایی است که ندانسته شمشیری با تیغه ای کند می خرد. او می کوشد با حمله به رهگذران شمشیر را امتحان کند، اما مردم رو در روی او می ایستند. «شمشیر کند» اولین فیلم جانیچی کوچی یکی از موسسان صنعت انیمیشن سازی ژاپن بود.

​

فیلم دیگر که سال ۱۹۱۸ نمایش داده شد، یک داستان محلی معروف درباره ماهیگیری را به تصویر می کشد که پس از نجات یک لاک پشت آبی در ساحل، به قصری در زیر آب دعوت می شود. یوکو آکاساکی محقق فیلم موزه ملی در این باره می گوید: «هر دو فیلم در جعبه های کاغذی نگهداری می شدند و به لطف تهویه مناسب از خطر نابودی در امان مانده اند. ما از طریق اسناد تاریخی از وجود این دو فیلم با خبر بودیم».
براساس این سه فیلم، تاریخ انیمه در ژاپن از اوایل سده ۲۰ آغاز می شود و در دهه ۱۹۳۰ انیمیشن در ژاپن تبدیل به یکی از اشکال مهم داستان گویی شده و با صنعت فیلمسازی در حال توسعه ژاپن برابری می کند. اما برخلاف آمریکا صنعت فیلمسازی ژاپن بازار بسیار محدودی دارد و از بودجه، امکان و محدودیت های فراوان رنج می برد.
بنابراین انیمیشن ژاپن هرگز در جهان جایگاهی نیافت تا دهه ۷۰ میلادی که ناگهان محبوبیت مانگا بالا رفت. مانگاهایی که معمولاً بعدا انیمیشنی نیز براساس آنان ساخته می شد. از آن پس محبوبیت انیمیشن های ژاپنی بیشتر و بیشتر شد و هنرمندان بیشتری از ژاپن به دنیا معرفی شدند که البته جداسازی آثارشان از یکدیگر برای غیرحرفه ای ها ساده نیست.

​

در حالی که انیمه های مختلف و هنرمندان متفاوت سبک هنری خاص خود را دارند بسیاری از شیوه های طراحی بین انیمه ها مشترک است.
چشم های درشت، شناخته شده ترین مشخصه کاراکترهای انیمه و مانگاست. نخستین کسی که چشم ها را در انیمه ها و مانگاهایش اینگونه طراحی کرد تزوکا بود. تزوکا که بسیار تحت تاثیر کاراکترهای امریکایی با چشمان درشت مثل بتی بوپ و میکی ماوس قرار گرفته بود، متوجه شد که چشم ها عامل مهمی در نشان دادن انواع احساسات هستند.
او نخستین کاراکتر دختر با چشمان اغراق شده و درشت را در مانگایی بنام Ribbon no Kishi خلق کرد و جالب اینکه نه تنها جامعه سنتی ژاپن از این حرکت برنیاشفت و از آن به عنوان یک حرکت ضد فرهنگی یاد نکرد، بلکه این شیوه طراحی بلافاصله با اقبال عمومی روبرو شد و به مانگاهای دیگر و سپس به انیمه ها راه یافت.
کمی بعدتر، رنگ به کمک طراحی آمد و سایه ها، لکه های نور و طیف های مختلف رنگی، به چشم ها عمق و حالت و زندگی بخشیدند. اما در چند سال اخیر، هنرمندانی مانند هایائو میازاکی (Hayao Miyazaki) از این شیوه طراحی روی برگردانیدند و به چشمانی کوچک تر و موهایی با رنگ های طبیعی روی آوردند و کار به جایی رسید که در بعضی از انیمه ها، چشم ها منحصر به دو خط باریک و یا حتی دو نقطه مشکی شد.
شخصیت های انیمه به علاوه از بیشترین انعطاف پذیری و تغییرات در حالات چهره در بین تمام شخصیت های انیمیشن برخوردارند. مثلا در انیمه هایی با تم خنده دار، زمانی که شخصیت ها دچار وحشت یا حیرت می شوند، اغراق در حالات چهره به حدی است که کلا چهره شان را از حالت انسانی خارج می کند و مثلا تمام صورت به وسیله یک دهان با دندان های کلید شده پوشانیده می شود.
شخصیت های عصبانی بعضا تمام چهره، گردن و دست هایشان پوشیده از رگ های متورم می شود و اگر این شخصیت یک زن باشد، ممکن است که ناگهان چکشی را از ناکجا آباد احضار کند و با آن به سر فرد خاطی ضربه های مرگبار وارد کند.
قرمز شدن های تا بناگوش به هنگام خجالت یا ابراز عشق، غش کردن های ناگهانی، درجا دویدن های پیش از فرار، خنده های توام با نشان دادن دندان ها و قطرات عرق که ناگهان بر پیشانی ظاهر می شوند، همه و همه از مشخصه های شناخته شده انیمه های کلاسیک و بسیاری از انیمه های مدرن هستند. شخصیت های غیر انسانی نیز، اعم از حیوانات معمولی، هیولاها، روبات ها و موجودات تخیلی، گذشته از تنوع بی نظیر در شکل ظاهر و ابعاد، از تمام قوانین انیمه در بیان احساسات و تغییرات چهره پیروی می کنند.



هایائو میازاکی

​

هایائو میازاکی مهمترین و شناخته شده ترین کارگردان انیمیشن ژاپنی است و به دیزنی ژاپن معروف است.
میازاکی در ۵ ژانویه ۱۹۴۱ در توکیو به دنیا آمد و فعالیت خود را به عنوان یک انیماتور در ۲۲ سالگی با ورود به یک کمپانی انیمیشن سازی آغاز کرد. او که از همان آغاز ایده های خوب و موثری برای بهبود وضعیت انیمیشن های ژاپنی داشت باعث افزایش محبوبیت صنعت انیمیشن در ژاپن شد.
اولین انیمیشن بلند داستانی او در سال ۱۹۷۹ با عنوان «لوپن: قصر کالیسترو» با فروش فوق العاده ای که داشت آینده روشن او را در صنعت انیمیشن به خوبی نمایان کرد. وی در سال ۱۹۹۷ با انیمیشن «شاهزاده منونوکه» بزرگ ترین جایزه سینمایی ژاپن که به «اسکار ژاپنی» معروف است را به دست آورد.
ولی جهان او را در سال ۲۰۰۳ و با اسکار بهترین انیمیشن برای «شهر اشباح» شناخت. او با حمایت های کمپانی دیزنی در سطح جهانی هم، موفقیتی همانند ژاپن به دست آورد. میازاکی در سال ۲۰۰۶ نیز با انیمیشن دیگر خود «قلعه متحرک هاول» نامزد دریافت جایزه اسکار بود. او که در پایان مراسم اعلام کرده بود که این آخرین فیلم او خواهد بود با اصرار طرفداران دوباره به عرصه انیمیشن بازگشت و با فیلم «پونیو» دوباره رکورد فروش انیمیشن را در ژاپن شکست.

