تست و بررسی پردازنده Intel Core i7-870

[PhonieX]

سال گذشته میلادی خانواده Core i7 به عنوان پردازنده های high-end شرکت Intel معرفی شدند.
متاسفانه این پلت فرم قیمت های بالایی را در ابتدا دارا بود و هنوز هم شاهد این وضعیت در این سری هستیم. این مشکل باعث شده است که اینتل سهم کمتری را از بازار کامپیوترهای رومیزی در سری high-end پردازنده هایش به خود اختصاص دهد.
با این حال اینتل پلت فرم Nehalem را با کارایی قابل قبولی روانه بازار کرد و ادعا کرد که این پلت فرم قیمت را مورد هدف قرار خواهد داد.
حال اشاره ای به Lynnfield : یک پلت فرم جدید که هسته هایش را با استفاده از micro architecture به اشتراک می گذارد و با اسم رمز i7-900 series شناسایی می شود. البته ناگفته نماند که این سری، چیپست و طراحی سوکت جدیدی را نیز دارا می باشد.
این بدان معنی است که علاوه بر دارا بودن پردازنده های جدید، شاهد مادربردهای جدیدی هم خواهیم بود. هم اکنون مدل هایی برای این سری به بازار ارائه شده اند.

در این مقاله قصد داریم پردازنده model BX80605I7870 – Intel Core i7-870 Quad Core را مورد بررسی و تست قرار دهیم.
این پردازنده دارای قابلیت های زیر است:
۸ مگابایت حافظه نهان (سطح ۳ )
سوکت ۱۱۵۶ LGA
Turbo Boost Technology مربوط به اینتل: قابلیتی است که به صورت پویا هسته های پردازنده را در هنگام overclock یا در حالت عادی ،بسته به حجم کاری آنها به سرعت های بالاتر می رساند.

(بهتر است در هنگام اورکلاک های سنگین این گزینه غیرفعال باشد تا به پردازنده و برد صدمه جدی وارد نشود)​

فرکانس پایه این پردازنده، ۲٫۹۳ GHz می باشد.
همچنین دارای تکنولوژی Hyper-Threading برای استفاده از thread 8 و بهبود دستورالعمل ها نیز می باشد.​

حال می خواهیم برای پیدا کردن نقاط ضعف و نقاط قوت این پردازنده دست به کار شویم.
برای خرید پردازنده که در بسته بندی BX80605I7870 قرار داشت ۵۵۵ دلار هزینه کردیم. اینتل باید به حال مشتریان بیچاره اش برای پرداخت هزینه هایی این چنینی گریه کند. هر چند در مقایسه با i7 – ۹۰۰ ، i7-870 فواید بهتری را برای کابر به ارمغان آورده، مثل استفاده ار چیپست P55.
اینتل مقداری از توابع مورد استفاده Northbridge را به درون پردازنده انتقال داده و بعضی از این توابع را نیز با Southbridge ترکیب کرده وآن را در تراشه ای به نام Ibex Peak قرار داده است.
در نتیجه در قیمت مادربرد ها شاهد کاهش قیمت هستیم. اما هنوز پردازنده دارای قیمت سنگینی برای کاربر می باشد. آیا عملکرد این پردازنده، قیمت پرداخت شده را توجیه خواهد کرد؟

کمی درباره شرکت اینتل
شرکت اینتل بزرگترین شرکت تولید کننده نیمه هادی در جهان است که توسط پیشگامان نیمه هادی و ابر رسانا Robert Noyce و Gordon Moore ، و تعداد زیادی هم پیمان، مدیران اجرایی و با استفاده از ایده های رویا گونه Andrew Grov، تراشه های پیشرفته ای را با قابلیت های چشم گیر به دنیای صفر و یک عرضه کرد. در حقیقت اینتل با مهندسین زبده و اهل فن خود توانست در سال ۱۹۹۰ پردازنده های خانواده Pentium را روانه بازار کند و از تمامی سازندگان تراشه در آن زمان پیشی بگیرد. اینتل روزی را شاهد بود که شرکتهای بزرگی مثل Motorola و Cyrix برای نشان دادن توان پردازنده هایشان از اسامی پردازنده های اینتل در نامگذاری محصولاتشان استفاده می کردند و به نوعی حالت مقایسه با پردازنده های اینتل را در محصولاتشان نشان می دادند.
در این نمی توان شک داشت که اینتل مرزهای نوآوری را با تلاش های بی وقفه اش آنچنان شکافت که بسیاری از مردم توانستند به صورتی هیجان انگیز به خواسته هایشان از فن آوری دست پیدا کنند.
یکی از شعارهای اینتل این است:

ما هرگز متوقف نخواهیم شد.​

برای پیشرفت تکنولوژی، بهتر شدن وضعیت آموزش و پرورش، ارتقای سطح فرهنگ، به تولید خود ادامه خواهیم داد. تلاش ما برای این است که راه حل های بیشتر و بهتری را برای استفاده عموم انسان ها از فن آوری به وجود آوریم.
اینتل جزو شرکت هایی بود که باعث به وجود آمدن PC ها شدند و باعث شد برنامه های ابتکاری فراوانی برای PC ها ساخته شود.​

