daydad
Member
هر دوربینی برای خود یک یا چند حالت عکاسی دارد. لازم نیست تمام حالت های آن را یاد بگیرید، اما می توانید حداقل یکی از آنها را بهتر بشناسید.
حالت های کنترل دوربین – روشن کردن دوربین
روشن کردن دوربین جزء ابتدایی ترین حالت های عملکردی در دوربین می باشد، و الزاما به دوربین می فهماند که باید عکس بگیرد، یا عکس گرفته شده را نمایش دهد ( در اغلب دوربین های دیجیتال. م ). برخی از دوربین ها تنها حالت خاموش و روشن دارند. حالت های روشن – خاموش کردن دوربین، معمولا توسط دکمه ها، یا عقربک ها بر روی بدنه ی دوربین انجام می شوند.
On / Record: که حالت عکاسی و گرفتن عکس می باشد. بعد از اینکه دوربین در این حالت قرار گرفت، شما می توانید یک حالت عکاسی را نیز انتخاب کنید ( برخی اوقات یک دکمه به نام Power نیز نام دارد ).
Playback: این حالت دوربین را از حالت عکاسی خارج کرده و به عکاس اجازه می دهد که تصاویر ثبت شده را ببیند، یا آنها را ویرایش نماید ( برخی اوقات این دکمه بر روی عقربک یا شاسی عکاسی دیده می شود ).
Off: در این حالت دوربین به طور کامل خاموش می شود، که معمولا به دکمه ای به نام خاموش دیده می شود ( بعضی وقتها در همان دکمه ی Power می باشد ).
حالت های دوربین
دوربین های قدیمی تنها دارای یک حالت می باشد، و آن هم حالت دستی است. تنظیمات دوربین می تواند توسط عکاس با فوکاس کردن، تنظیم شود.
دوربین های جدید همه ی این کارها را به صورت خودکار انجام می دهند، اما به کمک نیز نیاز دارد. با انتخاب یکی از حالت های عکاسی، شما به دوربین خود می فهمانید که از او چه می خواهید، و او نیز سعی می کند نیاز شما را برآورده کند.
مثل راندن دوچرخه، کار با دوربین تان، باید برایتان طبیعی شود. شما حداقل بایستی یکی از حالت های عکاسی را بشناسید تا بتوانید بدون مکث، عکس بگیرید.
یک عقربک نوعی دوربین
تمرکز کردن روی یک نقطه و عکس گرفتن از آن: حالت خودکار / و حالت قابل برنامه ریزی
بین تمام حالت های عکاسی، احتمالا حالت Auto / Program پرکاربردترین حالت دوربین می باشد. بسیاری از مردم دوست ندارند واقعا بدانند یک دوربین چگونه کار می کند، و تمرکز کردن روی یک نقطه و عکس گرفتن از آن بهترین راه است. حالت تمام خودکار (A)uto یا (P)rogram حالت پیش فرض برای بسیاری از دوربین های جدید کنونی است. عکاس به راحتی می تواند یک نقطه را نشانه بگیرد، و دکمه را فشار دهد، و از اینکه عکسی بسیار خوب خواهد داشت اطمینان داشته باشد. حالت تمرکز روی نطقه و عکس گرفتن از آن در رده ی دوم قرار ندارد! حتی عکاسان حرفه ای نیز دوربین خود را در حالت program قرار می دهند، بنابر این می توانند به جای فکر کردن به نوردهی بر روی گرفتن عکس متمرکز شوند.
حالت های دوربین Auto / Program:
در این حالت دوربین به صورت خودکار کنترل فلاش و نوردهی را در دست می گیرد. بر روی بدنه ی بسیاری از دوربین ها این با نشانه ی auto یا به سادگی کلمه ی A وجود دارد. برخی از دوربین ها تنها حالت program دارند.
Program: دستیار – خودکار، فقط نشانه بگیرید و عکاسی کنید. در این حالت که شبیه به حالت کاملا خودکار نیست، شما می توانید فلاش و دیگر تنظیمات دوربین را به صورت دستی، خودتان تنظیم کنید.
دیگر حالت های معمول عکاسی:
در حالی که حالت (P)rogram مهمترین حالت دوربین برای استفاده های روزانه می باشد، برخی از دوربین ها دوجین حالت بیشتر نیز دارند، که شبیه این است که داخل دوربین خود، یک دستیار عکاس داشته باشید که سعی کند به شما در برآورده کردن احتیاجتان کمک نماید.
حالت های معمول دوربین:
Movie / Video: در این حالت، در دوربین های دجیتال شما قادر خواهید بود که تصویربرداری به صورت فیلم و مداوم داشته باشید ( فیلم برداری ).
Macro / Close-up: این حالت برای گرفتن عکس از فاصله ی بسیار نزدیک است ( نمای نزدیک ).