​

 

[*The Best*]

درس4 : شیوه های ساخت انیمیشن

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

شیوه های ساخت انیمیشن
تکنیک های متفاوتی برای ساخت یک انیمیشن وجود دارد که در دوره های مختلف، بنا به خلافیت هنرمندان، ابداع شده اند و عمده ترین آنها به شرح زیر است:



انيميشن روی کاغذ (Paper Animation)
در این نوع انیمیشن، تصاویر روی کاغذ کشیده می شود، این عنوان برای سبک های دیگر هم به کار می رود ولی در اینجا منظور طراحی روی کاغذ است. بسیاری از کارتون هایی که ما در کودکی تماشا می کردیم به این سبک ساخته شده اند و در حال حاضر هم با تمام پیشرفت های سینمایی و کامپیوتری کماکان بسیاری از انیمیشن های جهان به همین سبک ساخته می شوند.
مثال: لاواتوری (برنده جایزه اسکار ۲۰۰۷)



انیمشن روی طلق (Cell Animation)

​

در این نوع انیمیشن، تصاویر روی طلق های شفاف کشیده و رنگ آمیزی می شوند. سل انيميشن، انیمیشن سنتی، انیمیشن کلاسیک یا انیمیشن دستی نيز ناميده می شود و در کنار انیمیشن روی کاغذ از قدیمی ترین و رایج ترین سبک های انیمیشن است. در این سبک همه فریم ها با دست روی طلق طراحی می شوند. در بسیاری از تصاویر، منظره ها ثابت است و حرکت کاراکترها روی طلق شفاف طراحی می شود و روی منظره می نشیند.



انیمیشن روی شیشه (Paint on Glass)
در این نوع انیمیشن، با رنگ روغن روی شیشه نقاشی کشیده، آن را تغییر می دهند. کنترل تصویر در این سبک بسیار مشکل است و بعد از پدید آمدن هر تصویر، تصویر قبلی از بین می رود. در این سبک ظرافت حرف اول را می زند و برای پدید آوردن آثاری با فضاهای زیبا و دلنشین بسیار مناسب است.
انیمشن با شن (Sand animation)در این نوع انیمیشن، شن یا مواد ریز را روی یک صفحه شیشه ای ریخته، به آنها شکل می دهند و عکس می گیرند. در این سبک هم مثل انیمیشن روی شیشه، هر تصویر جدیدی که به وجود می آید تصویر قبلی از بین می رود. خاصیت این سبک در قیاس با باقی سبک ها این است که عنصر اتفاق در آن نقش بیشتری دارد و می شود از این سبک برای خلق آثار انتزاعی تر کمک گرفت.



انیمیشن عروسکی (Claymation & Stop Motion & Puppet Animation)

​

در این نوع انیمیشن، کاراکترها را با عروسک یا خمیر می سازند و فریم به فریم حرکت می دهند. این سبک خودش به انواع و اقسام شاخه ها تقسیم می شود. در واقع در این سبک ما با دنیای سینما به شکلی جدی تر در تماس قرار می گیریم و عکسبرداری، نورپردازی و باقی عناصر کارمان از همان اصول سینما تبعیت می کنند. استاپ موشن در سینمای حرفه ای نقش زیادی دارد و چه در فیلم های قدیمی و چه در آثار معاصر ما لحظاتی از این هنر ناب را در دل فیلم های سینمایی می بینیم.



کات اوت (Cut Out)

​

این نوع انیمیشن، سبکی در انیمیشن دو بعدی است که اعضای بدن کاراکترها جداست و با تغییر محل قرارگیری آنها انیمیشن ساخته می شود. خاصیت این سبک در سادگی آن است و به وسیله کات اوت می شود به راحتی مفاهیم مختلف سیاسی یا اجتماعی را بیان کرد، چون کاراکترهای یک کات اوت می توانند عکس های بریده شده از روزنامه ها و چهره های سرشناس باشند.
مثال: اولین اپیزود سات پارک محصول آمریکا



انیمیشن دو بعدی کامپیوتری (Photo Animation)
در این نوع انیمیشن کاراکترها به وسیله نرم افزارهای دو بعدی حرکت داده می شوند. این سبک در واقع نسخه امروزی شده انواع انیمیشن های دو بعدی دستی است ولی بسیاری از انیماتورها ترجیح می دهند که امضا و نشانه شان در اثر باقی بماند و به طراحی دستی ادامه می دهند.



پکسیلیشن (Pixelation)
این نوع انیمیشن، عکسبرداری از کاراکتر زنده بصورت متناوب است. این سبک دقیقا شبیه استاپ موشن است با این تفاوت که در پیکسلیشن کاراکترها، بازیگرهای زنده اند که به صورت عروسکی و فریم به فریم حرکت می کنند.
مثال: غذا (اثر بی نظیر یان شوانکمایر)



روتوسکپی (Rotoscopy)
در این نوع انیمیشن از حرکات بازیگر فیلمبرداری می شود و از روی آن طراحی می شود. در این سبک هم از بازیگر زنده استفاده می شود، با این تفاوت که از حرکات طبیعی بازیگر با دوربین فیلمبرداری فیلم گرفته می شود و پس از پایان فیلمبرداری بر روی هر فریم کار می شود و آن را به صورت انیمیشن در می آورد.
مثال: خیابان روتو موشن



انیمیشن سه بعدی کامپیوتری (Three Dimentional Animation)
در این سبک مدل های عروسکی توسط اسکنرهای پیشرفته به صورت سه بعدی اسکن می شوند و بعد با کمک نرم افزارها حرکاتشان طراحی می شود. دکور و فضای این انیمیشن ها نیز به صورت کامپیوتری ساخته می شود. بسیاری از انیماتورهای سنتی که در سبک استاپ موشن کار می کنند از انیمیشن سه بعدی کامپیوتری بیزارند و آن را فاقد روح می دانند.
بهترین تمرین برای شناخت سبک های مختلف، تماشای انیمیشن است. انیمیشن های انتخاب شده در این قسمت آثار هنری شاخصی در سبک های یاد شده هستند که هر کدام به تنهایی می تواند شما را به ساختن انیمیشن علاقه مند کند.

• بالانس (برنده جایزه اسکار ۱۹۸۹)
• جغدی که همسر غاز شدسیم ها (فیلم برتر فستیوال انیمیشن کانادا ۱۹۹۱)
• Fallen Art

 

[*The Best*]

درس5 : کارگردانان صاحب سبک- بخش اول

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

کارگردانان صاحب سبک- بخش اول
یکی از مهمترین تفاوت های انیمیشن با سینما در استقلال بیشتر این هنر است. طراح و کارگردان یک انیمیشن معمولا سلطان و پادشاه مملکت خودش است و می تواند با تکیه بر مهارت فردی خودش کار را از آغاز تا پایان پیش ببرد. او در بسیاری از موارد حتی لازم نیست که نگران برخورد منتقدین و مخاطب باشد. انیمیشن یک هنر ناب است که در فرم غیر تجاری تبدیل به رسانه ای قدرتمند در بیان نظرات زیبا شناختی ، فلسفی ، اجتماعی یا سیاسی هنرمند می شود. از این رو نقش کارگردانان انیمیشن در خلق یک اثر بسیار مهم است و بعضا بدون شناختن آنها نمی توان به تمام جنبه های هنری اثر تولید شده پی برد. در دو بخش پیش رو به تعدادی از این هنرمندان می پردازیم.



یان شوانکمایر
او یکی از برجسته ترین فیلمسازان سه دهه اخیر است. این هنرمند چک چهارم سپتامبر ۱۹۳۴ در پراگ متولد شد. شهرت او به خاطر طرح ها و انیمیشن های سورئالش است که تاثیر عظیمی روی دیگر هنرمندان مانند تیم برتون، تری گیلیام و برادران کویی و بسیاری دیگر داشته است. کارهای شوانکمایر بارها در مسابقات بین المللی بزرگ از جمله آنسی، برلین، کن، منهايم، تورنتو و ابرهاسن به نمایش درآمده و بیش از 30 جایزه دریافت کرده است.

​

ویژگی آثارش در استفاده از اشیا پیش پا افتاده و جان بخشیدن به آنها با کمک صداهای اغراق شده و جلوه های صوتی عجیب است. برخی از فیلم هایش نیز با خمیر ساخته شده اند که استاپ موشن خمیری (Claymation) نامیده می شوند. او شش فیلم بلند هم ساخته است و اخیرا موزه تیت مدرن لندن بخش ویژه ای را به نمایش آثار او اختصاص داده است.​

مهمترین آثار شوانکمایر​

فیلم های کوتاه:​

• ۱۹۹۲: Food
• ۱۹۹۰: The Death of Stalinism in Bohemia
• ۱۹۸۹: Darkness/Light/Darkness
• ۱۹۸۸: The Male Game - Virile Games
• ۱۹۸۳: Down to the Cellar
• ۱۹۸۳: The Pendulum, the Pit and Hope
• ۱۹۸۲: Dimensions of Dialogue
• ۱۹۷۱: Jabberwocky

فیلم های بلند:​

• ۲۰۰۰: Little Otik
• ۱۹۹۴: Faust
• ۱۹۸۸: Alice

برتیسلاو پوژار
در تاریخ ۷ اکتبر سال ۱۹۲۳ در جنوب چکسلواکی متولد شد. او فعالیت هنری خود را پس از جنگ جهانی دوم آغاز کرد و در سال ۱۹۴۷ به یرژی ترنکا پیوست.
پوژار تبحر خاصی در انیمیت کردن دارد؛ حرکت کاراکترهایی که او گرداننده آن هاست، از لحاظ روانشناختی، شبیه به حرکت های یک بازیگر زنده است. پوژار در سال ۱۹۵۱ نخستین فیلم کوتاه خود را ساخت.
در سال ۱۹۵۴ با ساخت فیلم A Drop Too Much توانست جایزه بهترین فیلم عروسکی را از جشنواره فیلم کن کسب کند. این فیلم که طراحی عروسک های آن را یرژی ترنکا انجام داده بود، درباره موتور سواری است که به دلیل زیاده روی در مصرف الکل، دچار سانحه تصادف می شود. موفقیت این فیلم بیشتر به خاطر نحوه نورپردازی و حرکت دوربین خلاقانه اش است.
موفقیت بعدی پوژار، در سال ۱۹۵۹ و با فیلم The Lion And The Song بود که جایزه بزرگ جشنواره اَنسی را برایش به ارمغان آورد. این فیلم درباره فناناپذیری هنر است. شیری در یک دشت، به نوازنده دوره گردی حمله می کند و او و آکاردئونش را می بلعد. از آن پس با هر حرکت شیر، سر و صدای آکاردئون نیز بلند می شود. این مسئله تا جایی پیش می رود که او دیگر قادر به شکار کردن نیست، زیرا سر و صدای آکاردئون باعث فرار حیوانات می شود. بنابراین شیر پس از مدتی از گرسنگی می میرد. سال های سال بعد، آکاردئون که در میان اسکلت شیر افتاده است، به دست رهگذری می افتد و او همان قطعه نوازنده اول را می نوازد.
در سال های اخیر پوژار مجموعه شگفت انگیز فیم فاروم را نیز کارگردانی کرده است.

​

برخی از آثار پوژار

• The Lion And The Song
• Balablok
• E
• Nightangel
• Fimfárum 2

تيم برتون

​

در ۲۵ آگوست ۱۹۵۸ در کالیفرنیا متولد شد. اگر چه او را به عنوان کارگردان فیلم های سینمایی می شناسند ولی تیم برتون کار خود را از استودیوی دیزنی آغاز کرد و بعد از آنکه به شهرت رسید چندین انیمیشن کوتاه و بلند سینمایی در سبک استاپ موشن عروسکی ساخت که جز بهترین آثار خلق شده در دنیای انیمیشن به شمار می روند. او در فیلم های سینمایی که می سازد هم از تکنیک های مختلف انیمیشن استفاده می کند.

​

فیلم های عروسکی تیم برتون

• Vincent
• The Nightmare Before Christmas
• Corpse Bride

نیک پارک
در سال ۱۹۵۸ در انگلستان به دنیا آمد و خالق «والاس و گرمیت» است. یک مرد انگلیسی و سگش که دست به کارهای عجیب و غریب و اکتشافات خنده دار می زنند.
نیک پارک بیش از هر کارگردان انیمیشن دیگر در دنیا، جایزه اسکار برده است و تقریبا هر وقت اپیزد جدیدی از والاس و گرمیت ساخته است اسکار برده است.
او به جز والاس و گرمیت انیمیشن های دیگری هم در کارنامه اش دارد که «فرار مرغ ها» معروف ترین اش است. در حال حاضر نیک پارک و استودیوی آردمن، مطرح ترین نام ها در دنیای انیمیشن عروسکی هستند.

​

• Chicken Run
• The Curse of the Were-Rabbit
• The Wrong Trousers
• A Close Shave
• Grand Day Out
• 'A Matter of Loaf and Death
• Creature Comforts

آدام اليوت
آدام الیوت برنده جایزه اسکار، نویسنده و کارگردان و یک انیماتور مستقل تحسین شده است. فیلم های او Uncle و Cousin و Brother و Harvie Krumpet در بیش از ۵۰۰ فستیوال فیلم شرکت کرده و بیش از ۱۰۰ جایزه دریافت کرده اند از جمله اسکار بهترین انیمیشن کوتاه در سال ۲۰۰۴ برای فیلم Harvie Krumpet و در کل از ۶ بار نامزدی جایزه، ۵ بار برنده Australian Film Institute Awards شده است که از هر کارگردان دیگری بیشتر این جایزه را دریافت کرده است.
در مجموع فیلم های او بیش از ۲۰ میلیون دلار جایزه نقدی گرفته اند و به زبان های مختلف ترجمه شده و در سراسر دنیا پخش شده اند. DVD فیلم های آدام در اروپا، آمریکا و آسیا پخش شده اند و فقط در استرالیا بیش از ۴۰ هزار نسخه آن به فروش رسیده است.

​

فیلم های آدام الیوت

• Mary and Max
• Comedy Shorts
• Harvie Krumpet
• Brother
• Cousin
• Uncle

 

[*The Best*]

درس6 : کارگردانان صاحب سبک- بخش دوم

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام
کارگردانان صاحب سبک- بخش دوم

الكساندر پتروف (Aleksandr Petrov)

​

الکساندر پتروف، انیماتور و کارگردان انیمشن روسی است. او در ۱۷ جولای ۱۹۵۷ در روستای پرشیستوف متولد شد و در Yaroslavl زندگی می کند.
پتروف پس از ساخت اولین فیلم هایش در روسیه، با اقتباس از رمان پیرمرد و دریا، در کانادا انیمیشن کوتاه ۲۰ دقیقه ای ساخت که از دید فنی کار بسیار تاثیرگذاری بود. كل فيلم با تكنیک نقاشی روی شیشه ساخته شده بود، تكنیكی كه تنها انیماتورهای انگشت شماری در دنیا استادانه دنبال می کردند. با استفاده از نوک انگشتانش، به جای قلم مو روی ورقه های مختلف شیشه که در سطوح متعدد قرار گرفته بودند که هر کدام با رنگ روغنی که به کندی خشک می شود پوشیده شده بودند، توانست به نقاشیش عمق ببخشد.
پس از تصویربرداری از هر فریم نقاشی شده روی ورق شیشه ای که ۴ بار بزرگتر از بوم A4 معمولی است، او به آرامی نقاشی را برای فریم بعد اصلاح می کرد. الکساندر پتروف بیش از دو سال برای این کار زمان صرف کرد. از مارس ۱۹۹۷ تا آوریل ۱۹۹۹ برای نقاشی ۲۹ هزار فریم وقت گذاشت. برای فیلمبرداری از فریم ها دوربین انطباق یافته با حرکات کنترل شده ساخته شد. برای این کار یک دوربین IMAX نصب شد و یک دوربین کمکی ویدئویی نیز به دوربین IMAX وصل شد. این فیلم به شدت تحسین شد و اسکار بهترین فیلم کوتاه و جایزه بزرگ فستیوال بین المللی فیلم انیمیشن Annecy را از آن خود کرد.
سبک پتروف نوعی رئالیسم رومانتیک است. مردم، حیوانات و مناظر به شیوه بسیار رئال نقاشی شده اند. ولی بخش های زیادی در فیلم هایش وجود دارد که وی تلاش می کند تا افکار و رویاهای درونی شخصیت ها را هم به تصویر درآورد.






