بهیدو
Member
مفهوم سلامت هوشمند اعم از سلامت الکترونیکی است. در مدل مفهومی سلامت هوشمند، تمامی عناصر نظام سلامت و بیمه سلامت مانند بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و سایر مراکز درمانی و پاراکلینیکی، مطب‌ها، داروخانه‌ها، مراکز آزمایشگاهی و تصویربرداری و. . . دارای سیستم‌های هوشمند بوده که همگی در یک نظام و معماری یکپارچه و جامع با هم ارتباط داشته و کلیه نیازهای حال و آتی ذی‌نفعان را در سطوح مختلف برآورده می‌کند.
هر ایرانی یک پرونده هوشمند سلامت
به عبارت دیگر هر ایرانی یک پرونده هوشمند سلامت خواهد داشت که تمامی اطلاعات و فعالیت‌های انجام شده در مورد فرد، درآن ثبت و ذخیره و به‌روزآوری می‌شود. این پرونده هوشمند، با توجه به استانداردها و چارچوب‌های تعیین شده توسط نظام سلامت و وزارت بهداشت و وزارت رفاه، قابل دسترسی در سطوح مختلف خواهد بود.
در سلامت هوشمند نه تنها در حوزه درمان، بلکه در تمام طول زنجیره ارزش سلامت، چه در حوزه تندرستی و پیشگیری و چه در حوزه مانیتورینگ، پایش شاخص‌های سلامت انجام شده و در صورت نیاز، خود سیستم به صورت هوشمند، هشدارهای لازم را خواهد داد. در ایران پیشینه سلامت الکترونیکی به دهه ۱۳۸۰ و طرح تکفا (توسعه کاربری فناوری اطلاعات) بر می‌گردد که در وزارت بهداشت این طرح به‌عنوان «تکفاب» معروف شد. در سال‌های بعد، پروژه‌هایی مانند پرونده الکترونیک سلامت و سپاس تعریف و اجرایی شد.
در پیاده‌سازی و اجرا، با سلامت هوشمند فاصله داریم
اگرچه برای این طرح‌ها زحمات زیادی کشیده شده اما هنوز در پیاده‌سازی و اجرا، با سلامت هوشمند فاصله داشته و از دنیا عقب هستیم. این موضوع عوامل زیادی دارد که یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث عدم رونق در این حوزه شده؛ عدم استفاده از تمام ظرفیت‌های بخش‌خصوصی است.
مثلاً در حال حاضر ما با بیمارستان‌های هوشمند خیلی فاصله داریم، چون ساختن این بیمارستان‌ها سرمایه‌گذاری‌های سنگینی می‌خواهد و شرکت‌های کوچک نمی‌توانند وارد این سرمایه‌گذاری شوند. از طرفی سرمایه‌گذاری‌های بزرگ نیز نیازمند آن است تا بازار تضمین شده‌ای وجود داشته باشد. فقدان زیرساخت‌ها و بسترهای مورد نیاز و مناسب، یکی دیگر از بزرگ‌ترین چالش‌ها و عوامل عقب‌ماندگی در اجرای این طرح است.
سلامت هوشمند در حوزه تندرستی بیشتر روی پیشگیری بیماری‌ها متمرکز خواهد شد و شاخص‌های سلامت افراد به طور مستمر اندازه‌گیری، ثبت و در سرورهای مخصوص نگهداری و به‌روزآوری می‌شود. به عبارتی پرونده هوشمند تندرستی شکل گرفته و همواره یک متخصص روند شاخص‌های سلامت فرد را بررسی و ضمن آگاهی بخشی به فرد، همواره مشاوره‌های لازم را ارائه و فرد را هدایت می‌کند.
همچنین این سیستم در صورت مشاهده عدم تطبیق شاخص‌ها با استانداردها، به‌صورت کاملاً هوشمند به فرد هشدار داده و فرد را جهت ادامه فرآیند درمان به مراکز ارائه خدمات سلامت راهنمایی می‌کند. البته این موضوع پس از درمان هم ادامه خواهد داشت و همه شاخص‌های سلامت فرد به طور مستمر اندازه‌گیری شده و در اختیار پزشک او قرار می‌دهد. مردم می‌توانند از راه‌های مختلفی مثل اپلیکیشن‌های موبایلی به پرونده هوشمند تندرستی خود و به اطلاعات موجود در آن دسترسی پیدا می‌کنند.
