ممنون از نظرت حامد جان
حالا من تایر نو گذاشتم قرار نی طرف بره تایره نو بگیره که
هدفم این بود که بگم میتونیم با ابزارو وسایل دور و برمون یه همچین کارایی کنیم
این جور صندلیام معمولا برای یه دوره همی کوچیکه نه اینکه بخوای لم بدی tv نگاه کنی
متاسفانه ما ایرانیا سر چشم و هم چشمی یا پز و کلاس و این حرفا این جور چیزا زیاد برامون جا نیوفتاده
در صورتی که می تونیم با وسایله حتی دور انداختنی و یکم خلاقیت ایده های جالبی رو برای زندگی مون خلق کنیم
نظر شما محترم ولی من زیاد موافق نیستم
ببخشید، پس اصول طراحی و زیبا شناسی کجا میره؟(پیشنهاد میکنم در این مورد یه کتابی بخونید)
این حقیر چند سال در خارج از کشور زندگی کرده،اونجا هم یه چنین چیزی وجود نداره...
یه چنین چیزهایی فقط تو عکس ها ،داخل موبایلمون هستن که یه بیکار نشسته دو تا پالت چوبی رو گذاشته رو هم گفته این شد صندلی من هم شدم انیشتین!(البته حداقل اون از جنس چوب هستش)
اینکه بیای تو قرن بیست یک به عقب برگردی به جای صندلی که برای نشست طراحی شده از تایر کهنه استفاده کنی از اون کارهاست
ما ایرانیها یک ایراد بزرگ داریم ...
یا افراط میکنیم یا تفریط
یا پول آنچنانی می خوایم بدیم به فلان صندلی که برند ال داره یا می خوایم از تایر کهنه برای صندلی استفاده بکنیم!!!
اما لازم نیست پول آنچنانی بدیم برا صندلی،قیمت صندلی پلاستیکی کمتر از 40 تومن هستش که حداقلهای اصول آناتومی رو داره و چون جنسش پلاستیکه زیر نور آفتاب و باران کاملا مقاومه و میشه ساعتها بهش لم داد و تو اون باغچه زیبا که کشیدی نشست .
حداقل میتونستی بجای تایر از کنده درخت استفاده کنی که با اضافه شدن روغن جلا خیلی زیبا میشه .
چون برگرفته از طبیعته ، یه حس آرامش رو به همراه داره...
اما تایر کهنه چی؟ چه حس زیبا شناسی در تایر هست؟ آیا کسی از دیدن تایر کهنه لذت میبره؟
مطمعنا نه