همچنین اینتل با حدود ۶۰ کشور در جهان، برای گسترش برنامه های سازمانی و دولتی مختلف همکاری تنگاتنگ داشته است.
با ارائه تکنولوژی های ارتباط بی سیم باند پهن Wi-Max ، Wi-Fi ، ۳G و خطوط پر سرعت ADSL که بر پایه استفاده از کابل است، راه را برای اتصال تعداد بیشتر از انسانها به یکدیگر در هر مکانی که می خواهند باشند،تامین کرده است.
اینتل به بهبود آموزش و پرورش در مقیاس جهانی متعهد است و این کار را باتمرکز مداوم بر روی دانش آموزان و معلمان، در حالی که از فناوری تاثیر می گیرند انجام داده است.
راه حل های اینتل برای حمایت از توسعه مهارت های قرن ۲۱ :
سوادآموزی دیجیتال
حل مشکلات و تفکر انتقادی
استفاده شهروندان از اینترنت
نیاز به ایجاد محتوای محلی
همچنین اینتل ازبرنامه های محلی تولید محتوا و خدماتی این چنینی حمایت می کند.
امکاناتIntel Core i7

مرور کلی محصول

پردازنده ارائه شده، برای انجام عملکردی هوشمند، از فن آوری بی همتایی بهره می جوید. قابلیت انجام وظایف زیادی را در یک زمان داراست، از جمله ایجاد ویدئو های دیجیتال و اجرا کردن بازی هایی که دارای بار سنگین پردازشی می باشند.
پشتیبانی از چهار هسته پردازش

ادغام چهار هسته کامل پردازشی در یک ویفر پردازنده. اختصاص چهار هسته فیزیکی برای کمک به سیستم عامل ها و برنامه ها که باعث خواهد شد عملکرد بهتری را داشته باشند. کاربران می توانند تجربه بهتری از عملکرد چند وظیفه ای را در بسیاری از برنامه ها و حجم های کاری مورد استفاده خود مشاهده کنند.
فناوری Hyper-Threading اینتل

ایجاد راه حلی برای استفاده دو پردازش همزمان در هر کدام از هسته ها که باعث شده در یک زمان شاهد انجام هشت پردازش باشیم. این مورد باعث شده است که انجام بار سنگین پردازشی را با استفاده از این پردازنده بدست آوریم.
اینتل با استفاده از فنآوری HT توانسته است به زیبایی هر چه تمام تر پردازش های موازی را دریافت، تکمیل و ارائه دهد. با استفاده از این فن آوری، سیستم عامل می تواند به عملکردهای چند وظیفه ای خود با آسانی هر چه تمام تر جامه عمل بپوشاند. با استفاده از پردازنده هایی که این قابلیت را دارند قادر خواهید بود تعداد بیشتری برنامه را در یک زمان هندل کنید و در زمان کمتری نیز به نتیجه مورد نظر خود دست یابید.
فناوری Intel Turbo Boost

به صورت پویا فرکانس پردازنده را در صورت نیاز افزایش می دهد. عملکرد این قسمت خودکار است و هنگامی که شما نیاز بیشتری برای پردازش دارید دست به کار خواهد شد.
۸ مگابایت Smart Cache

این میزان در آخرین سطح کش قرار دارد (L3) و پردازنده را قادر می سازد تا تخصیص پویا و کارآمدی از حافظه پنهان مشترک، به هر چهار هسته موجود ارائه دهد. این مورد برای مطابقت با نیازهای برنامه های کاربردی مختلف و برای ذخیره سازی و دستکاری داده ها، کاربرد بسیار زیادی دارد.
کنترل کننده مجتمع حافظه
کنترل کننده مجتمع حافظه قابلیت خیره کننده خواندن / نوشتن حافظه رااز طریق عملکرد الگوریتم های کارآمد ارائه می دهد، رکود سرعت کمتر برای حافظه ، پهنای باند بالاتر بین حافظه و پردازنده Core i7 اینتل، حرکتی ایده آل برای داده ها و برنامه های کاربردی خواهد بود.
Intel HD Boost

شامل مجموعه کامل دستورالعمل های SSE4 ، بهبود قابل توجه طیف گسترده ای از دستورالعمل های چند رسانه ای و محاسبه های ویژه ۱۲۸ بیت.
دستورالعمل های SSE 128 بیت اجازه می دهد در هر سیکل پردازشی، بازدهی بهتر پردازش را با استفاده از برنامه های بهینه شده SSE4 شاهد باشیم.

نگاه نزدیک تر به Intel Core i7-870
این پردازنده بر پایه Lynnfield طراحی شده است.. همانطور که در مقدمه ذکر شد، تغییر قابل توجهی به منظور کاهش هزینه ها داده شده است.طراحی سوکت کوچکتر ، از۱۳۶۶ به ۱۱۵۶
نکته : کاهش تعداد پین هادر درجه اول طراحی کنترل کننده حافظه را مورد تجدید نظر قرار خواهد داد.
سه کانال پشتیبانی حافظه برای پیکربندی اقتصادی تر به حالت دوگانه کاهش یافته است.با این حال ، پردازنده های جدید Lynnfield رسما DDR3 1333 را پشتیبانی می کند. اولین STEP پشتیبانی از ۱۰۶۶ شروع می شود.
اندازه حافظه نهان و مشارکت پذیری هر هسته به این صورت است: ۶۴ کیلوبایت حافظه نهان L1 ، ۲۵۶ کیلوبایت حافظه نهان L2 ، و یک قسمت بزرگتر: ۸ مگابایت حافظه نهان L3

bus speed نیز تغییری نکرده است و شما می توانید در تصویر بالا آن را ببینید (بر روی ۱۳۳ MHz قرار دارد). این قسمت با حالت turbo غیر فعال است. حداکثر ضریب i7 – ۸۷۰ عدد ۲۲ می باشد. برای سرعت ۲٫۹۳ GHz از Speed Step ، C1E، و C-States استفاده شده که به صورت مستقل اداره clock speed و قدرت هر هسته را بر عهده گرفته اند.ب ه این ترتیب ، خواهید دید که در زیر فشار کاری هر چهار هسته، اغلب لازم نیست که از فرکانس های حداکثر استفاده کنید.