منبع: بهیدو
هر ایرانی یک پرونده هوشمند سلامت
به عبارت دیگر هر ایرانی یک پرونده هوشمند سلامت خواهد داشت که تمامی اطلاعات و فعالیت‌های انجام شده در مورد فرد، درآن ثبت و ذخیره و به‌روزآوری می‌شود. این پرونده هوشمند، با توجه به استانداردها و چارچوب‌های تعیین شده توسط نظام سلامت و وزارت بهداشت و وزارت رفاه، قابل دسترسی در سطوح مختلف خواهد بود.
در سلامت هوشمند نه تنها در حوزه درمان، بلکه در تمام طول زنجیره ارزش سلامت، چه در حوزه تندرستی و پیشگیری و چه در حوزه مانیتورینگ، پایش شاخص‌های سلامت انجام شده و در صورت نیاز، خود سیستم به صورت هوشمند، هشدارهای لازم را خواهد داد. در ایران پیشینه سلامت الکترونیکی به دهه ۱۳۸۰ و طرح تکفا (توسعه کاربری فناوری اطلاعات) بر می‌گردد که در وزارت بهداشت این طرح به‌عنوان «تکفاب» معروف شد. در سال‌های بعد، پروژه‌هایی مانند پرونده الکترونیک سلامت و سپاس تعریف و اجرایی شد.
در پیاده‌سازی و اجرا، با سلامت هوشمند فاصله داریم
اگرچه برای این طرح‌ها زحمات زیادی کشیده شده اما هنوز در پیاده‌سازی و اجرا، با سلامت هوشمند فاصله داشته و از دنیا عقب هستیم. این موضوع عوامل زیادی دارد که یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث عدم رونق در این حوزه شده؛ عدم استفاده از تمام ظرفیت‌های بخش‌خصوصی است.
مثلاً در حال حاضر ما با بیمارستان‌های هوشمند خیلی فاصله داریم، چون ساختن این بیمارستان‌ها سرمایه‌گذاری‌های سنگینی می‌خواهد و شرکت‌های کوچک نمی‌توانند وارد این سرمایه‌گذاری شوند. از طرفی سرمایه‌گذاری‌های بزرگ نیز نیازمند آن است تا بازار تضمین شده‌ای وجود داشته باشد. فقدان زیرساخت‌ها و بسترهای مورد نیاز و مناسب، یکی دیگر از بزرگ‌ترین چالش‌ها و عوامل عقب‌ماندگی در اجرای این طرح است.
سلامت هوشمند در حوزه تندرستی بیشتر روی پیشگیری بیماری‌ها متمرکز خواهد شد و شاخص‌های سلامت افراد به طور مستمر اندازه‌گیری، ثبت و در سرورهای مخصوص نگهداری و به‌روزآوری می‌شود. به عبارتی پرونده هوشمند تندرستی شکل گرفته و همواره یک متخصص روند شاخص‌های سلامت فرد را بررسی و ضمن آگاهی بخشی به فرد، همواره مشاوره‌های لازم را ارائه و فرد را هدایت می‌کند.
همچنین این سیستم در صورت مشاهده عدم تطبیق شاخص‌ها با استانداردها، به‌صورت کاملاً هوشمند به فرد هشدار داده و فرد را جهت ادامه فرآیند درمان به مراکز ارائه خدمات سلامت راهنمایی می‌کند. البته این موضوع پس از درمان هم ادامه خواهد داشت و همه شاخص‌های سلامت فرد به طور مستمر اندازه‌گیری شده و در اختیار پزشک او قرار می‌دهد. مردم می‌توانند از راه‌های مختلفی مثل اپلیکیشن‌های موبایلی به پرونده هوشمند تندرستی خود و به اطلاعات موجود در آن دسترسی پیدا می‌کنند.
منبع: بهیدو