فیلم های پتروف:

• My Love
• The Old Man and the Sea
• The Mermaid
• The Dream of a Ridiculous Man
• The Cow

پل درایسن

​

پل درایسن در سال ۱۹۴۰ در کشور هلند به دنیا آمد. فیلم های کوتاه او تاکنون بیش از ۵۰ جایزه معتبر جهانی برده اند و جایزه یک عمر فعالیت هنری را هم از فستیوال های زاگرب و اتاوا دریافت کرده است. او همچنین برای فیلم «تری میسس» کاندید دریافت اسکار شد.
کارهای درایسن به صورت خطی و دو بعدی است. او که فارغ التحصیل دانشگاه گرافیک است امضا و نشان خودش را در تمام آثارش حفظ می کند و انیمیشن هایش به راحتی قابل شناسایی هستند. خطوط ظریف و رنگ آمیزی ملایم کارهایش بعلاوه نگاه عمیق و فلسفی او به زندگی باعث شهرت جهانی اش شده است.






برخی از فیلم های درایسن:

• The Killing of an Egg
• Home on the Rails
• The Same Old Story
• The Train Gang
• Getting There
• De Schrijver en de Dood
• The End of the World in Four Seasons
• 3 Misses saisons
• 2D or not 2D

​برونو بوزتو

برونو بوزتو، متولد ۱۹۳۸ در شهر میلان ايتاليا، اولین انیمیشن کوتاه خود Tapum, the weapons' history را در سال ۱۹۵۸ در سن ۲۰ سالگی خلق کرد. این انیمیشن در فستیوال کن توجهات را به خود جلب کرد.
او در سال ۱۹۶۰ کمپانی فیلم برونو بوزتو را در میلان تاسیس کرد. این کمپانی به تولید فیلم های تبلیغاتی برای تلویزیون مشغول شد و همکاری بسیار فعالی با تیمی از طراحان، انیماتورها و نویسنده های فیلمنامه را آغاز کرد.
یکی از مشهورترین مخلوقات بوزتو شخصیت خنده داری است که به اسم «آقای روسی» شناخته شده است و در بسیاری از انیمیشن های کوتاه و ۳ فیلم بلند برای سینما و تلویزیون ایفای نقش کرده است.
در دهه شصت میلادی برونو بوزتو تنها انیماتور ایتالیایی بود که انیمیشن بلند می ساخت. از آن جمله می توان به انیمیشن بلند Allegro non Troppo که پاسخ انیماتور ایتالیایی به انیمیشن مشهور فانتازیای والت دیزنی بود، اشاره کرد. این فیلم توسط منتقدان آمریکایی تحسین شد.
ویدیو: Self Service






برخی از فیلم های بوزتو:

• ۲۰۰۸: Wolfgango Amedeo
• ۲۰۰۷: *** 'N' Fun
• ۲۰۰۶: Four Spot for Farmindustria
• ۲۰۰۱: Yes & No
• ۲۰۰۱: History of the World for Those in a Hurry
• ۱۹۹۹: Europe & Italy
• ۱۹۹۰: Man and His World
• ۱۹۸۶: Spider
• ۱۹۸۶: Quark Economy
• ۱۹۸۲: Quark 8 films for a total of 75'
• ۱۹۶۵: West and Soda
• ۱۹۶۳: Mr. Rossi Goes Skiing
• ۱۹۶۳: Two Castles
• ۱۹۵۹: The History of Inventions
• ۱۹۵۸: Tapum! The History of Weapons

​بيل پليمپتون
​

بیل پلیمپتون در ۳۰ آوريل ۱۹۴۶ در شهر ارگون ایالت پورتلند متولد شد و در سال ۱۹۶۸ به نیویورک نقل مکان کرد و برای یک سال در مدرسه هنرهای بصری مشغول تحصیل شد. او بعد از آن به مدت ۱۵ سال به عنوان کارتونیست و تصویرساز در شهر نیویورک کار کرد. تصویرسازی های او صفحات نیویورک تایمز و Vogue و House Beautiful و The Village Voice و Screw و Vanity Fair را می آراست و کارتون های او در مجلاتی مانند Viva و Penthouse و رولینگ استون و گلمور چاپ می شد.
بیل پلیمتون در سراسر عمرش شیفته انیمیشن بود. وقتی ۱۴ ساله بود تعدادی از کارتون هایش را برای دیزنی فرستاد و درخواست شغلی با عنوان انیماتور کرد. آنها در جواب نوشتند گرچه طراحی هایش نشانگر پتانسیل قوی او برای انیماتور شدن هستند ولی او بسیار جوان است. به این ترتیب پلیمتون تا دهه هشتاد انیماتور نشد ولی زمانی که شروع به ساختن انیمیشن کرد بلافاصله به شهرت رسید.
نگاه تند و نافذ او در آثارش موجب شهرتش شد و جوایز فراوانی کسب کرد.
ویدیو: Dog Days






برخی از فیلم ها:

• Hot Dog
• Shuteye Hotel
• Guide Dog
• The Fan & The flower
• Guard Dog
• Twelve Tiny Christmas Tales
• Parking

​ تعداد کارگردانان صاحب سبک و سرشناس زیاد است و نمی شود از تمام آنها نام برد ولی بعد از آشنایی با کارگردانان نامبرده شده، شما وارد دنیای بزرگی می شوید که به مرور با گوشه و کنار آن آشنا خواهید شد. فقط دست از جستجو برندارید.
​

 

[*The Best*]

درس7 : انیمیشن های کوتاه (جشنواره ای)

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

انیمیشن های کوتاه (جشنواره ای)

ممکن است که بعضی ها انیمیشن را فقط با محصولات بلند سینمایی مثل آثار کمپانی دیزنی بشناسند یا به سریال های کارتونی که از تلویزیون برای کودکان پخش می شود عادت کرده باشند. اما هر ساله هزاران هزار انیمیشن کوتاه در جهان ساخته می شود که فارغ از بازار فروش و سینما، صرفا برای پخش در فستیوال های فیلم کوتاه و انیمیشن تولید شده اند و حداکثر توقع سازنده ها از بازار تبلیغات، پخش آثارشان در برنامه های هنری شبکه های تلویزیونی است. مخاطب این آثار کودکان نیستند و باید در قالب آثاری هنری بررسی شوند. درست مثل برخوردی که با یک تابلوی نقاشی داریم یا یک مجسمه هنری.
بعضی از انیمیشن های کوتاهی که ساخته می شوند با اقبال جهانی روبه رو می گردد و درست مثل یک فیلم سینمایی جوایزی را از فستیوال های معتبر می برد. فستیوال اسکار سال هاست که به انیمیشن های ساخته شده، در دو بخش کوتاه و بلند جایزه می دهد و بسیاری از انیماتورهایی که برنده این جایزه، در شاخه انیمیشن کوتاه می شوند رو به ساختن فیلم های بلند انیمیشنی و حتی سینمایی می آورند. فستیوال های تخصصی انیمیشن هم در بیشتر کشورهای دنیا وجود دارد که در مبحثی دیگر به آنها می پردازیم.
در این درس با شماری از مهمترین انیمیشن های کوتاه ساخته شده در جهان آشنا می شوید.