Party / Night: برای نوردهی بیشتر، در عکاسی از صحنه های تاریکتر کاربرد دارد. که معمولا به همراه فلاش می باشد و دیگر تاثیرهای حرکتی جالب را می تواند بوجود بیاورد.
Portrait: دوربین در این حالت از سریعترین تنظیمات لنز ( دیاف ) خود برای مات کردن پس زمینه استفاده می کند.
Landscape: در این حالت دوربین سعی می کند جزئیات بیشتری از پس زمینه و اطراف با استفاده از تنظیمات سرعت ( دیاف ) را ثبت کند.
Sports برای منجمد کردن حرکات، دوربین با استفاده از سریعترین سرعت شاتر ممکن خود، عکاسی خواهد کرد.
Stitch: برای بوجود آوردن عکس های چندتایی ( panorama ) دوربین از این حالت استفاده می کند ( در این حالت شما می توانید چند عکس را کنار هم گذاشته و گستره عکاسی 360 درجه را در پایان با ویرایش و به هم چسباندن عکس ها داشته باشید. م ). این حالت به شما کمک می کند تلفیقی از عکس ها را در گستره ی بازی داشته باشید، که بسیار جالب است.
Aperture Priority: در این حالت عکاس سرعت بسته شدن دیاف را تنظیم می کند و دوربین می تواند نوردهی خوبی داشته باشد. برخی از دوربین ها از دکمه ای به نام A به جای Av ، برای این حالت استفاده می کنند.
Shutter Priority: عکاس شاتر را تنظیم خواهد کرد و دوربین سعی می کند نور دهی بهتری داشته باشد. برخی از دوربین ها از دکمه ی S به جای Tv استفاده می کنند.
Manual: در این حالت کل تنظیمات به صورت دستی خواهد بود، و عکاس بایستی هم شاتر و هم دیاف را به صورت دستی تنظیم کند.
منبع: http://www.photonhead.com/beginners/cameramodes.php
حالت های کنترل دوربین – روشن کردن دوربین
روشن کردن دوربین جزء ابتدایی ترین حالت های عملکردی در دوربین می باشد، و الزاما به دوربین می فهماند که باید عکس بگیرد، یا عکس گرفته شده را نمایش دهد ( در اغلب دوربین های دیجیتال. م ). برخی از دوربین ها تنها حالت خاموش و روشن دارند. حالت های روشن – خاموش کردن دوربین، معمولا توسط دکمه ها، یا عقربک ها بر روی بدنه ی دوربین انجام می شوند.
حالت های دوربین
دوربین های قدیمی تنها دارای یک حالت می باشد، و آن هم حالت دستی است. تنظیمات دوربین می تواند توسط عکاس با فوکاس کردن، تنظیم شود.
دوربین های جدید همه ی این کارها را به صورت خودکار انجام می دهند، اما به کمک نیز نیاز دارد. با انتخاب یکی از حالت های عکاسی، شما به دوربین خود می فهمانید که از او چه می خواهید، و او نیز سعی می کند نیاز شما را برآورده کند.
مثل راندن دوچرخه، کار با دوربین تان، باید برایتان طبیعی شود. شما حداقل بایستی یکی از حالت های عکاسی را بشناسید تا بتوانید بدون مکث، عکس بگیرید.
یک عقربک نوعی دوربین
تمرکز کردن روی یک نقطه و عکس گرفتن از آن: حالت خودکار / و حالت قابل برنامه ریزی
بین تمام حالت های عکاسی، احتمالا حالت Auto / Program پرکاربردترین حالت دوربین می باشد. بسیاری از مردم دوست ندارند واقعا بدانند یک دوربین چگونه کار می کند، و تمرکز کردن روی یک نقطه و عکس گرفتن از آن بهترین راه است. حالت تمام خودکار (A)uto یا (P)rogram حالت پیش فرض برای بسیاری از دوربین های جدید کنونی است. عکاس به راحتی می تواند یک نقطه را نشانه بگیرد، و دکمه را فشار دهد، و از اینکه عکسی بسیار خوب خواهد داشت اطمینان داشته باشد. حالت تمرکز روی نطقه و عکس گرفتن از آن در رده ی دوم قرار ندارد! حتی عکاسان حرفه ای نیز دوربین خود را در حالت program قرار می دهند، بنابر این می توانند به جای فکر کردن به نوردهی بر روی گرفتن عکس متمرکز شوند.
حالت های دوربین Auto / Program:
دیگر حالت های معمول عکاسی:
در حالی که حالت (P)rogram مهمترین حالت دوربین برای استفاده های روزانه می باشد، برخی از دوربین ها دوجین حالت بیشتر نیز دارند، که شبیه این است که داخل دوربین خود، یک دستیار عکاس داشته باشید که سعی کند به شما در برآورده کردن احتیاجتان کمک نماید.
حالت های معمول دوربین:
منبع: http://www.photonhead.com/beginners/cameramodes.php
آخرین ویرایش:
