نورسنجی میانگینی:
در این حالت دوربین را در حالت M یا دستی قرار داده و کارت خاکستری 18% را در در کنار سوژه قرار میدهیم و دیافراگم را تا نصف میفشاریم و حال با دیدن اعداد ارائه شده (دیافراگم/شاتر) در داخل نمایاب ، آنها را به ذهن میسپاریم و دوربین را از حالت دستی به تغییربرنامه (A-S-P) انتقال میدهیم و همان اعداد ارائه شده توسط نورسنج دوربین را با تغییر 5/0 درجه دیافراگم بازتر (عدد کمتر) به دوربین داده و سپس عکس میگیریم .
نکته : روشهای دیگری نیز مثل نورخوانی کف دست ، نورخوانی از برگ درختان در مواقعی که در طبیعت هستیم و ... نیز وجود دارد که به روش بالا عمل میکنیم .
نوردهی به وسیله برکتینگ (Bracketing) :
در بعضی از دوربینها برنامه ای با این اسم وجود دارد که با فعالسازی این کلید میتوان 3 یا 7 عکس با نوردهی های مختلف بگیریم . این گزینه اکثرا در دکمه وضعیت درایو قرار دارد ( BRK ) هنگامی که نور نامشخص یا با اختلاف زیاد در محیط موجود است (نقاط خیلی تیره و خیلی روشن) ، تعیین میزان نوردهی مناسب سخت است ، پس بهترین روش برای نوردهی درست شیوه برکتینگ است که به این روش نوردهی کمابیش میگویند . اگر دوربین شما مجهز به این گزینه نیست میتوانید با استفاده از نورسنج دوربین ، یک عکس بگیرید وسپس عکسهای دیگر را با تغییر نیم یا یک درجه دیافراگم بازتر یا بسته تر بگیرید که دراصطلاح میگویند یک استاپ بازتر یا بسته تر (stop) . اگرچه اینکارموجب صرف وقت بیشتری میشود ولی احتمال به دست آوردن عکس مطلوب ، بیشترخواهد شد . نکته دیگراینکه این روش را میتوان با دیافراگم های مختلف و هم با سرعت های مختلف انجام داد .
الگوهای نورسنجی :
نورسنجی در دوربین های پیشرفته با الگوهای مختلفی برای شرایط گوناگون برنامه ریزی شده است و با قابلیت ارزیابی کلی نور صحنه فرمان میگیرند . در این حالت صفحه نمایاب به چندین قسمت تقسیم و قسمتهای مختلف نیز به صورت ناحیه ای یا جدول بندی برنامه ریزی شده اند . این حالتها ممکن است در دوربینها از لحاظ ظاهری متفاوت باشد ولی در یک جمع بندی کلی میتوان الگوهای نورسنجی را بدین ترتیب تفکیک کرد :
الف) نورسنجی نقطه ای (spot)
ب) نورسنجی معدل گیری با تاکید ناحیه مرکزی (center)
ج) ارزایابی کلی ناحیه ای (multi segment)
الف) نورسنجی نقطه ای : در این روش نورسنج دوربین تمام تمرکز خود را برای خواندن بسیار کوچکی در مرکز صفحه نمایاب به کار میبرد . در این روش دیگر نیاز چندانی به نزدیک شدن به موضوع برای جلوگیری از تاثیر نورهای مزاحم بر نورسنج نیست . این حالت برای نورسنجی ناحیه های حساس صحنه که از کنتراست بالایی برخوردارند یا برای نقاطی از صحنه که میخواهیم فقط مرکز آن نورسنجی شود ، بسیار مناسب است . در حالت استفاده از قفل نوردهی AE ، نورسنجی را روی این گزینه فعال میکنیم .
ب) نورسنجی مرکزی : در این حالت نورسنج بیشترین حساسیت خود را بر ناحیه مرکزی نمایاب متمرکز میکند و نور سایر نواحی با نسبتهای اختصاصی کمتری در معدل گیری کلی نورسنج منظور میشود . این روش برای عکسبرداری از موضوعهایی که نسبتا در مرکز عکس واقع شده اند و اطراف آنها را نیز کنتراست ملایمی تشکیل داده است ، نتایج دقیقی به دست میدهد .
ج) نورسنجی ارزیابی کلی ناحیه ای : در این حالت نورسنج دوربین وضعیت کلی نور ناحیه های مختلف صحنه را بر اساس الگوی برنامه ریزی شده خود ارزیابی و مناسبترین ترکیب درجه دیافراگم و سرعت شاتر را برای شرایط مختلف به طور خودکار به کار میبرد . این سیستم در اکثر دوربینها قرار دارد و به راحتی تحت تاثیر نورهای مزاحم اطراف ، خطا نمیکند . ولی زمانی که هدف ما نورسنجی مرکز دوربین است و موضوعی در مرکز دوربین قرار دارد ، این حالت موضوع را تحت تاثیر نورهای اطراف قرار میدهد . به عنوان مثال اگر شخصی در کنار یک منظره پر نور باشد و بخواهیم از نورسنجی ناحیه ای استفاده کنیم ، نورسنج دوربین بر اساس منظره پرنور ، نور صحنه را کم کرده و صورت شخص را تیره میکند .
برای یادآوری باید بگوئیم که قبل از نورسنجی ، موضوع را کاملا بررسی کنید و نسبت به آنچه میخواهید ، حلت نورسنجی را انتخاب کنید . در اکثر دوربینها حالتهای نورسنجی در دکمه ای به نام FN قرار دارد ولی برای دسترسی آسان به این گزینه ، در بعضی از دوربینها کلیدی جداگانه روی دوربین قرار داده اند .
در این حالت دوربین را در حالت M یا دستی قرار داده و کارت خاکستری 18% را در در کنار سوژه قرار میدهیم و دیافراگم را تا نصف میفشاریم و حال با دیدن اعداد ارائه شده (دیافراگم/شاتر) در داخل نمایاب ، آنها را به ذهن میسپاریم و دوربین را از حالت دستی به تغییربرنامه (A-S-P) انتقال میدهیم و همان اعداد ارائه شده توسط نورسنج دوربین را با تغییر 5/0 درجه دیافراگم بازتر (عدد کمتر) به دوربین داده و سپس عکس میگیریم .
نکته : روشهای دیگری نیز مثل نورخوانی کف دست ، نورخوانی از برگ درختان در مواقعی که در طبیعت هستیم و ... نیز وجود دارد که به روش بالا عمل میکنیم .
نوردهی به وسیله برکتینگ (Bracketing) :
در بعضی از دوربینها برنامه ای با این اسم وجود دارد که با فعالسازی این کلید میتوان 3 یا 7 عکس با نوردهی های مختلف بگیریم . این گزینه اکثرا در دکمه وضعیت درایو قرار دارد ( BRK ) هنگامی که نور نامشخص یا با اختلاف زیاد در محیط موجود است (نقاط خیلی تیره و خیلی روشن) ، تعیین میزان نوردهی مناسب سخت است ، پس بهترین روش برای نوردهی درست شیوه برکتینگ است که به این روش نوردهی کمابیش میگویند . اگر دوربین شما مجهز به این گزینه نیست میتوانید با استفاده از نورسنج دوربین ، یک عکس بگیرید وسپس عکسهای دیگر را با تغییر نیم یا یک درجه دیافراگم بازتر یا بسته تر بگیرید که دراصطلاح میگویند یک استاپ بازتر یا بسته تر (stop) . اگرچه اینکارموجب صرف وقت بیشتری میشود ولی احتمال به دست آوردن عکس مطلوب ، بیشترخواهد شد . نکته دیگراینکه این روش را میتوان با دیافراگم های مختلف و هم با سرعت های مختلف انجام داد .
الگوهای نورسنجی :
نورسنجی در دوربین های پیشرفته با الگوهای مختلفی برای شرایط گوناگون برنامه ریزی شده است و با قابلیت ارزیابی کلی نور صحنه فرمان میگیرند . در این حالت صفحه نمایاب به چندین قسمت تقسیم و قسمتهای مختلف نیز به صورت ناحیه ای یا جدول بندی برنامه ریزی شده اند . این حالتها ممکن است در دوربینها از لحاظ ظاهری متفاوت باشد ولی در یک جمع بندی کلی میتوان الگوهای نورسنجی را بدین ترتیب تفکیک کرد :
الف) نورسنجی نقطه ای (spot)
ب) نورسنجی معدل گیری با تاکید ناحیه مرکزی (center)
ج) ارزایابی کلی ناحیه ای (multi segment)
الف) نورسنجی نقطه ای : در این روش نورسنج دوربین تمام تمرکز خود را برای خواندن بسیار کوچکی در مرکز صفحه نمایاب به کار میبرد . در این روش دیگر نیاز چندانی به نزدیک شدن به موضوع برای جلوگیری از تاثیر نورهای مزاحم بر نورسنج نیست . این حالت برای نورسنجی ناحیه های حساس صحنه که از کنتراست بالایی برخوردارند یا برای نقاطی از صحنه که میخواهیم فقط مرکز آن نورسنجی شود ، بسیار مناسب است . در حالت استفاده از قفل نوردهی AE ، نورسنجی را روی این گزینه فعال میکنیم .
ب) نورسنجی مرکزی : در این حالت نورسنج بیشترین حساسیت خود را بر ناحیه مرکزی نمایاب متمرکز میکند و نور سایر نواحی با نسبتهای اختصاصی کمتری در معدل گیری کلی نورسنج منظور میشود . این روش برای عکسبرداری از موضوعهایی که نسبتا در مرکز عکس واقع شده اند و اطراف آنها را نیز کنتراست ملایمی تشکیل داده است ، نتایج دقیقی به دست میدهد .
ج) نورسنجی ارزیابی کلی ناحیه ای : در این حالت نورسنج دوربین وضعیت کلی نور ناحیه های مختلف صحنه را بر اساس الگوی برنامه ریزی شده خود ارزیابی و مناسبترین ترکیب درجه دیافراگم و سرعت شاتر را برای شرایط مختلف به طور خودکار به کار میبرد . این سیستم در اکثر دوربینها قرار دارد و به راحتی تحت تاثیر نورهای مزاحم اطراف ، خطا نمیکند . ولی زمانی که هدف ما نورسنجی مرکز دوربین است و موضوعی در مرکز دوربین قرار دارد ، این حالت موضوع را تحت تاثیر نورهای اطراف قرار میدهد . به عنوان مثال اگر شخصی در کنار یک منظره پر نور باشد و بخواهیم از نورسنجی ناحیه ای استفاده کنیم ، نورسنج دوربین بر اساس منظره پرنور ، نور صحنه را کم کرده و صورت شخص را تیره میکند .
برای یادآوری باید بگوئیم که قبل از نورسنجی ، موضوع را کاملا بررسی کنید و نسبت به آنچه میخواهید ، حلت نورسنجی را انتخاب کنید . در اکثر دوربینها حالتهای نورسنجی در دکمه ای به نام FN قرار دارد ولی برای دسترسی آسان به این گزینه ، در بعضی از دوربینها کلیدی جداگانه روی دوربین قرار داده اند .
