[h=1][/h]محققان در دانشگاه Aalborg, MIT و Caltech یک روش ریاضی جدید ابداع کرده اند که می تواند سرعت داده های اینترنت را تا 10 برابر تقویت کند، بدین وسیله که گره های شبکه را هوشمندتر و قابل انطباق تر نمایند. این پیشرفت امنیت انتقال داده ها را به شکل گسترده تقویت می کند، و راهی برای شبکه های 5G موبایل، ارتباطات ماهواره ای و اینترنت فراهم می کند.
مشکل TCP/IP
داده ها در اینترنت از طریق «بسته هایی» یا قطعات کوچک دیجیتالی ارسال می شود. فرمت دقیق بسته ها و پروسه ی تحویل آن ها به مقصد را با چند پروتکل به نام TCP/IP توضیح می دهیم که در دهه ی 70 میلادی طراحی شده است.
در آن زمان پروتکل اینترنت یک پرش بزرگ به سمت جلو بود که درالگوی انتقال داده های دیجیتال انقلابی ایجاد کرد. پس از 40 سال هنوز هم ستون اینترنت است.علی رغم برتری های آن بر خی می گویند که کارآمد، امن و قابل انعطاف است.
برای مثال جهت انتقال موفق داده های TCP دریافت کننده باید بسته ها را به همان ترتیبی جمع آوری کند که فرستاده شده است. حتی اگر یک بسته به هر دلیلی از بین رود، پروتکل آن را به عنوان علامتی تعبیر می کند که شبکه آن را گرفته است- سرعت انتقال بلافاصله نصف می شود، و از آنجا تلاش می کند تا دوباره خیلی آرام زیاد شود. در برخی از شرایط ایده آل و در شرایط دیگر ناکارآمد است. مسأله این است که پروتکل اطلاعات لازم برای انجام کار صحیح را ندارد.
اگرچه بسته ها می توانند تعداد نامحدودی مسیر جهت حرکت بین نقطه ی A و B در یک شبکه داشته باشند مشخص می شود که داده های اتصال TCP همیشه در طول یک مسیر است- که استراق سمع جاسوس را روی ارتباط شما آسان می کند.
[h=3]آیا کدگذاری شبکه راه حل است؟[/h]یک پیشنهاد جالب که می تواند راه حلی جهت این مشکلات باشد به اصطلاح کدگذاری شبکه است، که هدف آن این است که هر گره در شبکه هوشمندتر از حالت فعلی شود. در TCP/IP گره های شبکه سوئیچ های ساده ای هستند که می توانند فقط بسته های داده را ذخیره کرده و آن ها را به گره بعدی در طول مسیر از پیش تعیین شده بفرستند، در عوض کدگذاری هر گره می تواند در صورت نیاز ماهرانه صورت گیرد، برای مثال از طریق ایجاد مسیر دوباره یا کدگذاری مجدد.
مشکل TCP/IP
داده ها در اینترنت از طریق «بسته هایی» یا قطعات کوچک دیجیتالی ارسال می شود. فرمت دقیق بسته ها و پروسه ی تحویل آن ها به مقصد را با چند پروتکل به نام TCP/IP توضیح می دهیم که در دهه ی 70 میلادی طراحی شده است.
در آن زمان پروتکل اینترنت یک پرش بزرگ به سمت جلو بود که درالگوی انتقال داده های دیجیتال انقلابی ایجاد کرد. پس از 40 سال هنوز هم ستون اینترنت است.علی رغم برتری های آن بر خی می گویند که کارآمد، امن و قابل انعطاف است.
برای مثال جهت انتقال موفق داده های TCP دریافت کننده باید بسته ها را به همان ترتیبی جمع آوری کند که فرستاده شده است. حتی اگر یک بسته به هر دلیلی از بین رود، پروتکل آن را به عنوان علامتی تعبیر می کند که شبکه آن را گرفته است- سرعت انتقال بلافاصله نصف می شود، و از آنجا تلاش می کند تا دوباره خیلی آرام زیاد شود. در برخی از شرایط ایده آل و در شرایط دیگر ناکارآمد است. مسأله این است که پروتکل اطلاعات لازم برای انجام کار صحیح را ندارد.
اگرچه بسته ها می توانند تعداد نامحدودی مسیر جهت حرکت بین نقطه ی A و B در یک شبکه داشته باشند مشخص می شود که داده های اتصال TCP همیشه در طول یک مسیر است- که استراق سمع جاسوس را روی ارتباط شما آسان می کند.
[h=3]آیا کدگذاری شبکه راه حل است؟[/h]یک پیشنهاد جالب که می تواند راه حلی جهت این مشکلات باشد به اصطلاح کدگذاری شبکه است، که هدف آن این است که هر گره در شبکه هوشمندتر از حالت فعلی شود. در TCP/IP گره های شبکه سوئیچ های ساده ای هستند که می توانند فقط بسته های داده را ذخیره کرده و آن ها را به گره بعدی در طول مسیر از پیش تعیین شده بفرستند، در عوض کدگذاری هر گره می تواند در صورت نیاز ماهرانه صورت گیرد، برای مثال از طریق ایجاد مسیر دوباره یا کدگذاری مجدد.