من پویانمایی کم کار کردهام، ولی در پهنهی ِ ادب پارسی، چند سالی است که پژوهش میکنم.
فیلمنامههای ِ بسیاری خواندهام و تا اندازهای با فیلمنامهنویسی آشنایم.
همزمان اوستا و ادب ِ پارسی ِ میانه را میشناسم و با میتختهای ِ (=اساطیر ِ) ایرانی نیز آشنایم.
پیشنهاد میکنم شما که اینچنین به فرهنگ ِ ایران دلبسته اید و چنین اندیشهی ِ والایی دارید، بهجای ِ اندوه از شُمار ِ کم ِ همبستگان شالودهی ِ کار را بریزید.
چه داستانی از شاهنامه را برای ِ پویانمایی میپسندید؟
همین پرسش شاید چند هفتهای ما را درگیر کند و تا آن زمان شاید چند دوست ِ خوب به گروه پیوسته باشند!