مفهوم زندگی (The Meaning of Life)
سال ساخت: ۲۰۰۵
اثر: دون هرتزفیلد

​

در این فیلم دون هرتزفیلد، کارگردان جوان آمریکایی به مفهوم زندگی می پردازد و سوال هایی درباره هدف زندگی و معنای آن مطرح می کند که در عین سادگی و طنز بسیار عمیق هستند.

http://mail.darsnameh.com/wf/click?...pCUvsJVCOokFEK7nyyQrUR9-2FcBJvKxc9EUynhP2M-3D
http://mail.darsnameh.com/wf/click?...pCUvsJVCOokFEK7nyyQrUR9-2FcBJvKxc9EUynhP2M-3D


تعادل (Balance)
سال ساخت: ۱۹۸۹
اثر: برادران لونشتاین

​

این فیلم هفت دقیقه ای که به سبک استاپ موشن عروسکی ساخته شده یکی از تاثیرگذارترین آثار کوتاه انیمیشنی در دنیا به شمار می رود. فیلم تعادل جوایز فراوانی برد از جمله جایزه اسکار بهترین انیمیشن کوتاه.

http://mail.darsnameh.com/wf/click?...j-2F5mKG9aFwQK66Q9OPOlzkGpIquukkKGL06NdEmY-3D
http://mail.darsnameh.com/wf/click?...j-2F5mKG9aFwQK66Q9OPOlzkGpIquukkKGL06NdEmY-3D


خیابان کروکودیل ها (Street of Crocodiles)
سال ساخت: ۱۹۸۶
اثر: برادران کویی

​

این فیلم انتزاعی، داستان زندگی انسان ها در دنیای مکانیکی معاصر را روایت می کند. شیوه روایت به قدری شخصی است که درک آن فقط برای کسانی مقدور است که هم نشانه های دنیای هنر را بشناسند و هم به هنر انتزاعی اشراف داشته باشند. خیابان کروکودیل ها نمونه خوبی است برای درک بهتر از آزادی بیان در دنیای انیمیشن و خلق دنیاهای به شدت شخصی و در عین حال تاثیر گذار.




راهب و ماه (The Monk and The Fish)
سال ساخت: ۱۹۹۴
اثر: مایکل دودوک ویت

​

این فیلم کوتاه بسیار زیبا قصه راهبی است که خیال می کند در حوض مقدس ماهی دیده و برای شکارش تمام زندگی خود را وقف می کند. راهب و ماهی نامزد دریافت جایزه اسکار شد و جوایز جشنواره های سزار و اتاوا را هم برد.

http://mail.darsnameh.com/wf/click?...-2BB2IRERXVV-2Fudmu7I67ZBtw-2BvkNBbNduF3OM-3D
http://mail.darsnameh.com/wf/click?...-2BB2IRERXVV-2Fudmu7I67ZBtw-2BvkNBbNduF3OM-3D


مادام توتلی پوتلی (Madame Tutli Putli)
سال ساخت: ۲۰۰۷
اثر: کریس لویز و ماچیک زربووسکی

​

این انیمیشن عروسکی که کاندید جایزه اسکار بود، قدمی رو به جلو در هنر استاپ موشن است. در این فیلم عروسکی چشم های کاراکترها به وسیله کامپیوتر کار شده اند و عروسک ها از نگاه انسانی بسیار تاثیرگذاری برخوردارند. در این انیمیشن، حرکت عروسک ها نیز قابل توجه است و تکنیکی که برای عکسبرداری استفاده شده قابل مقایسه با هیچ کار عروسکی دیگری نیست.

http://mail.darsnameh.com/wf/click?...n4aZO2301NTVB-2F5I0l5DqYjMpgQ3dXBrRQU6AqcY-3D

http://mail.darsnameh.com/wf/click?...n4aZO2301NTVB-2F5I0l5DqYjMpgQ3dXBrRQU6AqcY-3D



شاعر دانمارکی (The Danish Poet)
سال ساخت: ۲۰۰۶
اثر: توریل کوو

​

این فیلم کوتاه برنده جایزه اسکار سال ۲۰۰۶ شد و جوایز فراوانی را هم از جشنواره های دیگر دریافت کرد. شاعر دانمارکی انیمیشنی است که به زیبایی نقاشی شده و قصه مرد جوانی است که زندگی اش با اتفاقات پیشبینی نشده و کوچک جلو می رود و او را مردد باقی می گذارد که اتفاق چقدر در زندگی آدم ها نقش دارد.

 

[*The Best*]

درس8 : فیلم های بلند و سریال های انیمیشنی

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام

فیلم های بلند و سریال های انیمیشنی


انیمیشن در شکل بلند سینمایی یا تلویزیونی سالیان سال است که جریان دارد. از اولین فیلم های بلند والت دیزنی گرفته تا انیمیشن های بلند هنری که عموما در اروپای شرقی ساخته می شوند و مانگاهای ژاپنی که به حرکت در می آیند.
فیلم هایی مثل کابوس قبل از کریسمس و عروس مرده اثر تیم برتون، سه قلوهای بلویل اثر سیلوین شومه، والاس و گرومیت اثر نیک پارک، قلعه متحرک هاول اثر میازاکی و بسیاری از انیمیشن های بلند و دست ساز دیگر بر پرده بزرگترین سینماهای جهان به نمایش در آمده اند و با فیلم های بزرگ سینمایی رقابت کرده اند.
مجموعه های اپیزودیک طنز هم در قالب انیمیشن های دنباله دار سال هاست که سینما و تلویزیون های دنیا را تسخیر کرده اند. از سریال های اولیه تام و جری و باگزبانی گرفته تا مجموعه های جدیدی مثل سیمپسون ها، منتقد و ساوت پارک که با سریال های معمول تلویزیون رقابت می کنند و در قالبی مثل همان ها به نمایش در می آیند. در این درس به چند نمونه از مطرح ترین سریالهای تلویزیونی اشاره می کنیم.



پلنگ صورتی، بازرس، مورچه و مورچه خوار

​

پلنگ صورتی، شخصیت اصلی مجموعه ای از فیلم های کوتاه انیمیشنی است. این کاراکتر اولین بار در سکانس آغازین و پایانی فیلم زنده پلنگ صورتی (سال ۱۹۶۳) با نقش آفرینی پیتر سلرز ظاهر شد. شهرت و محبوبیت این کاراکتر انیمیشنی بعد از اكران فیلم باعث ایجاد یک سری انیمیشن مخصوص به خود شد. این شخصیت در سکانس آغازین همه فیلم های دیگر پلنگ صورتی بجز فیلم «تیری در تاریکی» و «کاراگاه کلوزو» ظاهر شد.
در اولین فیلم پلنگ صورتی با نام The Pink Phink محصول سال ۱۹۶۴ پلنگ صورتی را در حال اذیت کردن یک فرد ریش سفیدی ملقب به «مرد کوچک» کاریکاتور فریز فرلنگ می بینیم که دائما خانه آبی رنگ او را رنگ صورتی میزند. فیلم The Pink Phink جایزه اسكار بهترین انیمیشن کوتاه را در سال ۱۹۶۴ از آن خود کرد و انیمیشن های کوتاه بعدی در این مجموعه نیز موفقیت های بسیاری در پی داشت که در آنها اغلب این دو شخصیت مقابل هم قرار می گرفتند.
فیلم های کوتاه پلنگ صورتی که بعد از سال ۱۹۶۹ ساخته شده بودند به منظور پخش از تلویزیون و سینما تولید می شدند که معمولا ابتدا تلویزیون پخش می کرد و بعد کمپانی United Artists آن را به سینماها توزیع می کرد. یکی از این برنامه های تلویزیونی «شو تلویزیونی پلنگ صورتی» (The Think Pink Panther Show) بود. مجموعه های مشابه این نیز برای پخش از تلویزیون و سینماها ساخته شد که از جمله آنها می توان به این کارتون ها اشاره کرد:

• مورچه و مورچه خوار (The Ant and the Aardvark)
• وزغ های تگزاس (Texas Toads)
• هوت كلوت (Hoot Kloot)
• میستر جاو (Misterjaw )

همه این كارتون ها به همراه پلنگ صورتی در شو تلویزیونی پلنگ صورتی به نمایش در می آمدند.




