براي شروع بيايد كمي با sql آشنا بشيم.
Sql مخفف عبارت structured query language يك زبان توسعه يافته براي ارتباط با پايگاه داده است.
درك دستورات اين زبان به خاطر نزديكي زياد آنها به زبان محاوره‌اي انگليسي خيلي ساده است. به طوري كه حتي اگه با قواعد اون هم آشنا نباشيد از طريق ترجمه دستور ميتونيد تا حدود زيادي خروجي دستور رو درك كنيد.
بعنوان مثال:
کد:
select * from mybook where name="ali";
ترجمه لغت به لغت جمله بالا ميشه: انتخاب كن هر چيزي رو از جدول mybook جايي كه نام = ali باشه.
اين جمله يك دستور به زبان sql هست كه به برنامه ميگه در فيلد نام جدول mybook پايگاه داده مورد نظر بگرده و ركوردي رو كه موجودي فيلد نام اون با عبارت ali برابر بود رو برگردونه.
فيلد چيست؟ ركورد چيست؟ منظور از پايگاه داده و جدول چيست؟
فرض كنيد تعداد زيادي كتاب تو كتابخانه شخصي ما وجود داره و قصد داريم اونا رو مرتب و طبقه‌بندي كنيم.
براي شروع ما بخشي از مشخصات يك كتاب رو در جايي يادداشت ميكنيم و بعد سعي ميكنيم يادداشت‌ها رو مرتب كنيم تا در نهايت كتابخانه ما مرتب بشه.
چه بخشي از مشخصات كتاب رو براي مرتب‌سازي لازم داريم؟ بعنوان مثال: شماره كتاب - نام كتاب – نام نويسنده – موضوع كتاب
وقتي در مورد مرحله قبل به نتيجه قطعي رسيديم يك جدول رسم ميكنيم و براي جدول تعدادي ستون تعيين ميكنيم.
مثلا ستون اول شماره كتاب – ستون دوم نام كتاب – ستون سوم نام نويسنده و ستون چهارم موضوع كتاب
بعد سطر به سطر اطلاعات موردنظر كتابها رو در ستونهاي جدول وارد ميكنيم.
حالا فرض كنيد ما قصد داريم بعضي از كتابها رو به ديگران امانت بديم. براي اينكه بدونيم كتابها رو به چه كسي و با چه شرايطي امانت داديم جدول ديگه‌اي شبيه جدول كتابها رسم ميكنيم و تو ستون‌ها، مشخصات امانت گيرنده و موضوع رو يادداشت ميكنيم.
مثلا ستون اول شماره كتاب – ستون دوم نام كتاب – ستون سوم نام امانت گيرنده – ستون چهارم تاريخ بازگشت – ستون پنجم آدرس يا شماره تماس امانت گيرنده و ...
و بعد سطر به سطر مشخصات هر كتابي كه به امانت داده ميشه رو يادداشت ميكنيم.
حالا ما دوتا جدول داريم كه ارتباط مستقيمي با همديگه و موجودي كتابهاي ما دارن. بر اساس اين جداول ما ميتونيم كتابها رو طبقه‌بندي كنيم و از موجودي و كسري كتابها اطلاع كامل داشته باشيم.
ممكنه براي اينكه بخوايم طبقه‌بندي بهتري انجام بديم جداول ديگه‌اي رو هم طراحي و اطلاعاتي رو توش درج كنيم.
در پايان اين جداول رو تو يك پرونده قرار ميديم و اون پرونده رو تو محل امني نگهداري ميكنيم.
خب حالا ما چي داريم؟ يك پايگاه داده (بانك اطلاعاتي).
پرونده،
بانك اطلاعات (database – پايگاه داده) ماست. جداول داخل پرونده،
جداول (table) بانك اطلاعاتي ما هستن. ستونهاي هر جدول، ف
يلدها (field) و سطرهاي هر جدول كه حاوي اطلاعات بخصوصي راجع به يك كتاب يا يك امانت گيرنده كتاب هستند هم
ركوردهاي (record) بانك اطلاعاتي ما رو تشكيل ميدن.
با توجه به اين توضيحات يكبار ديگه به اين جمله نگاه كنيد:
کد:
select * from mybook where name="ali";
آيا ميتونيد منظور اين دستور رو به طور كامل درك كنيد؟
ساير دستورات sql هم به همين سادگي قابل درك و اجرا هستن. و البته سعي بر اين هست كه كاربردي‌ترين و اصلي‌ترين دستورات sql براي برقراري ارتباط با پايگاه داده و پلاگين sqlite و روش استفاده از اون مطرح بشه.