برای کسانی که فشارکاری سنگینی را به پردازنده وارد می کنند، به ویژه آنهایی که از multi-threading استفاده نمی کنند، فعال بودن امکان Turbo Boost Technology می تواند اثر معکوس داشته باشد.
به طور موثر overclock هسته های در حال استفاده با بالا بردن multiplier و ولتاژ هر یک از هسته ها، به طور مستقل تا حداکثر چند برابر می شود. برای i7 – 870 ، حداکثر turbo multiplier 27 شده است و در نتیجه سرعت turbo حداکثر به ۳٫۶ GHz رسید. با این حال، فقط یک هسته در حال استفاده بود. اگر هر چهار هسته i7 – 870 در حالتturbo مورد استفاده قرار می گرفتند، حداکثر از multiplier:24 استفاده می کردند و سرعتی معادل ۳٫۲ GHz را دارا بودند.

i7 – 870 دارای Intel’s Hyper-Threading Technology می باشد. این تکنولوژی اینتل در پردازنده های Bloomfield نیز ارائه شده است و هر دو پردازش را بر روی یک هسته تحلیل می کنند.
نتیجه: ۸ پردازش همزمان برای i7 – ۸۷۰ ، آنچه که می توانید در تصویر بالا ببینید.مزایای عملکرد فوق را در در مراحل بعدی بررسی خواهیم دید.
تست و نتایج

قبلاز اینکه شروع کنیم و یا از نرم افزار های Benchmark و تست اورکلاک استفاده کنیم، کاملا استرس پردازنده و حافظه را توسط Prime95 با استفاده از تمام هسته های موجود برای ۱۲ ساعت مورد بررسی قرار می دهیم. اگر هیچ خطایی رخ نداد، برای تست تنش بازی آماده می شویم. برای این کار دوباره از Prime95 برای اعمال استرس به پردازنده استفاده می کنیم، در حالی که یک نمونه از آزمون ثبات FurMark نیز اجرا کرده ایم. اگرکامپیوتر پس از این آزمون به مدت ۱ ساعت، بدون هیچ توقف و مشکلی به کارش ادامه داد آن را پایدار فرض خواهیم گرد و آماده برای benchmarking وتست های بعدی.
هر آزمون پس از راه اندازی مجدد سیستم آغاز می شود و در نتیجه آزمون قبلی برای آزمون بعدی نادیده گرفته می شود و فقط نتایج آن را ثبت خواهیم کرد.
اغلب تست کننده ها در سراسر دنیا ازاین روند ثابت بسیار مهم در benchmarking استفاده می کنند.
هر یک از تست ها کامل و هر کدام پنج بار انجام خواهند شد و برای نتیجه گیری از میانگین گیری این پنج آزمون استفاده خواهیم کرد.
سیستم های تست به دقت پیکربندی شده اند و به منظور کاهش متغیرهای غیر اصلی برای این بررسی ، عملکرد پلت فرمها را مورد بررسی قرار دادیم. به این ترتیب، فقط مادربردها و پردازنده های متفاوت خواهند بود. تمام سیستم عامل ها، نوع حافظه ، کارت گرافیک، هارد درایو و… همگی از یک نوع خاص می باشند.
به ناچار مجبور به استفاده از پلت فرم LGA 1366 نیز شدیم. اما وجود ارزشمند i7 – 920 احساس بهتری را به ما داد تا با یک تست و بررسی کاملتر در خدمت شما باشیم.

Intel LGA 775 Test System
* Processors: Intel Core 2 Quad Q9450
* Motherboard: Asus P5Q3
* System Memory: 2×2GB DDR3 1066 7-7-7-20 1.5v
* Video: ASUS EAH4850
* Disk Drive: Western Digital 6400AAKS 640GB
* Operating System: Windows XP Professional SP3

Intel LGA 1156 Test System
* Processors: Intel Core i5-750, Core i7-870
* Motherboard: Intel DP55KG Extreme
* System Memory: 2×2GB DDR3 1066 7-7-7-20 1.5v
* Video: ASUS EAH4850
* Disk Drive: Western Digital 6400AAKS 640GB
* Operating System: Windows XP Professional SP3

AMD Socket AM3 Test System
* Processors: AMD Phenom II 965 BE
* Motherboard: Asus M4A79T Deluxe
* System Memory: 2×2GB DDR3 1066 7-7-7-20 1.5v
* Video: ASUS EAH4850
* Disk Drive: Western Digital 6400AAKS 640GB
* Operating System: Windows XP Professional SP3

Intel LGA 1366 Test System
* Processors: Intel Core i7-920
* Motherboard: Gigabyte GA-EX58-UD4P
* System Memory: 3×2GB DDR3 1066 7-7-7-20 1.5v
* Video: ASUS ENGTX285 TOP
* Disk Drive: OCZ Vertex EX 120GB SLC SSD
* Operating System: Windows XP Professional SP3

Benchmark Applications
* EVEREST Ultimate Edition v5.01 by Lavalys
* Passmark Performance Test
* PCMark05 v1.2.0 by Futurmark Corporation
* Crysis Benchmark Tool
* Devil May Cry 4 Benchmark
* SPECviewperf v10.0 by Standard Performance Evaluation Corporation
* MAXON CINEBENCH R10​

کاربران علاقه مند به کامپیوتر، با استفاده از نسخه نهایی EVEREST می توانند با راحتی بیشتری سیستم را عیب یابی کنند و راه حل های مناسب تری را برای رفع مشکل اتخاذ کنند. درطی عملیات بهینه سازی سیستم، انجام tweaking و اورکلاک، می توان از مانیتورینگ پیشرفته و قابلیت های تشخیص منحصر بفرد EVEREST برای بررسی اثرات تنظیمات اعمال شده بر قطعات سود برد.
عملکرد واقعی CPU,GPU و Ram را می توان با سایر قطعات همترازشان مورد تست و اندازه گیری قرار داد.EVEREST یک بانک اطلاعاتی کامل از تست های مختلف قطعات ذکر شده را در اختیارتان قرار خواهد داد. همچنین اطلاعات جامعی نیز در حدود ۱۰۰ صفحه از تمامی قسمت های کامپیوترتان ارائه می کند.