بازرس

​

مجموعه انیمیشن های كوتاه «بازرس» بین سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۹ توسط کمپانی سازنده پلنگ صورتی تهیه شد و قسمت های آن معمولا قبل از آغاز فیلم ها در سینماها نمایش داده می شدند. این مجموعه پر از شوخی های خنده داری است که گاهی اوقات با خشونت بامزه ای همراه هستند.
اولین قسمت بازرس با عنوان «The Great DeGaulle Stone Operation» شروع خوبی بود چون که این قسمت قبل از فیلم تندربال از سری فیلم های جیمز باند، پخش می شد؛ فیلمی كه پرفروش ترین فیلم سال ۱۹۶۶ شد. همین امر مزید بر علت شد تا مجموعه «بازرس» شروعی طوفانی داشته باشد.
در آن سال ها هفده قسمت از مجموعه بازرس ساخته شد که اکنون جز کلاسیک ترین محصولات انیمیشن در دنیا به حساب می روند. اسم شخصیت بازرس هرگز گفته نشد، اما بسیار شبیه شخصیت «بازرس کلوزو» بود كه پبتر سلرز نقش آن را در مجموعه «پلنگ صورتی» ایفاء می كرد.
معمولا قسمت های مختلف با توضیحات ابتدایی او درباره چگونگی شروع وقایع برای بینندگان آغاز می شدند. سربازرس (رئیس)، او را از تمامی توطئه های پیش رو خبردار می کرد تا بازرس به تعقیب مجرمین بپردازد. دستیار او نیز گروهبان دو- دو بود (مامور اسپانیایی در پلیس ملی فرانسه) و در اکثر امور او را همراهی می کرد. هر دوی آنها با مجرمین بسیاری مواجه می شدند که بیشتر آنها در واقع انسان نبودند (مانند عنکبوت، كاپیتان مصیبت و لكه). دو- دو، مخفف رایج برای اسم ادوارد و ادواردو در فرانسه است. از این کاراکتر در اسپانیا «تو- تو» و در دوبله مکزیکی «دو- دو» نام برده شده است. و در ورژن انگلیسی آن تحت عنوان «Ju-Ju» معروف است.
از آنجایی که کارتون «بازرس» در تضاد جالبی با کارتون های پلنگ صورتی است، تماشای آن بسیار لذت بخش هست و بر خلاف پلنگ صورتی این کارتون بیشتر بر پایه طنز کلامی است (که بیشتر این طنزها از طرف گروهبان دو- دو است) و این در حالی بود که شخصیت بازرس کلوزو در آثار پیتر سلرز بیشتر به خاطر استفاده عجیب و غریب از کلمات و تلفظ غلط معروف بود.


مورچه و مورچه خوار
«مورچه و مورچه خوار (The Ant & The Aardvark)» یکی از مجموعه های به یاد ماندنی شرکت دپاتی– فرلنگ است که بین سال های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۱ تهیه شد. شرکت دپاتی- فرلنگ که آن زمان تنها بر روی ساخت دو مجموعه انیمیشنی «پلنگ صورتی» و «بازرس» فعالیت می کرد که هر دوی این مجموعه ها از سکانس آغازین فیلم بلند «پلنگ صورتی» بر گرفته شده بودند؛ اقدام به ساخت انیمیشن های دیگری با فضاهای متفاوت کرد. و بدین شكل مجموعه «مورچه و مورچه خوار» بوجود آمد كه ایده آن از هیچ فیلم دیگری نگرفته شده بود و می توان آن را اولین مجموعه اورجینالی دانست كه زوج دپاتی- فرلنگ تهیه كردند.
این مجموعه نیز درست مانند «تام و جری» و «رود رانر (Road Runner & Coyote)» درباره یک شکارچی و یک قربانی بود که در آن، مورچه قرمزی به نام «چارلی» به عنوان قربانی و مورچه خواری آبی که همیشه سعی در گرفتن و خوردن آن داشت در نقش یک شکارچی ظاهر شدند و مورچه همیشه با زرنگی تمام موفق می شد که از دست مورچه خوار مزاحم در برود.
مورچه خوار اسم خاصی ندارد و در قسمت «Rough Brunch» می گوید كه اسمش فقط «مورچه خوار» است! در قسمت «The Ant From Uncle» نیز سرتاسر فیلم مورچه او را «بابا (Dad)» صدا می زند! تولید این مجموعه بعد از ۱۷ قسمت متوقف شد.



سیمپسون ها

​

ایده سیمپسون ها (The Simpsons) در دفتر جیمز ال بروکس به ذهن گرونینگ رسید. بروكس از گرونینگ خواسته بود تا ایده ای برای ساخت یک سری انیمیشن كوتاه بدهد. گرونینگ در آن زمان یک کمیک استریپ هفتگی طراحی می كرد كه «زندگی در جهنم» نام داشت.
بعد از درخواست بروكس، ابتدا به این فكر افتاد كه همین کمیک استریپ را تبدیل به انیمیشن كند اما وقتی فهمید كه باید تا آخر عمرش درگیر كارهای كپی رایت و حق انتشار باشد از این فكر منصرف شد و ایده خانواده ای كه همیشه درگیر مشكلات گوناگون هستند به ذهنش رسید و اینگونه بود كه «سیمپسون ها» شكل گرفتند.
این خانواده در شهری خیالی به نام اسپرینگفیلد زندگی می كنند و داستان های آن معمولا جنبه های انسانی، اجتماعی و فرهنگی جامعه آمریکا را به تصویر می كشند.
قبل از اینکه این انیمیشن بصورت سریال در بیاید بصورت قسمت های کوتاهی توسط مت گرونینگ تهیه می شد و James L. Brooks تهیه کننده نیز او را یاری می کرد. اسامی اعضای خانواده در حقیقت اسامی واقعی اعضای خانواده گرونینگ بودند و او فقط «بارت» را به جای اسم واقعی خودش که «مت» بود، گذاشت. این قسمت های کوتاه در ۱۹ آوریل ۱۹۸۷ جزیی از شو تلویزیونی تریسی اولمن شد و پس از اینکه به مدت سه فصل پخش آن ادامه یافت، تهیه کنندگان آن تصمیم گرفتند تا سیمپسون ها را تبدیل به یک سریال تلویزیونی مستقل کنند و بدین ترتیب پخش سریال تلویزیونی سیمپسون ها از دسامبر ۱۹۸۹ شروع شد.
اولین قسمت آن در ۱۷ دسامبر ۱۹۸۹ پخش شد و از آن تاریخ تا بحال پخش آن ادامه دارد و تاکنون ۲۰ فصل ادامه یافته است! ضمن اینکه یک فیلم بلند سینمایی نیز از آن تهیه شد که در ۲۷ جولای ۲۰۰۷ با عنوان «فیلم سینمایی سیمپسون ها (The Simpsons Movie)» در سینماهای سراسر جهان اکران شد و بیش از ۵۰۰ میلیون دلار فروش کرد!
این سریال از ابتدای پخش آن جنجالی بود. شخصیت شرور فیلم یعنی بارت، در اکثر مواقع بخاطر رفتار بدش تنبیه نمی شد و بعضی از خانواده ها به این قضیه اعتراض می کردند که ممکن است بارت تبدیل به الگویی برای بچه هایشان شود. حتی رییس جمهور وقت آمریکا، جورج بوش هم در یک سخنرانی به این مساله اشاره کرد: «ما می خواهیم خانواده های آمریکایی بسازیم که بیشتر شبیه والتون ها (عنوان سریالی که یک دهه قبل از سیمپسون ها پخش شده بود) باشند نه سیمپسونها.»
سیمپسون ها جوایز زیادی را نصیب خود کرده اند، از آن جمله می توان به ۲۴ جایزه امی (Emmy Awards) و ۲۶ جایزه انی (Annie Awards) و یک جایزه Peabody Award اشاره کرد. مجله تایمز در شماره ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ خود آن را بهترین سریال تلویزیونی قرن بیستم دانست و در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۰ در تالار افتخارات هالیوود ستاره ای به این سریال تعلق گرفت. سیمپسون ها طولانی ترین سریال آمریکایی و طولانی ترین سری انیمیشنی نیز بشمار می آید.



ساوت پارک

​

ساوث پارک (South Park) ساخته تری پارکر و مت استون است. در سال ۱۹۹۲، تری پارکر و مت استون دانشجویان دانشگاه کلرادو در یک کلاس فیلم با همدیگر آشنا شدند و انیمیشن کوتاهی بنام عیسی بر علیه پاپانوئل را با همدیگر ساختند و این آغاز همکاری دو جانبه ای بود که به خلق «ساوت پارک» انجامید.
داستان های این مجموعه حول اتفاقاتی می گردد که برای ساکنین شهر ساوت پارک که در کلرادو واقع است رخ می دهد و بخصوص چهار شخصیت اصلی فیلم یعنی استن، کایل، اریک و کنی درگیر آن هستند.
این بچه ها همگی کلاس سوم دبستان هستند اما در فصل چهارم سریال آنها بزرگ می شوند و کلاس چهارمی می شوند و تا امروز کلاس چهارمی باقی مانده اند! شخصیت های زیادی در سریال وجود دارند از جمله خانواده پسرها، معلمان و مدیران مدرسه و شاگردان دیگر. از جمله شخصیت های معروف این سریال می توانیم از آشپز (که حالا دیگر در سریال نیست)، مسیح، آقای هنکی، شیطان، توولی و دیگران نام ببریم.
به نظر می رسد قسمت های اولیه سریال فقط قصد این را داشتند که همه چیز را به بازی و سخره بگیرند و طنز آن نیز بشتر حالت اسلپ استیک داشت اما قسمت های بعدی سریال بیشتر حالت هجو انتقادی به خود گرفتند و به این ترتیب تبدیل به برنامه انتقادی قویی شد که شخصیت هایی مانند مایکل جکسون، باربارا استرایسند، پاریس هیلتون و فیلم هایی مثل «مصائب مسیح» را هجو کند و به مسائل اجتماعی، سیاسی چون تروریسم، قوانین مهاجرت، ازدواج همجنس بازان، نژادپرستی و غیره بپردازد.
شبکه تلویزیونی کمدی سنترال پخش این سریال را از آغاز آن در سال ۱۹۹۷ بر عهده داشته است. دوگ هرزوگ که حق پخش این سریال را برای کمدی سنترال خریداری کرده معتقد است که این سریال نقش زیادی در مطرح کردن این شبکه در میان ابرشبکه های تلویزیونی آمریکا داشته است.
شکل و شیوه انیمیشن ساوث پارک الهام گرفته از کارتون های کاغذی تری گیلیام است که برای سریال Monty Python's Flying Circus ساخته است. مت استون و تری پارکر عاشق این کارتون ها بودند و به تقلید از این کارتونها در تهیه دو انیمیشن کوتاهی که قبل از ساخت سریال ساوث پارک کار کردند و همچنین قسمت اول سریال، از کاغذهای رنگی و تکنیک قدیمی سل انیمیشن استفاده کردند. تولید قسمت اول سریال بیش از سه ماه طول کشید اما قسمت های بعدی توسط کامپیوتر تولید شد. به این ترتیب که آنها تصاویر و نمونه های قسمت اول را به کامپیوتر دادند و سپس در هر قسمت روی تغییرات و حرکات کار می کنند و به این ترتیب هر قسمت در عرض ۴ یا ۵ روز ساخته می شود.

تعداد سریال های انیمیشنی روز به روز بیشتر می شود. این شکل از هنر (انیمیشن) قابلیت های فراوانی برای بیان چیزهایی دارد که با فیلم و بازیگر قابل بیان نیستند.
با گسترش انیمیشن های کامپیوتری و نقش نرم افزارها در تولید این سریال ها، بزرگترین مشکل ساخت انیمیشن یعنی مشکل زمان هم تقریبا برطرف شده است و می شود انتظار داشت که در آینده شمار آثار انیمیشنی باز هم بالاتر رود.

 

[*The Best*]

درس9 : انیمیشن در ایران

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام
انیمیشن در ایران

در دهه سی، خیابان های تهران با نئون آشنا شده و شب های تهران با نورهای رنگین آذین می شوند و نقش هایی از رنگ های تند نئون بر در و دیوار می نشینند و بر سر در سینماها و بر فراز بام های بلند شهر، حرکتی از نورهای تند، تماشاچی را به سینماها و مشتری ها را به خرید کالا فرا می خواند. لاله زار مرکز تجمع این بازی های نور می شود، از ساده ترین نقش های هندسی متحرک گرفته تا نمایش صحنه های کاملتر، مانند راه رفتن و غیره. در دهه چهل باز هم نئون های رنگین متحرک، شب ها را از سکوت و سکون به هیاهوی رنگارنگ بازی نور می برند. تعبیه هر نئون بر بامی یا سردری، شروع واقعی نقاشی متحرک در ایران است. حال، نقاشی به جای آنکه بر کاغذ و طلق نقش ببندد، بر بوم های فلزی می نشیند و قلم و رنگ، همان لامپ های جیوه و تنگستن و نئون است. باز هم خطای باصره است و قریب به هشت تا دوازده تصویر رنگی در هر ثانیه که چشم را می فریبد.
طراحان نئون را در جستجوی دیگری باید شناخت و نیاز به دوره آموزشی کاملا مستقلی دارد. نام آشنا و معتبری مانند مرتضی ممیز با چند طرح نئون از جمله نوشیدن کانادا درای بر بام بنایی در میدان فردوسی، در صدر پیشکسوتان گرافیک، تبلیغات و نقاشی متحرک می درخشد.
سال های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ اداره کل فرهنگ و هنرهای زیبا (که بعدا وزارت فرهنگ و هنر و امروزه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نامیده می شود)، جایی که کارگاه سرامیک، قالی بافی، مینیاتورسازی و غیره دایر بود و ادعای حمایت از هنرهای ملی داشت، آرزوهای دور و دراز و مرارت های تمام نشدنی و آزمون و شکست جوانانی چند، که در پی تشکلی هنری بودند، منجر به تاسیس دفتری شد که قرار بود کارخانه رویاسازی کشور شود که نشد. این گروه متشکل بود از: اسفندیار احمدیه (نقاش کارگاه سرامیک)، جعفر تجارتچی (افسر نیروی هوایی و کاریکاتوریست)، پرویز اصانلو (فیلمبردار دوره دیده و کارگردان)، پطروس پالیان و اسدالله کفافی که هر پنج نفر از موسسان بخش انیمیشن وزارت فرهنگ و هنر بودند. چندی بعد نصرت الله کریمی، کارگردان تحصیلکرده در چکسلواکی نیز به این گروه اضافه شد که با کمک چند دختر و پسر مستعد توانستند اولین فیلم های کارتونی ایران را بنیان گذارند.




کتاب تاریخچه انیمیشن ایران به نقل از نورالدین زرین کلک:
انیمیشن در ایران به صورت حرفه ای تر در دهه های چهل و پنجاه هجری شکل گرفت. و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بانی آن بود.
کانون، با همت بنيانگذاران خود در سال ۱۳۴۴ دست به برگزارى جشنواره «بين المللى فيلم هاى کودکان و نوجوانان زد. این در پی حرکتی فعال در زمينه تصويرگرى کتاب کودک بود که در ادامه منجر به پيدايش زمينه مستعد براى نقاشى متحرک و سينماى کانون شد. با تلاش چند گرافيست فيلم هاى اوليه انيميشن توليد شدند و در سال ۱۳۴۹ به پنجمين جشنواره بين المللى کودکان و نوجوانان راه يافتند. مرکز سينمايى کانون در سال ۱۳۴۸، نورالدين زرين کلک را به بلژيک اعزام کرد تا پس از کسب تخصص در انیمیشن و آشنایی با اشکال جهانی این هنر، بخش انيميشن کانون را فعال تر کند. اما نخستين فيلم هاى انيميشن توسط آراپيک باغداساريان و فرشيد مثقالى ساخته شدند. کارنامه کانون پرورش فکرى در زمينه توليدات فيلم انيميشن در مقايسه با سازما‌ن هاى مشابه، عليرغم محدوديت امکانات، بسيار قابل توجه بود. در سال ۱۳۵۴ مرکزی به نام «مرکز تجربيات نقاشى متحرک» پايه گذارى شد. کانون پرورش فکرى بيشترين تاثير را در پيشبرد، رشد و شکوفايى انيميشن در ايران داشته و هنرمندانى چون نورالدين زرين‌کلک، فرشيد مثقالی، على اکبر صادقى و نفيسه رياحى از اولين دست اندرکاران اين حرفه در ايران بشمار مى روند.
بعد از انقلاب سال ۵۷ در ایران، بعد از مدتی رکود، مراکز جدید سینمایی و تلویزیونی تاسیس شدند و برخی از آنها به انیمیشن هم پرداختند.
این مراکز شامل شرکت فرهنگى هنرى صبا، انجمن سينماى جوان ايران، حوزه هنرى سازمان تبليغات اسلامى، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و ... است. شرکت فرهنگى هنرى صبا در زمينه توليد فيلم هاى متحرک و اشاعه فرهنگ ایرانی/ اسلامى در قالب انیمیشن، فعاليت هايى را از سال ۱۳۷۴ يعنى يک سال پس از تاسيس شرکت آغاز نمود. اما بیشتر محصولات این شرکت جنبه تبلیغاتی دارند و کمتر اثری با رویکرد هنری و زیبا شناختی از این موسسه بیرون آمده است.
در مقابل حوزه هنری در سال های اخیر مجموعه ای از پرکارترین انیمیشن ها را با حفظ اصول زیبا شناختی بصری و نیم نگاهی به جشنواره های بین المللی تهیه کرده است. انجمن سینمای جوان و مرکز گسترش سینمای تجربی هم با اختصاص دادن بودجه هایی به هنرمندان جوان سعی در پشتیبانی هنر انیمیشن دارند ولی بزرگترین مشکل آنها عدم شناخت صحیح از مخارج ساخت انیمیشن حرفه ای است و کمتر اثری با استاندارد بالا از این موسسات بیرون آمده است.
بخش های دولتی در سال های اخیر گاهی با اختصاص دادن بودجه های کلان به انیماتورها سعی در رقابت با کمپانی های بزرگ هالیوودی داشته اند که نتیجه معموله آش دهان سوزی نبوده است.
از بخش دولتی که بگذریم در بخش خصوصی هم در سال های اخیر تحولات زیادی اتفاق افتاده است. توليد فيلم انيميشن در بخش خصوصى در قالب فعاليت گروه ها و افرادى جريان دارد که عبارتند از: شرکت مکارم، بينا فيلم، جوزان فيلم، شرکت رايانه افزار، شرکت موج سوم، موسسه حور، شرکت پژوهش هاى سينمايى و چندین شرکت دیگر که عموما با هدف فروش تولیداتشان به صدا و سیما تاسیس شده اند.
در سال های اخیر ساخت انیمیشن های بلند به قصد نمایش در سینماها نیز در ایران آغاز شد که حاصل آن چند اثر دو بعدی و کامپیوتری بود. از میان آنها دو فیلم قلب سیمرغ و تهران هزار و پونصد بیش از بقیه آثار به چشم آمد که البته هر دو به لحاظ موارد تکنیکی ضعیف بودند و از عناصر اولیه تاثیرگذاری یک انیمیشن هم بهره چندانی نداشتند ولی با این وجود از آنجا که این ابتدای حرکتی بزرگ در سینمایی انیمیشنی ایران است نباید آنها را دست کم گرفت.





تعدادی از مهمترین آثار انیمیشنی ایران


آنکه خیال بافت آنکه عمل کرد اثر مرتضی ممیز (۱۳۴۹)
این فیلم کوتاه درباره پسرکی است که در خیالش سیب را از درخت می چیند و پسرکی دیگر که با تلاش بسیار موفق به انجام این کار می شود و سیب واقعی به دست می آورد.

هفت شهر اثر علی اکبر صادقی (۱۳۵۰)
علی اکبر صادقی نقاش سورئالیست با تکیه بر قدرت طراحی و نقاشی اش قصه ای اساطیری با بهره گیری از عناصر سورئال ساخته است.

دنیای دیوانه اثر نورالدین زرین کلک (۱۳۵۳)
در این اثر نورالدین زرین کلک آموخته هایش از مکتب زاگرب و انیمیشن اروپای شرقی را به کار می گیرد و انیمیشنی با استاندارد های بین و المللی می آفریند.

امیر حوزه دلدار و گور دلگیر اثر نورالدین زرین کلک (۱۳۵۷)
در این اثر نورالدین زرین کلک قصه ای قدیمی از ادبیات ایران را به گونه ای مدرن روایت می کند و پلی میان فرم های شرقی و غربی در انیمیشن ایجاد می کند.

دندان درد اثر عباس کیارستمی (۱۳۵۸)
این فیلم کوتاه را تقریبا همه ایرانیانی که در سال های اول انقلاب دانش آموز بوده اند، دیده اند. فیلمی درباره مراقبت از دندان ها که کارگردانش عباس کیارستمی است و بخش های انیمیشنی آن را عبدالله علیمراد ساخته است.

قصه های بازار اثر عبدالله علیمراد (۱۳۶۹)
این اثر عروسکی یکی از پرکارترین و حرفه ای ترین آثار خلق شده در سبک استاپ موشن در ایران است. عبدالله علیمراد پر کارترین انیماتور ایرانی در سه دهه اخیر بوده و در کارش استانداردهای جهانی را در سبک عروسکی به خوبی رعایت می کند اما قصه فیلم های او معمولا بسیار ایرانی هستند و کمتر مورد اقبال جهانی قرار می گیرند.

مرد جوان و خیاط حیله گر اثر راشین خیریه (۱۳۸۷)
این انیمیشن زیبا که براساس قصه ای از مولوی ساخته شده نمونه خوبی از پیشرفت سبک های مختلف انیمیشن در ایران است. راشین خیریه، تصویرگر و نقاش، در این اثر از کات اوت استفاده کرده و موفق به خلق فضایی گرافیکی و زیبا شبیه به تصویرسازی هایش شده است.

 

[*The Best*]

اتمام دوره آموزشی «آشنایی با انیمیشن»

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
​

سلام
خوشحالم از این که دوره آموزشی «آشنایی با انیمیشن» را به پایان رساندم. امیدوارم این دوره اطلاعات مفیدی در رابطه با اصول اولیه و تئوری انیمیشن و روش‌های ساخت انیمیشن و وضعیت انیمیشن در ایران و جهان را در اختیاز شما گذاشته باشد.

با آرزوی موفقیت برای همه