در Integer Test ، رقابت بسیار نزدیکی با هم داشتند.، i7 – 870 ملکه این تست شد. می توان دلیل پیش افتادن i7 – 920 را وابستگی به حافظه در نظر گرفت. تعداد کانال های حافظه i7 – ۹۲ سه کانال بود و این تعداد برای i7 – ۸۷۰ به دو عدد کاهش پیدا کرده بود.

در تست ها ی اعداد اعشاری ، روند همچنان ادامه داشت. i7 – ۸۷۰ مقام اول و i5 – ۷۵۰ مقام دوم را از آن خود کردند. ۹۶۵ AMD X4 واینتل Q9450 از این جنگ عقب افتادند. تکنولوژی Hyper-Threading به Core i7-870 کمک کرد تا عملکردی بسیار بهتر نسبت به i5-750 را ارائه دهد.

Passmark Performance Test
Passmark Performance Test تست کننده سودمندی است که سخت افزار کامپیوتر را از نظر عملکرد به سرعت ارزیابی کرده و به کاربر اجازه می دهد با نصب سریع این برنامه اقدام به مقایسه سخت افزار های خود با تعداد زیادی از قطعات موجود در بانک اطلاعاتی این نرم افزار کند.​

Passmark Performance Test شامل تست های بسیار زیادی برای CPU می باشد. مثل تست های: عملیات مختلف ریاضی، فشرده سازی، رمز گذاری، SSE و تست های ۳DNow که برای CPU های مدرن امروزی طرح ریزی شده است.
در تست های خود، نقاط کاری مختلفی که ذکر شد را از نظر بار پردازشی مورد اشباع قرار دادیم. امتیاز های کسب شده را نیز به صورت یک نمره مرکب به شما ارائه خواهیم کرد.
این امتیاز ها به عنوان یک نشانه برای پردازنده های مورد تست قلمداد خواهند شد. این ترکیب از تست های زیر تشکیل شده اند:
تست های محاسباتی ریاضی با استفاده از اعداد صحیح، تست های محاسباتی ریاضی با استفاده از اعداد اعشاری، پیدا کردن اعداد اول در یک بازه زمانی خاص، تست های SSE و ۳DNOW ،فشرده سازی، رمز گذاری اطلاعات، چرخش تصویر، چیدن رشته های متنی به صورت مرتب شده.
برای بررسی و تست حافظه نیز از این ها سود بردیم:
نحوه تخصیص بلوک های کوچک اطلاعاتی موجود در حافظه، سرعت خواندن Cache، سرعت خواندن UnCache، نحوه عملکرد نوشتن بر روی حافظه، نحوه تخصیص بلوک های بزرگ اطلاعاتی موجود در حافظه.

نمرات مرکب Passmark ، تایید کننده چیزی بود که ما در تست های EVEREST شاهد آن بودیم.
Core i7-870 در این تست، یک سر و گردن از تمامی رقبایش جلوتر بود. هم در تست پردازنده و هم در تست حافظه. و با شجاعت هر چه تمام تر توانست از i7-920 جلوتر قدم بردارد. Core i5-750 نیز توانست رکورد خوبی را برای حافظه از خود بر جای گذارد. اما در تست پردازنده موفق نبود. دلیلش چه بود؟
اگر از من بپرسید، می گویم نبود hyper-threading. با من موافقید؟
PCMark05 Benchmark Suite
این نرم افزار بااستفاده از بنچمارک های ترکیبی،کار مقایسه محصول را به نحوی بسیار خوشنود کننده، برای کاربر متمایز کرده است. با این حال، تا کنون نتوانسته ام، شخصا در هنگام آزمایش و تست سخت افزار های گوناگون، به طور کامل راضی شوم.
دلیلش هم می تواند این مصداق باشد که نمی توان دو سیب را پیدا کرد که کاملا شبیه هم باشند. در مورد سخت افزار ها نیز به همین نحو است. احتمال بسیار زیادی وجود دارد که با همین شرایط و قطعات، پردازنده i7 – ۸۷۰ دیگری را مورد تست قرار دهم و شاهد نتایجی بسیار متفاوتی باشم.
با این حال به یقین می توان گفت، نتایج به هم نزدیک خواهند بود. یعنی سیب همان سیب باقی خواهد ماند، با کمی تفاوت.
نکته: تفاوت در عملکردها در شرایط تست و عملکردها در شرایط واقعی که کاربر با آن سرو کار داردتا حدی تفاوت دارند.
PCMark یک سری از ابزارهای توسعه یافته را در اختیار دارد که بوسیله Futuremark گسترش پیدا کرده است. ابزار هایی مثل: تست کارایی پردازنده، سرعت خواندن و نوشتن بر روی هارد دیسک و RAM.

در PCMark05 ، دوباره Core i7-870 در بالای جدول نشست. با این حال ، تفاوت عملکرد i5 – 750 در مقایسه با Core i7-870 به احتمال زیاد به خاطر اختلاف در Clock Speed می تواند باشد. مورد دیگری که قابل ذکر است این نکته است که بیشتر نرم افزار های بنچمارک مثل PCMark05 ،قادر نیستند از هر هشت thread موجود در پردازنده هایی مثل Core i7-870 استفاده کنند.
Crysis Gaming Tests
Crysis جدید با استفاده از موتور گرافیکی CryENGINE2 که جانشین CryENGINE فار کرای است، یکی از بهترین بازی ها برای بنچمارک قطعاتی مثل پردازنده می باشد.
CryENGINE2 جزو اولین موتورهای استفاده کننده از (Direct3D 10 (DirectX10 در چارچوب ویندوز ویستا بود. اما می توان از آن در ویندوز XP و ویستا، با کمک DirectX9 نیز استفاده کرد.
Roy Taylor ، مدیر روابط عمومی شرکت معظم انویدیا در این باره گفته است:
پیشرفت و پیچیدگی این موتور گرافیکی بسیار خیره کننده است. تا این لحظه کرایسیس شامل: بیش از یک میلیون خط کد برنامه ، ۱ گیگا بایت حافظه برای اطلاعات بافت و ۸۵۰۰۰ واحد سایه زن است. برای برخوردار شدن از این ها باید از مدرن ترین معماری پردازنده ها استفاده کرد، همچنین پردازنده به صورتی با CryENGINE2 برخورد می کند که گویی این موتور جزوی فیزیکی از پردازنده است. استفاده از قابلیت های شبکه، تکنولوژی های پیشرفته صدا و استفاده از قابلیت های multi-threading نیز جزو امتیازات برتر CryENGINE2 است.
Crysis ابزار تستی را به همراه بازی ارائه کرده است.این تست کوتاه مقدار بسیار زیادی از استرس را بر کارت گرافیک وارد می کند، رندرهای landscape جزو ویژگی های ارائه شده برای تست در این قسمت است. کرایسیس می تواند بار پردازشی سنگینی را هم بر روی GPU و هم بر روی CPU اعمال کند.
در لابراتوار این تست را چندین بار انجام دادیم و با استفاده از میانگین گیری، امتیازی را برای هر پردازنده ثبت کردیم.
هنگامی که بیشتر تست پردازنده مورد بحث است، معمولا تنظیمات کمی با حالت استانداردی که مخصوص تست کارت گرافیک می باشد، متفاوت خواهد بود. همانطور که در نمودار زیر می بینید، بازی های مدرن می توانند به آسانی بیشترین بار پردازشی را به کارت گرافیک اعمال کند و تفاوتی بین پردازنده ها قائل نخواهد شد. در این قسمت سعی کردیم تا مشکل موجود را به نحوی حل کنیم. راه حل ما این بود که بار پردازشی را از رزولوشن های پایین و Option های محدود شروع کنیم و با اضافه کردن مقادیر جدید به این قسمت ها به محدوده ای که کارت گرافیک و سایر سخت افزار ها قادر به انجام تست نیستند دست پیدا کنیم. این باعث شد تا دقیقا بدانیم منابع سخت افزاری و CPU در چه نقطه ای با محدودیت کارکرد مواجه خواهند شد.

عملکرد بازی Crysis به شدت به CPU-bound مرتبط است. اما تنها در صورتی می توانید کارت گرافیک را تقریبا ندیده بگیرید که تنظیمات تست و منابعی که انتخاب کرده اید به صورت اختصاصی و با دقت فراوان تنظیم شده باشند.
برای این منظور با رزولوشن ۱۰۲۴×۷۶۸ شروع کردیم. تفاوت آشکاری را در frame rate ها مشاهده کردیم. Core i7-870 باز هم توانست رتبه اول را کسب کند.
با افزایش وضوح و اعمال تنظیمات سنگین تر به جایی رسیدیم که HD 4850 تبدیل به یک عامل محدود کننده برایمان شد و برای داشتن وضوح و تنظیمات بیشتر درخواست استفاده از پردازنده گرافیکی دوم را می کرد.
Devil May Cry 4 Gaming Tests
خوشبختانه، Capcom منافع کاربران را در تست سخت افزار به رسمیت شناخته شده و ابزاری را برای benchmarking به همراه این بازی ارائه داده است. حتی در نسخه آزمایشی نیز می توان این قسمت را مشاهده کرد. به منظور بررسی، از چالش برانگیز ترین قسمت ها استفاده کردیم: سکانس های ۲ و ۴
شبیه به بازی Crysis ، شروع به تست DMC 4 با تنظیمات پایین کردیم. همچنین محدودیت های آنتی ویروس را نیز کاهش دادیم. به آرامی با افزایش وضوح و تنظیمات، تا رسیدن به حدی که HD 4850 قادر به جواب گویی نبود، جلو رفتیم.

باز هم مثل Crysis ، در سکانس دوم Devil May Cry 4 هم مقام اول از آن Core i7-870 شد. این تست با رزولوشن پایین گرفته شد.
اما با افزایش وضوح و اعمال تنظیمات سنگین ترCore i7-870 در پشت سر Phenom II X4 965 و Intel Q9450 قرار گرفت. همانطور که قبلا ذکر شد، گاهی اوقات ، Radeon HD 4850 ما، از حالت برگردان به PCIe 1.0 استفاده می کرد تا سرعتش را با مادربرد DP55KG در یک بازه زمانی منطبق بر هم وسازگار قرار دهد.

در سکانس چهارم Devil May Cry 4، در همه تست ها بجز تست با رزولوشون پایین با اختلاف خیلی اندک از X4 965 و Q9450عقب افتاد. اما در تست با بالاترین رزولوشن و بالاترین حد تنظیمات قابل دسترس توانست پا به پای X4 965 گام بردارد.
SPECperfview 10
SPECperfview یک برنامه بنچمارک Portable است که با زبان C نوشته شده و از OpenGL نیز استفاده می کند.
این برنامه توسط IBM توسطه داده شده است و آخرین نسخه آن با همراهی شرکت های بزرگی نظیر HP,Compaq,Creative Labs و چند شرکت بزرگ دیگر ارائه شده است.
SPECperfview با انعطاف پذیری بسیار خوبی، تست های بسیار گسترده ای را برای OpenGL فراهم کرده است و قابلیت اجرا در UNIX, Windows XP, Windows 2000 و Linux را نیز دارا می باشد.
SPECperfview قادر به تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی مربوط به رندرها، تبدیل فرمت های مختلف به یکدیگر که بر پایه OpenGL انجام می شوند می باشد.

نتایج تستSPECperfview که با CATIA گرفته شد تا حدی پیچیده و گیج کننده بود. به عنوان یک تست کننده، تنها تفاوت قابل توجه بین i5-750 و i7 – 870 ، clock speed آنها بود. حتی هنگامی که حالت Turbo فعال بود، فقط ۱۱ ٪ اختلاف بین این دو پردازنده مشاهده کردیم.، در حالی که نتایج Performance حاکی از تفاوت ۲۵ ٪ بین این دو می باشد. احتمال کلی وجود دارد که باز هم با مسئله ای که در هنگام تست Devil May cry4 داشتیم برخورد کرده ایم.در هر صورت باز هم اعداد و نتایج به دست آمده، خبر های خوبی برای Core i7-870 بود .
MAXON CINEBENCH R10
CINEBENCH نرم افزاری است که توسط توسعه دهندگان انیمیشن CINEMA 4D ارائه شده است. با استفاده از این بنچمارک می توان آزمایشاتی را برای نحوه عملکرد پردازنده و کارت گرافیک برای شبیه سازی شرایط یک دنیای واقعی مورد کنکاش قرار داد. CINEBENCH می تواند تا ۱۶ پردازنده یا هسته پردازنده را مورد تست همزمان قرار دهد. همچنین می تواند از حالت single-threaded نیز برای مقایسه دقیق کارآیی و عملکرد طیف گسترده ای از پردازنده ها استفاده کند.
همچنین می تواند به عنوان یک ابزار بازاریابی برای فروشندگان سخت افزار مورد استفاده قرار گیرد و به سادگی با استفاده از این ابزار به مقایسه سخت افزارها، در میان همکاران و دوستان خود بهره ببرید.

یکی از دلایلی که باعث شد از CINEBENCH نیز در این تست ها استفاده کنیم تجزیه و تحلیل اثراتی بود که قصد داشتیم در حالت multiple threads با آن برخورد کنیم . Core i7-870 وi7-920 به سادگی توانستند رتبه های بالای نمودار را از آن خود کنند.
نکته جالب توجه این بود که Core i7-870 رتبه اول را به دست آورد. Clock speed بالا و استفاده بهینه از تکنولوژی Turbo Boost به صورت آشکارا عامل موفقیت Core i7-870 در این تست بود.
Performance Features and Overclocking
در این بخش ، ما به بررسی عملکرد و ویژگی های اورکلاکینگ بالقوه Core i7-870 خواهیم پرداخت. همانطور که اطلاع دارید، تمامی پردازنده های مبتنی بر Lynnfield که از این پس عرضه خواهند شد، از امتیاز Intel’s revised Turbo Boost Technology برخوردار خواهند بود.
همچنین سری تراشه های i7 – ۸۰۰، به صورت پیش فرض دارای حالت فعال شده Hyper-Threading هستند.
تا حد امکان سعی کردیم در تست های خود از هر دوی این موارد صرف نظر کنیم و آنها را به حالت غیرفعال درآوریم. (به صورت پیش فرض، هر دو تکنولوژی ذکر شده، فعال هستند)
در بعضی از قسمت ها نیز فقط از یکی از آنها به صورت فعال استفاده کردیم. در تصاویر زیر میتوانید نتایج را مشاهده کنید.

توانستیم با افزایش bus speed به ۱۶۰ MHz سرعت base clock را از ۳٫۵۲ GHz ، حداکثر به سرعت ۴٫۳۲ GHz ارتقا دهیم. این تقریبا همان نتیجه ای بود که با i5 – 750 به دست آورده بودیم. با غیر فعال کردن Turbo Boost به احتمال زیاد با افزایش بسیار بالاتری در base clock برای هر چهار هسته دست پیدا می کردیم. اما قصد اصلی ما عملکرد بالایی بود که می خواستیم در حالت single-threaded بدست آوریم. البته تمام حالت ها را مورد بررسی قرار دادیم.
با استفاده از تنظیمات قبلی، تصمیم گرفتیم بالاترین سرعت Turbo Boost را نیز تجربه کنیم.نتایج تست با بنچمارک های مختلف و در شرایط گوناگون را می توانید در نمودار پایین مشاهده کنید.

با نگاه به نتایج تست های محاسباتی اعداد صحیح که توسط EVEREST گرفته شد، مقادیر تازه ای را نیز با PhotoWorxx و AES بدست آوردیم.
با فعال کردن هر دو قابلیت Hyper-Threading و Turbo Boost شاهد بهبود کارایی پردازنده بودیم، اما در حالت اورکلاک، نتایجی بیش از آنچه می خواستیم را مشاهده کردیم..

دوباره به سوی بنچمارک Crysis حرکت کردیم.با کمک Turbo Boost نتیجه خوبی کسب شد و با فعال کردن Turbo Boost و Hyper-Threading همکاری بی نظیری بین این دو تکنولوژی حاصل شد. به صورت کاملا محسوس کارایی بالاتری را در این تست با Crysis مشاهده کردیم. حالت پردازش از thread 4 به thread 8 افزایش پیدا کرد. در حالت اورکلاک با رزولوشن پایین نتیجه بسیار راضی کننده بود، اما در رزولوشن های بالاتر و با جزییات بیشتر نتایج مانند حالت های اورکلاک نشده بود. طی بررسی انجام شده، مشخص شد که با حذف Radeon 4850 و یا اضافه کردن یک کارت دیگر، می توانیم به نتایجی بسیار بهتر دست پیدا کنیم.

CINEBENCH بالاخره توانست امتیازی خوب را برای Hyper-Threading در حالت multi-threaded ثبت کند.
در حالت اورکلاک شده نیز به نتایجی بسیار خوب دست پیدا کردیم.
مصرف برق
برای داشتن آینده ای روشن برای خود و فرزندانمان مقرون به صرفه نیست که از قطعات و ابزار هایی در زندگی روزمره سود ببریم که علاوه بر تخریب محیط زیست، باعث مصرف بسیار زیاد انرژی، سوخت های فسیلی، انرژی الکتریکی و … می شوند.
به وضوح می توانیم ببینیم که مصارف بیش از حد بشر از این منابع در سالیان گذشته و حتی در زمان حال، چه آسیب های بد و جبران ناپذیری را بر محیط زیست وارد کرده است. از خشک شدن جنگل ها و مراتع (به دلیل بالا رفتن دمای کلی کره زمین) گرفته تا آب شدن یخ های قطبی.
خوشبختانه نگرش در صنعت و فن آوری به سوی تکنولوژی های سبز و دوستدار محیط زیست پیش می رود و هر روز شاهد ارائه محصولات ارزشمند در این عرصه هستیم. به طور مثال تولید کنندگان مادربرد اقدام به عرضه بردهایی کردند که قابلیت صرفه جویی در انرژی (energy saving) را دارا می باشند .
دقیقا می خواهیم در این قسمت مقاله ببینیم که اینتل برای این محصول چنین کاری انجام داده است یا نه؟
قبل از هر چیز بهتر است یک نمای کلی از آزمایش خود را برایتان شرح دهیم:
ابتدا سیستم را به صورت کامل در حالت idle قرار دادیم ( در Windows XP بین ۰ تا ۲ % از CPU استفاده می شد) و سعی کردیم با کمک یک دستگاه اندازه گیری توان که دقیق و هوشمند باشد، میزان قدرتی که CPU استفاده می کرد را محاسبه کنیم. پس از این مرحله سیستم را Restart کردیم و این گزینه ها را در BIOS غیرفعال کردیم:

CnQ, Speed Step, C1E, C-States, Turbo Boost​

با این تفاسیر می توانستیم میزان بهره وری و صرفه جویی را در این پردازنده مورد بررسی و تجزیه، تحلیل قرار دهیم.
بیشترین تعداد core/thread های موجود در پردازنده را با کمک Prime95 و رسم های ۲D به کار واداشتیم. در نهایت نیز یک تست اضافی برای Core i5 و Core i7، تست ۲D را دوباره اجرا کردیم، اما این بار با فعال بودن Turbo Boost. قصد ما از این کار تاثیر Turbo Boost بر مصرف توان پردازنده بود.​

همانطور که می دانید اینتل به خوبی از تکنولوژی های مربوط به صرفه جویی در خانواده Core 2 Quad خود سود برده بود. در این سری نیز توانسته به پیشرفت بیشتری نسبت به رقیب دیرینه اش یعنی AMD دست پیدا کند و این می تواند یک امتیاز بسیار خوب برای اینتل باشد.

(قابل توجه کسانی که می گویند اینتل نمی تواند با قیمت های AMD مقابله کند، پیشنهاد می کنم به قبض های برق پرداختی تان با دقت بیشتری نگاه کنید)​

​

در حالت Idle کامل ، Core i7-870 مصرفی ۱۵ وات کمتر از Q9450 داشت. در حالت Load ، مقدار وات بیشتری نسبت به اقوامش مصرف کرد، با این حال هنوز خیلی بهتر از Phenom II X4 965 بود.

اظهار نظر نهایی در مورد پلت فرم Intel Lynnfield​

Lynnfield ماه ها به عنوان یک شایعه بر سر زبان ها بود. در حال حاضر بالاخره وجودش ثابت شد و باید گفت که واقعا از کارایی و قدرت آن تحت تاثیر قرار گرفتم. نه تنها بهتر از Core 2 Quad ها می باشد بلکه توانست در بعضی از تست ها Core i7-900 را به مبارزه بطلبد. باید از تکنولوژی Turbo Boost اینتل قدردانی ویژه ای کرد. چرا که به صورت کاملا هوشمندانه و زیبا در پروسه های مختلف کاری توانست کارایی خوبی را از پردازنده ارائه دهد. چه در نرم افزار هایی که از قابلیت single-threaded استفاده می کردند، چه در هنگامی که با multi-threaded ها سرو کار داشتیم. تکنولوژی Hyper-threading سری i7-800 نیز بسیار چشم گیر و زیبا عمل می کرد.
ایراداتی نیز باید برایش در نظر گرفت:
اولین و بارزترین اشکال، سوکت جدیدی است که در این سری عرضه شده است و کاربر را مجاب به خریدن مادربرد جدید و در اغلب موارد Heatsink و فن های جدید می کند. اگر از ماژول های حافظه DDR2 استفاده می کنید، باید بگویم که این پلت فرم از DDR2 پشتیبانی نمی کند و باید به فکر خرید ماژول هایDDR3 نیز باشید.
نتیجه گیری های دیگری که می توان داشت:
مسیر بهبود پلت فرم های حال و حاضر به نحوی است که امکان ناپدید شدن سوکت LGA 1366 بسیار دور از ذهن است. امادر مورد LGA 1156 (سوکت Core i7-870) زیاد مطمئن نیستم.
با این حال طبق گفته های اینتل، هر دو پلت فرم جزو پلت فرم های high-end این شرکت هستند، سرمایه گذاری های زیادی برای این دو صرف شده و باید منتظر پردازنده های بسیار جدیدتری برای هر دو پلت فرم باشیم.
امیدواریم اینگونه باشد.

یک مورد قابل ملاحظه دیگر سازگاری Radeon HD 4850 بود. سعی می کردیم هم با اینتل و هم با AMD مشکل سازگاری را حل کنیم. تشخیص ما این بود که مشکل عدم سازگاری فقط وقتی رخ می دهد که HD 4850 با مادربرد P55 و یا تحت ویندوز XP با یکدیگر کار کنند. مدت کوتاهی پس از اتمام benchmarking وکامل کردن نسبی این مقاله ، ویستا SP2 را بر روی این سیستم نصب کردم و مسائل به صورت کلی حل شد.
فاجعه از این بدتر؟!!

Core i7-870 Conclusion​

نتیجه گیری
Core i7-870 بهترین Lynnfield در حال حاضر می باشد و می توان آن را نماینده این خانواده در نظر گرفت.​

لازم به ذکر است که بعضی از انتظارات من در سطح بسیار بالایی بودند. i7-870 در بیشتر تست ها همواره در صدر نمودارها قرار داشت و حتی گاهی توانست i7-920 را در چند بنچمارک پشت سر بگذارد. بدون شک این کارایی را در Nehalem نیز مشاهده کرده ایم. چیزی که اینتل وعده آن را داده بود.
همانطور که به تست ها بر روی تمام سیستم ها ادامه می دادیم، قصد داشتیم به حداکثر ثبات و کارایی با Core i7-870 دست پیدا کنیم. بنابراین با آزمایشات بسیار سخت، اقدام به عذاب دادن Core i7-870 کردیم. اما این پردازنده از بیشتر تست ها سربلند بیرون آمد.
با این حال من هنوز نگران عدم سازگاری HD4850 هستم، از شما می خواهم که قضاوت اصلی تان را در مورد این پردازنده به زمانی موکول کنید که بتوانم مشکل را به صورت کامل بررسی کنم و منبع مشکل را رفع کنم.
عملکرد Intel Core i7-870 ، به راحتی توانست نمرات بالایی را از آن این پردازنده کند.

به عنوان یک پردازنده Lynnfield ، شامل Intel’s revised Turbo Boost Technologyبود، که اجازه می داد با تجهیزاتی که داشتیم، به طور مستقل هر یک از هسته های پردازنده را تا حداکثر ۳٫۶ GHz اورکلاک کنیم. به عنوان یک از اعضای سری i7 – 800 دارای ویژگی های بسیار خوبی می باشد. به طور مثال ویژگی Hyper-Threading آن، همانگونه که در بنچمارک ها نیز دیدیم، باعث شد تا به طور چشمگیری در برنامه های کاربردی شاهد سرعت بیشتری باشیم. پشتیبانی از DDR3 – 1333 و بهبود پیدا کردن power saving ثابت کرد که i7 – 870 یک تراشه بسیار کاربردی می باشد.

اگرهنوز در مورد انتخاب کردن i7-870 مردد هستید، باید بگوییم که نتایج اورکلاک ما نشان داد، این پردازنده تا مقدار زیادی می تواند خواسته های کاربر را برآورده کند و دارای یک headroom بسیار خوب در این قسمت است.
ما توانستیم با base clock محدود که با فعال شدن Turbo Boost در حالت محدود قرار می گرفت، به فرکانس ۳٫۵۲ GHz و در بالاترین حد حالت turbo به فرکانس ۴٫۳۲ GHz دست پیدا کنیم.
اگر قصد دارید از کارایی پردازنده در حالت single-threaded بهره ببرید، میتوانید Turbo Boost را غیرفعال کنید و به هر چهار هسته اجازه دهید تا به فرکانس های خیلی بالاتری دست پیدا کنند.
به خاطر ویژگی ها و عملکرد بسیار خوب می توانیم Core i7-870 را به شما پیشنهاد کنیم. اما متاسفانه داستان ما کمی غم انگیز می شود، وقتی که بحث قیمت نسبتا بالای این پردازنده به میان می آید.
برای این چیپ برتر سری Lynnfield باید بهای گرانی را بپردازید. در دسامبر ۲۰۰۹ کیت BX80605I7870 در معاملات NewEgg با قیمت $۵۴۹٫۹۹ فروخته می شود. این خبر ادعای اینتل را برای ارائه پردازنده هایی با رنج قیمت پایین تر به چالش می کشد و بسیاری از کاربران را ناامید خواهد کرد. از طرفی باید هزینه ای هم برای خرید حافظه و یک مادربرد P55 تک چیپ نیز بپردازید. هر چند، شما می توانید با پرداخت $۲۷۹٫۹۹ ، پردازنده Core i7-860 را با فرکانس پایه ۲٫۸ GHz تهیه کنید که بسیار به صرفه تر خواهد بود.
در هر صورت انتخاب با شماست.
مزایا :
·عملکرد باور نکردنی
·Turbo Boost Technology
·Hyper-Threading Technology
·مصرف کم برق
·پشتیبانی DDR3 – 1333
·۸ MB Shared Cache
معایب :
·نیاز به مادربرد جدید که از سوکت LGA 1156 پشتیبانی کند
·قیمت نسبتا بالا
نمرات کلی :
* Performance: 9.75
* Construction: 9.0
* Functionality: 9.75
* Overclock: 9.75
* Value: 8.0

امتیاز پایانی : ۹٫۲۵ از ۱۰
موفقیت کسب شده در لابراتوار : Benchmark Reviews Golden Tachometer Award​

منبع اصلی (با کمی دخل و تصرف) : BenchmarkReviews.Com
گردآوری، ترجمه و تنظیم : حسن صالحی


منبع